PROLOGUE

42 2 0
                                    

CARA HOLLISTER

Since I was a kid, I was trained to follow orders. I was trained to meet their damn expectations. I was trained to be the best. Their best weapon. I have to do whatever the order says.

If they want me to kill, then I will. It doesn't matter who it has to be. If that's the order from Ministry, then I have to do it.

Kahit ayoko.

Kahit na hindi ko ginusto.

Kailangan.

Hawak nila ang buhay ng mga taong importante sakin.

I once failed to follow their order.

And the consequence? They took my father's life. Infront of me. And I can't forgive myself if that will happen again.

Hindi ngayon.

Ipinangako ko sa sarili kong hindi na 'yon mauulit.

There's no room for mistakes.

What they want me to do is against my will, and I know along the way I'll sacrifice a lot.

I'm aware that the orders will be the death of me someday, and guess what? I don't care.

As long as I keep my mother and sister safe? I know I'll be good as fine.

Konti nalang makakalaya na kami.

Konti nalang pwede na kaming bumalik sa tahimik naming buhay.

At hindi ako papayag na may humadlang d'on.

Kahit ano pa ang maging kapalit, gagawin ko.

Isang misyon nalang.

Ang huli kong misyon bago namin makuha ang kalayaan na ipinagkait saamin at matagal ko nang pangarap para sa pamilya ko.

Misyon kung saan mararamdaman ko ang tunay na kaligayahan,

Tunay na kaibigan,

At tunay na pagmamahal.

Hindi ko inakalang ang huling misyon na ito ang magpapalito sa isip at puso ko.

Misyon na gugulo sa mga desisyon at plano ko.

Misyon na ku-kwestiyon sa kung anong tama o mali sa mundong ginagalawan ko, kung saan mabubuo ang aking tunay na pagkatao.

---------------

Fate of AmuletsWhere stories live. Discover now