KARANLIĞIMDAKİ SEN / CHANBAEK

2. Bölüm

"Öğreniriz şimdi. Hem biraz eğleniriz değil mi Sehun?" diye Sehun 'u dirseğimle dürtüp bücürlerin masasına ilerlemek için kalktım.

Sehun 'a arkamdan gel gel diyerek işaret ettim. Aldığım birkaç yudum viskiden olsa gerek ayakta duramıyordum.
Masalarına ulaştığımda elimle hareket yaparak
"Ne ayaksınız lan siz! Şunlara bak Sehun. Bir bok yapamıyorlar!?"

O sırada omzumda bir kol hissettim. Hyungwon.
"Chanyeol, sen iyi değilsin gel otur şuraya."

"Bırak! Sorun çıkarmıyorum ki?"
pis pis sırıtarak
"Kim dedi sana iyi olmadığımı?"

O sırada küçük bedenlilerin bize olan bakışlarını hissettim üzerimde. Birinin kolundan tutup çekiştirdim. Sokağa fırlattım. Baekhyun denilen bücür sokağa yapışmıştı ve diğeri de olmak üzere sinirle bize bakıyorlardı. Bundan zevk almıyor değildim.

"Merhaba beyler bayanlar nasılsınız, iyisinizdir inşallah?" sinir bozucu sesiyle Namjoon 'u tanıdım uzaktan.

"Ooo Baekhyun! Seninle görüşmek ne güzel!? Bu güzellikler bırakılır mı öylece ya?"
'BİR DK N-NE?'
Eve giderken restaurantta çorba içmeye gerek kalmadı, ayıldım..

"Onlar bizimdir Namjoon şimdi uza!"
Arkadan gelen Jin 'in sesiyle irkildim.
'ONU NEREDEN TANIYORLAR?'

Bizim bücürler o kadar masum değilmiş ha! Namjoon 'un buraya gelmesinin iki nedeni vardı. O ve yılan çetesinin mekanı buraya yakındı ve uyuşturucu bittiği zaman ara sıra uğrardı ama Baekhyun ile ne işi vardı onu nereden tanıdı hala içim içimi kemiriyor.

Tek dileğimin Baekhyun 'un ses çıkarmaması. Yoksa Namjoon onu rahat bırakmayacaktı. Ya da şöyle söyleyeyim Baekhyun kendine bir mezar seçmek zorunda kalacaktı.

"Adımı nereden biliyorsun lan piç kurusu!"

'BAEKHYUN SEN ÇILDIRDIN MI?'

(Baekhyun 'un anlatımıyla)

Luhan sessizce arkama çekilmişti ve bir yandan da arkadan destek veriyordu. Tanrım ne zaman büyüyecek bu çocuk!

Anlamadığım şekilde Namjoon denilen it yanıma yaklaştı. İçki kokan leş nefesini boynumda dolandırdıktan sonra bana iyice yaklaşıp bakmaya başladı.

"Baekkiee, NELER OLUYOR!?"
"Luhan kes sesini! Bilsem birşey yapmadan durur muyum?!"

O sırada hiçbir duygu barındırmayan gözleri, gözlerimin içine dik dik bakarak
"Seni özlemiştim boysuz."
Ve bir anda gözden kayboldu.

(1 hafta sonra)

1 hafta sonunda Namjoon korkumu yenerek okula gitmiştim. Ve çıkışta Luhan 'la buluşacağımız yer hakkında konuşuyorduk.

(Chanyeol 'un anlatımıyla)

O geceden sonra bücür ve arkadaşı okula gelip gidişleri kesmişti. Mutlaka birşeyler olmuştu.
Neyse ki bugün gelmişlerdi de sorabilirdim. Anlamadığım bir şekilde onun hayatı beni daha fazla ilgilendirmeye başlamıştı bir anda.

"Hey! Erkek güzelleri!"

en sahte gülüşümü takınıp yanlarına uğraşmaya gittim. Olayı da böylece sorabilirdim. Böylesine güzel birinin o kirli sokaklarda olması ve yılanlar gibi tehlikeli bir grubun lideri olan Namjoon 'un onları tanıması?! Akıl alır gibi değildi.

Baekhyun kafasını çevirdiği an birşey oldu.
BİR SİLAH SESİ!?

Baekhyun 'u hedef alan bir kurşun sürüldü havada. O an zamanın durduğunu hissettim. Çıkıştaki yaygara sakinleşmişti. Ölüm sessizliğiydi bu.