Best Vacation Ever - NH

Lotte:

Lotte:

wat is hij toch een schatje! ik ben blij dat hij me hierbij steunt. zal ik mijn vader en broertje ook verliezen? ik maak me los van Niall en kijk recht in zijn mooie ogen. onze gezichten komen steeds dichterbij, nog een paar millimeter en onze lippen raken elkaar. *kuch kuch* ik kijk naar links en zie daar de dokter staan. 'uhm ik heb een vraagje?' 'ja?' 'kan je even meekomen anders?' ik kijk naar Niall en zie hem knikken. ik volg de dokter, hij stopte bij zijn kantoor. 'ga zitten.' ik ga op de stoel zitten en kijk hem aandachtig aan. 'zoals je weet gaat het niet zo goed met je broertje en vader, het spijt me voor je moeder.' er valt een ongmakkelijke stilte. 'je vader en broertje lijden veel pijn. ik wou je vragen of je het goed vind of we de pijn van ze kunnen afnemen?' 'hoe bedoelt u?' ik snap goed wat hij bedoeld maar ik wil het nog een keer horen. 'mogen we hun uit de pijn halen?' 'je bedoeld dat ze moeten sterfen?' 'ja...' ik krijg tranen in mijn ogen en bedenk dan hoeveel pijn ze nu hebben. 'ja, ik ga akkoord.' ik sta op en ga met tranen naar Niall. 'what's going on?' 'mijn broertje en vader gaan ook dood, ze... ze... lijden anders teveel pijn.' 'het spijt me.' zegt hij zacht. ik krijg meer tranen. hij pakt mijn hand en knijpt er zachtjes in. het werkt rustgevend. 'zullen we naar huis gaan?' stel ik voor. 'wil je er dan niet bij zijn?' 'nee ik kan dat niet meer aan.' ik loop naar mijn vader en geef hem een kus op zijn voorhoofd. dan loop ik naar mijn broertje. 'bedankt dat je er voor me was.' zei ik zacht. ik geef hem ook een kus op zijn voorhoofd en loop de kamer uit samen met Niall. het doet zoveel pijn maar het doet ook weer goed.

als we in de auto zitten bedenk ik me ineens dat ik niet alleen kan blijven in Nederland. 'Niall?' 'ja?' 'kan ik al eerder bij jullie komen wonen?' 'ja tuurlijk! kom je gelijk met ons mee naar Engeland?' 'ja als het kan?' 'ik vind het goed.' ik glimlach naar hem. ik pak mijn telefoon: opa & oma:

"hallo?"

"hoi opa en oma!"

"hey!! Lotte! gaat het goed met mama enzo?" ik voel een brok in mijn keel.

"nee, z... ze... z... zijn... ze hebben het niet gered."

"Lotte moeten we terug komen?"

"nee, ik ga eerder naar Engeland."

"waar wil je dan slapen?"

ik vertel het hele verhaal over Niall en mij, vanaf de file tot nu.

"let je goed op?"

"ja oma."

"doei!"

"doei!"

ik zie dat we al thuis zijn. ik stop mijn telefoon in mijn broekzak en loop de auto uit. ik loop naar Niall en pak zijn hand. we liepen samen naar binnen. 'LOTTE!!! DAAR BEN JE!!' Nathalie en Annemiek kwamen naar me toe gerend. ik laat Nialls hand niet los terwijl ze me in 'n knuffel trekken. 'Lotte wat is er gebeurd?' 'ze hebben het niet gered.' ik ga weer dicht tegen Niall aanstaan. 'het spijt me!' zeggen ze in koor. 'Liam? kan je even meekomen?' soms heb ik behoefte aan een gesprek met Liam, hij snapt me altijd en helpt me ook overal mee. Niall knikte en ging op de bank naast Zayn zitten.

toen we boven op bed zaten begon ik het verhaal te vertellen. ik was weer vreselijk aan het huilen. 'het komt allemaal goed! je gaat met ons mee naar Engeland. en je gaat nog studeren.' 'ik weet niet of ik dat wel wil.' 'je kan ook een baantje bij ons zoeken?' 'wat voor een baantje?' 'we hebben nog iemand nodig voor...'

ja waarvoor hebben ze haar nodig? jullie mogen het verzinnen!!! laat een reactie achter als je een idee hebt!!!!