itiraf

17 5 4
                                    

soyeon

okula vardık. çocuklar okulun dışında beni bekliyorlardı.kim olduğunu merak ediyordum ama biraz da korkuyordum.eğer kötü bir şey olursa bağıracaktım ve çocuklar yanıma gelecekti.okulun arka bahçesine geldim  o kişi.....

tzuyu

en son olanlardan sonra kendime bir ev tuttum.bu aralar hiç iyi bir şey yaşamadım hep sıkıntı dolu geçti.taeyong dan duyduklarımdan sonra zaten hayat benim için bitmiş gibiydi.ama ben güçlü bir kızım ve bunun üstesinden geldim.iyi şeyler düşünmeye başladım.çocukluk arkadaşım jimin ile görüştüm.o gerçekten iyi bir dinleyici.beni rahatlattı ve teselli etti.bu bana iyi gelmişti.ama sonradan yeniden aklıma taeyong un dedikleri geldi her boş anımda aklıma takılıyordu ve benim sinirimi bozuyor. bir şeyler yapmalıyım..

soyeon

o kişi... taeyong. omu görünce yüzüne vurup gitmek istedim ama üzgün gözüküyordu.ve sorumu  sordum

-ne var niye çağırdın beni

-g-gerçek-ten çççokkk pişmanım.ahh

-bence pişman olman gerekli zaten çünkü sen az kalsın bizim arkadaşlığımızı bozuyordun neyseki tae bizi bırakmadı ve seni reddetti o iyi bir insan ve iyi bir arkadaş ama sen?(ağlamay başladım)

bir anda kollarını açıp bana doğru gelmeye başladı ama onu ittim.az kalsın düşüyordu.

-soyeon lütfen yapma bende seni bu yüzden çağırdım.sana kendimi affettirmek istiyorum

-önce tae ye kendini affettir.sonra hepimizden özür dile çünkü bu yaptığın çok büyük bir hata..ıhı ıhı

taeyong kafasına vurup ben bunu nasıl yaparım diyordu ve

-tzuyu gerçekten çok iğrenç bir insansınn!

-hayır sadece o değil sende öylesin.dedim ve çıkışa doğru ağlayarak gitmeye başladım.o sırada beni kolumdan sertçe tuttu ve beni çekti 

-SENİ SEVİYORUM

Bölüm bu kadar umarım beğenirsiniz oylarınızı eksik etmeyin.sorularınız olursa yoruma yazabilirsiniz sizi seviyorum BY BY :D

KİM TAEHYUNG VS LEE TAEYONGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin