Part 21

2.2K 144 18
                                    

«Μα αυτο προσπαθω μεσα απο τις πράξεις μου να σου δείξω ποσο σε αγαπαω και ποσο σε θελω»ειπε και παλι
«Φίλιππε τέρμα.Εχω κουραστει παρα πολυ. Δεν μπορω να ειμαι μαζι σου, σε συγχωρώ και τιποτα παραπανω.Εγω για σενα θα ειμαι φιλη οσο και αν εσυ δεν θες να εισαι και αυτο επειδη δεν γουστάρω να σε βγαλω απο την ζωη μου.Οτι και αν εχεις κανει εισαι σημαντικός για εμενα αλλα τιποτα παραπανω»ειπα και σηκώθηκα για να του δείξω την έξοδο.
«Λυπάμαι γι αυτο που λεω μα, για μενα δεν ισχυει το ιδιο.Ησουν ακομη ενα στοίχημα που εχασα»ειπε ειρωνικά και εφυγε.
Τι παει να πει αυτο ; Ημουν στοίχημα ; Κυριολεκτικό ;; Με ειχε παίξει στοίχημα δηλαδη ημουν στοίχημα ;; Τι εννοεί παλι ;;
Χωρις να βγαλω βιάστηκα συμπεράσματα και χωρις να καταλαβαινω τι κανω πληκτρολόγιο τον αριθμό του
«Τι θες ;»ειπε κοφτά
«Τι εννοούσες οταν ειπες ημουν ενα στοίχημα;»ειπα
«Οχουυυ. Αυτο που κατάλαβες εννοούσα»ειπε με νευρα
«Φίλιππε ειχες βάλει στοίχημα να με ρίξεις στο κρεβατι ;»ρωτησα μα αντι για απάντηση μου τα έκλεισε στα μούτρα.
Απογοήτευση οχι θυμός, απογοήτευση αυτο νιωθω,νιωθω πως η οτι ειχα μαζι του ηταν ενα ψέμα ειναι ψέμα.
Ολη μερα προσπαθούσα να μην αναγκαστώ να μαζεύω τις στάχτες απο την φωτιά που συνήθιζε να μου ανάβει καίγοντας καθε τι που αισθανόμουν ομως, παλι αυτο ειχε γινει εδω μαζεύοντας στάχτες βρισκόμενη στο πουθενά.

1 μήνας μετα....
Νιωθω καλα...ειμαι καλα...θελω να ελπιζω τουλαχιστον.Τις τελευταίες μερες η αληθεια ημουν λιγο άρρωστη με εμετούς και ναυτίες ομως σημερα ειμαι καλα. Και σωματικά και ψυχικά. Αποδέχτηκα απλα την ολη κατασταση ως εχει. Το ειχα συνηθίσει άλλωστε μετα απο καθε μπόρα να βγάζω ενα ουράνιο τόξο και μετα ήλιο. Ήλιο για όσους αγαπούσα και με αγαπούσαν.
Σημερα ηταν τα γενεθλια της Μαρίνας. Επρεπε να προετοιμαστώ για την συνάντηση μου μαζι του. Βασικα θα δούλευα οποτε θα τον έβλεπε πολυ λιγο.Ελπιζω.
Φόρεσα ενα ψηλομεσο ασπρο μ jean με ενα μαύρο lingerie απο πανω. Τα μαλλιά μου αλογοουρά και ενα μαγκιγιαζ σε γήινες αποχρώσεις οπως συνήθιζα.
Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο πήρα μια ανάσα και ξεκίνησα για το κλαμπ.

Η βραδεία κυλούσε χαλαρά δεν τον ειχα δει σχεδον καθολου μονο 1-2 κλέφτες ματιές ανταλλάξαμε τιποτα παραπανω.
Ειχε ερθει και εκεινη εδω την ειχα δει και αυτη με ειχε δει.Ειρωνικο γνωριζόμασταν χωρις να είχαμε μιλήσει ποτε και ουσιαστικά απλα τον τελευταιο μισό χρονο μοιραζόμασταν τον ιδιο άντρα, αν και κατι μου λεει πως με τα παραπανω θηλυκά εδω μεσα το ιδιο ειχε συμβεί. Ποιος σπαλιαρας και μαλακιες βασικα, ο Φίλιππος νομιζω εχει ξεπεράσει και το δικο του ρεκόρ.
Στο διάλειμμα του ηρθε στο τραπεζι μας με έβλεπε συνεχεια σε σημείο που ουτε το ποτό μου δεν μπορουσα να πιω τοσο άβολα ένιωθα.
Τα κορίτσια με παρατριναν να χορέψουμε και ετσι χωρις να χασω ευκαιρία και να τον αποφύγω σηκώθηκα να χορέψω. Κακώς ειχα κανει γιατι το επόμενο που θυμαμαι ηταν να χανω τις αισθήσεις μου...

Ελπιζω αυτο το παρτ να μην σας κούρασε.
Αν σας αρεσε  πατήστε αστεράκι και αφήστε σχόλιο απο κατω και πείτε μου τις γνώμες σας για το τι πιστεύετε για την πλοκή...! 
Σας ευχαριστω για την στήριξη 🥰😘

Friends With Benefits Or...Not!!Where stories live. Discover now