Demi-Gods Academy

Chapter 2- Drew

After we suprised Eros pumunta ako sa locker para kunin ang gamit ko. Pasipol-sipol ako pumunta sa locker. Walang tao ako lang nandito kaya solo ko na ito ngayon bawal kase sa Campus na ito ang sumipol. Pero si Matt, hindi na talaga tinatablan. Ilang beses na siya napatawag sa guidance dahil sa hindi pagsunod sa batas nang school namin, loko iyon eh.

Pumasok na ako ng locker room. Napansin ko may taong sumusunod sa akin sa likod. Lumingon ako pero wala naman. Ah, baka guni-guni ko lang iyon.

Kinuha ko lahat ng gamit ko sa locker para dalhin ito lahat sa field trip namin bukas. But wait, bakit biglaan ang field trip? Ah yamu na, baka biglaan lang talaga. Tsaka, bakit sinabihan kami ni Coach Tom na be ready? Ano meron sa field trip? Ah, baka challenges lang na ipapagawa niya sa amin. Si Coach Tom talaga concern sa amin.

Palagi niya kami tinitingnan kahit saan'g lupalop pa kami pumunta ni Matt at Eros. At hindi lang iyon, palagi din niya kami binabantayan hanggang sa bahay. Iyon nga lang hindi siya nagpapakita sa amin. Bakit? Tch. Tatago-tago pero kita naman. Ang bobo talaga! Tch.

Anyways, Im Drew Margow, 15 years old already but until now, I haven't seen my mother since I was born. Lupet no? Sana nga lang, daughter ako ni Aphrodite. Maganda ako eh tsaka Lovable naman ako. Love ko nga si Er----- Aish! No, Malabo mangyari na maging kami. Hanggang best friends lang kami. Hirap na, baka masira lang. Iniingatan ko pa naman iyon. That's the important thing for me, the friendship between me and him, and of course, hindi mawawala ang kontrabida sa buhay namin, si Matt.

Ever since we were 6 years old mag best friends na kami at doon din ako na inlababo kay Eros. Oo, matagal ko na siyang mahal, hindi lang niya alam kase manhid siya. Kaya heto ako, naghihintay sa tamang lalaki na makakasama ko habang buhay.

Palabas na ako nang locker room.

Drew..

Drew..

Drew..

Huh? May tumatawag sa akin? Ako lang naman mag-isa dito eh. Baka multo? Tch. Hindi ako natatakot sa multo. Panakot lang mga iyan.

Drew, help us.

We need you.

BOOOGSSSH!! Biglang sumarado ang pinto. Naku, meron nga'ng multo dito. I grab the door knob at pilit itong buksan pero ayaw talaga. "Who are you? What do you want?" Sigaw ko.

We need you.

You must save us.

Lumitaw ang anino sa harap ko. Unti-unti itong naging tao, babae, sugat-sugat ang mukha niya pero makikita mo sa mukha niya ang kagandahan. Nakasuot... teka? Pang 10 B.C pa ang damit na suot niya. Pero bakit ang bata-bata pa nang kutis at mukha niya.

Y-you must save us, Drew.

Iling-iling. Parang nakita ko na siya sa larawan, hindi ko matandaan sh!t. "Who are you?" Tanong ko.

Please, Drew my child. You must save us.

Child? Did she said child to me? "Who are you? Tell me your name."

No, I can't. I can't tell you.

I'm begging you Drew. Cronus is wakes up already. And he will destroy you.

C-cronus? Diba, sa titans iyon? Sa greek mythology. "T-teka.. teka, hindi ko maintindihan. Sino kaba talaga?"

Drew, I know you can defeat him together with your friends. Use your weapon to defeat Cronus. You have only 1 week to save us or else Cronus will destroy all of you....

Then, she dispersed. Ano pinagsasabi niya? Sino ang babaeng iyon? Hindi ko maintindihan ang pinagsasabi niya. Child? So, she is my mother? No, it can't be. Impossible iyon. Tsaka, bakit unti-unti siyang nagiging gold dust then she was gone?

Ang gulo talaga nang araw ko ngayon. Alam ko'ng siya ang tumatawag nang pangalan ko ever since after I celebrated my 15th Birthday. Siya iyon, hindi ako nagkakamali.

-riingg- riing-

May tumatawag sa cellphone ko.

Calling..

Coach Tom

Ano naman kailangan nang taong ito? Naku, paktay na. Baka pinatawag na naman si Matt sa guidance. Si Coach Tom ang palaging tumatawag sa aming tatlo ni Eros at Matt pag may emergency o di kaya'y isa sa amin napatawag sa guidance.

"Hello, Coach Tom? Napatawag kayo? Ano meron? Napatawag na naman ba si Eros o si Matt sa guidance?" Tuloy-tuloy kong tanong kay Coach. Alam ko'ng may masamang mangyayari ngayon. Kinakabahan ako. Maliban sa babaeng iyon na naging gold dust, nawala na parang bula, nagpakita sa akin bigla-bigla at ang lahat nang mga sinabi niyang weird. Hindi ko talaga maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Natatakot, kinakabahan, nasisiyahan, na e-excite. Basta halo-halo ang nararamdaman ko. Aish! Ano ba nangyayari sa akin? Simula naging 15 years old ako, may mga weird na bagay ang nadadatnan ko.

Katulad nang matapos ang celebration party ko. Pumasok ako sa kwarto at nagsalamin nagpapaganda para kay Eros. Siyempre, may pimples pa ako noon, marami, ang dry nang lips ko at buhok ko. Nang tumingin ako sa salamin. Unti-unting nawawala lahat nang pimples ko, pumula medyo ang lips ko pati ang buhok ko parang nagparelax at nagparebond sa salon. Eh hindi naman ako pumunta sa salon.

Ngayon, kailangan ko nang conclusion sa lahat nang nangyayari sa buhay ko. Kailangan kong pumunta bukas kay Eros.

"Hello? Drew, still there? Please answer me." Nakalimutan ko pala si Coach Tom. "C-coach, s-sorry.." "Drew, mag-ingat kayong tatlo ni Eros at Matt bukas ha? Kung meron bagay man na nangyayari sa inyo. Sabihin niyo sa akin at tawagan niyo kaagad ako. Okay?" Kinakabahan ngayon si Coach. Pati din pala siya.

In-end ko na ang call. Lumabas na ako nang locker room at dumeritso pauwi.

**

"M-mom, what happened to you? Bakit ganyan ang mukha mo?" Wala akong magawa kundi umiyak sa harap niya. Bakit kailangan mangyari ito? Bakit? Ginawa ko ang lahat para lang maligtas ang Mommy ko pero bakit ganoon? Wala talaga ako'ng silbi.

"Drew, nagpapasalamat ako na kahit papaano niligtas mo ako sa kapahamakan. Without you, we won't survive. Always remember this to your mind that wherever you are. I'm always there by your side. Have faith in me. I will guide you and help you forever" naglaho na parang bula si Mommy sa harap ko.

"Bakit ganoon Eros? Ginawa natin lahat para maligtas natin ang Mama't Papa natin pero wala pa din." Niyakap ako ni Eros ramdam ko ang pagmamahal niya sa akin.

"DREW.. EROS... MOVE AWAY. STORM SPIRITS ARE COMING TOWARDS YOU." Kitang-kita ko ang pagtatakbo ni Matt sa amin. Huli na namin nakita ang paparating na storm spirit sa amin ni Eros. Nagyakapan kaming dalawa, pumikit at pag-asang maka survive kaming dalawa. Wala na kaming magawa para tumakbo at heto ang ginawa namin. Nagpapasalamat ako kay Mommy na ibinigay niya sa akin ang lalaking pinakamamahal ko. At pagkatapos na ito sana makasama ko pa rin siya hanggang sa langit. And all of a sudden went black.

"DREEEEEEEWWWWW... GISING!!" Nagulat ako sa sigaw. Aish! Sino ang lokong sumigaw sa tainga ko? Argh! Pagkatingin ko sa gilid nakita ko si Matt umaapoy lahat nang katawan.