[Theo]
I was once a normal kid. Laughing on my own quirk, taunting when someone tripped, making my saliva transform into a bubble inside my mouth
I did all the normal kids do
I remembered what happened 10 years ago. Me, my big brother and little sister were playing outside the field on our Mommyla's huge garden.
"Ano Theo kaya mo bang akyatin ang puno? Hinog na iyon oh?" tanong ni Triana
lumapit sa akin si Kuya Thaddeus at naunang umakyat sa puno. Habang nakatingin ako kay Kuya Thaddeus naisipan kong umakyat din sa puno.
Kung kaya ni Kuya Thaddeus ako pa kaya?
Nagsimula akong akyatin ang puno, mahirap s'ya pero nagawa kong umabot sa ibaba ng paa ni Kuya Thaddeus.
Yes! Ang galing ko talaga!
sinubukan ko pang umakyat pataas pero biglang nadulas ang sapatos ko sa katawan ng puno. Una kong narinig ay ang sigaw ni Kuya Thaddeus at ni Triana.
Nagising ako sa loob ng hospital, hindi ko maigalaw ang kamay at ang dalawang paa ko, buhay pa ako.
Tinitigan ko si Mama, itinaas n'ya ang dalawang kamay n'ya "Ilan 'to Theo?" Tanong n'ya
tinitigan ko ang kamay n'ya "You've raised your index, middle and ring finger. Are you assuming that when the fall happened I have damage my occipital lobe and tampered with my visual region?"
My train of thoughts and flashbacks is halted by the bell.
It's the second period.
YOU ARE READING
AESTHETIC MIND
RandomAt an early childhood Theo met an unfortunate accident. Since then he has been living a bizarre life inside his aesthetic mind. Cover made by the awesome @richanzai
