Önceki bölüm çok kısaydı biliyorum şimdi yeni bölüm yazmam lazım ama içimde o kadar tuhaf duygular var ki yazasım gelmiyor bir iki ufak cümle yazıcam kendimle ilgili duygularımı yazmam lazım yarın okulun ilk günü hepimiz için iyi bir yıl olur inşallah
Geçip giden zamanın önemi yoktu.Aylar değil yıllarda geçse onunla karşılaşmaya bir türlü hazır hissedemem kendimi.Sadece denerim işe yaramayacağını bile bile denerim.Her karşılaşmamızda senin hiç hissetmediğin o heyecanı kalbimde aklımda ruhumda hissederim ben sen geçer gidersin yanımdan ama ben geçemem senden.Yarın gene aynı şeyleri yaşıcaz sen okuldan çıkarken ben köşede uzaktan sana bakıp sigaramı içiyor olucam sense çıkar çıkmaz elini cebine atıp sigaranı alıcaksın ilk denemende yakamazsan kaşlarını çatıcaksın sinirle tekrar deniceksin yakınca derin bir nefes çekip yavaşça dışarı üfliceksin bense köşemde o duman kadar içine sinemediğim için hayıflanıp kendime sayıp sövücem sen fark etmeden yanımdan geçerken yaşayamadıklarımızın burukluğuyla senin yeni çıktığın kapıdan okula giricem.Sahi niye biz yapamadık her gelişinde affettiğim için mi çok sevdiğim için mi?Aslında hiç pişman olmadım gene gelse gene affederim
Ve anladım ki yoluma çıkanları sırf sana benziyor diye yanıma aldım hep onlarla ilerlemeye çalıştım ama nafile senin verdiğin duygular onların hiç birinde yoktu.Yani anlıcağın senin yerine koyduklarım senden çok uzaktı hepsini arkamda bıraktımda bir türlü solumdan seni bırakamadım.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hanım Ağa
De TodoMerhaba arkadaşlar bu ilk hikayem desteğinizi bekliyorum.Dışardan bakılınca cici bi kız olan ama içinde vahşi bi kız olan Adanın hikayesi babasından kalan aşiret koltuğuna oturunca bakalım ne yapıcak haklının yanında olan haksıza kök söktüren kızımı...
