Perfect

Let's sing

“Ik word zo moe van school”, zeg ik terwijl ik mijn kluisje dicht gooi. “Je meent het”, zegt Cat. “Nee, ik hou van school, nou goed?”, vraag ik aan haar. Ze knikt en huppelt naar Claire. “Hoi Clairtje!”, zegt Cat tegen Claire. Ik haal het briefje uit mijn zak en geef hem aan Claire: “Mijn liedje.”. Claire lacht: “Dankjewel, het is vast goed!”. Ik geef haar de USB met de muziek en loop dan naar mijn eerste les: muziek. Eigenlijk is muziek mijn lievelingsvak, je kan er namelijk doen wat je wilt. En het is de enige leuke les met leuke leraren. “Meiden, gaan jullie mee?”, vraag ik aan mijn vriendinnen. Maddy geeft mijn gitaarkoffer die ik had laten staan tegen mijn kluisje. 

“Okey, we beginnen met een lied naar keuze zingen óf spelen.”, zegt meneer Groenenveld door het lokaal. “En ik maak de koppels!”. Hij laat een lijst door de klas gaan met de koppels. Ik zoek mijn naam en zie hem staan: Liz & Daniël. Ik kijk met wie Claire, Maddy, Cat en Jessie moeten. Geluksvogels, ze moeten met elkaar. 

Ik vraag aan wat mensen wie Daniël is. Kelly, een bitch, wijst naar een wel heel bekende jongen. “Hey”, zeg ik verlegen. “Hoi.”, zegt hij. “We moeten samenwerken.”, zeg ik droog. “Je meent het.”, zegt hij sarcastisch. Ik lach. “Welk lied gaan we zingen?”, vraagt hij. “Demons?”, vraag ik aan hem. Hij knikt en wijst naar mijn gitaar: “Kun je spelen?”. Ik knik. Ik zoek op mijn Ipad de blad muziek op van het liedje en begin het te spelen. “En kun jij spelen?”, vraag ik hem. Hij knikt: “Niet zo heel goed, ik speel liever drum ofzo.”.  “En hoe is je stem?”, vraagt hij weer aan mij. Ik knik: “Best aardig, ik zit in een band en ben samen met Cat leadzanger.”. Hij knikt: “Mijn is ook wel oké, maar ik kan nooit zo goed gaan zingen als Eminem.”. “Maar dat kan gewoon niemand!”, zeg ik terwijl ik hem een klap tegen zijn arm geef. Hij grinnikt en zegt: “Misschien moeten we maar even gaan oefenen.”.  Ik knik en geef mijn gitaar aan hem: “Speel jij het eens.”. 

Hij begint me de intro en speelt dan het hele liedje. Ik pak de tekst er snel bij en leg het voor hem neer. 

When the days are cold

And the cards all fold

And the saints we see

Are all made of gold

When your dreams all fail

And the ones we hail

Are the worst of all

And the blood’s run stale

I want to hide the truth

I want to shelter you

But with the beast inside

There’s nowhere we can hide

No matter what we breed

We still are made of greed

This is my kingdom come

This is my kingdom come

When you feel my heat

Look into my eyes

It’s where my demons hide

It’s where my demons hide

Don’t get too close

It’s dark inside

It’s where my demons hide

It’s where my demons hide

When the curtains call

Is the last of all

When the lights fade out

All the sinners crawl

So they dug your grave

And the masquerade

Will come calling out

At the mess you made

Don’t want to let you down

But I am hell bound

Though this is all for you

Don’t want to hide the truth

No matter what we breed

We still are made of greed

This is my kingdom come

This is my kingdom come

When you feel my heat

Look into my eyes

It’s where my demons hide

It’s where my demons hide

Don’t get too close

It’s dark inside

It’s where my demons hide

It’s where my demons hide

They say it's what you make

I say it's up to fate

It's woven in my soul

I need to let you go

Your eyes, they shine so bright

I want to save their light

I can't escape this now

Unless you show me how

When you feel my heat

Look into my eyes

It’s where my demons hide

It’s where my demons hide

Don’t get too close

It’s dark inside

It’s where my demons hide

It’s where my demons hide

“Dat klonk echt geweldig!”, roept de leraar naar ons. Ik bloos en pak mijn gitaar aan die Daniël voor zich uit houdt. Ik stop snel mijn gitaar in mijn hoes en pak mijn mobiel. Ik klik op Twitter en scrol door mijn tweets. ‘@JessieLol @Lizzzjeee Vet mooie stemmen!’. Ik klik op het filmpje die ze erbij poste en kijk erna. Het klinkt.. aardig. Ik retweet de tweet en berg mijn mobiel weer op. “Het was echt heel goed!”, zegt Jessie tegen mij. Ik kijk omlaag om mijn blozende wangen te verbergen: “Dankjewel.”.  Daniël komt op me aflopen en geeft me een knuffel: “Je kan zo super goed zingen!”. “Dankjewel, jij ook hoor!”. De meiden beginnen wild te gebaren. Ik schud mijn hoofd en zeg: “Never!”. Ze lachen en samen lopen we naar de kantine.