**********CHAPTER 1************
DANILO's pov
7 years old palang ako ng mawala ang mommy ko, mag mula nang mawala sya hindi na naging normal ang pamumuhay ko. naging mailap ako sa mga tao 1g years old na ako ngayon pero wala parin akon g nagiging kaibigan. maging ang daddy ko hindi na din kame nagkasundo matapos ang trahedyang bumago sa buo kong pagkatao. dahil sya ang sinisisi ko kung bakit nawala si mommy.
FLASHBACK:
pauwi na kame ng manila, nag aaway na naman sina mommt at daddy. madalas nilang pag talunan ang isang mabigat na bagay na mahirap tanggapin para kay mommy, yun yung nag may anak si daddy sa ibang babae. at ang masaklap ay isang taon lang ang agwat namin ng kapatid ko sa labas.
"why did you do this to me rafael! ang tagal mo akong niloko! walang hiya kaa! binighay ko lahat sayo!!"
galit na galit na sigaw ni mommy kay daddy habang umiiyak, kahit pitong taong gulang palang ako ay bukas na ang isipan ko sa mga problemang dumadating saamin.
"sorry! okey? sorry hindi ko sinasadya"
sagot ni dad sakanya, hindi daw sinadadya?? kaya mas lalong nagalit si mommy.
"hayop ka rafael!! hindi mo sinasadya???? hindi mo na inisip ang magiging kapakanan ng anak mo!"
pinagsasampal ni mommy si daddy, umiiyak na ako pero patuloy parin sila s pag aaway nila. panay lang naman ang sangga ni dad sa bawat sampal sakanya ni mommy.
"carmela! will you please stop that! can't you see??! i'm driving!!"
suway ni daddy kay mommy pero pinag patuloy parin yon ni mommy. hanggang sa ma out of control si dad at sumalpok kami sa kasalubung naming truck!
-----
nagkamalay lang ako nang makarinig na ako ng mga ingay sa paligid, mga pulis at ambulansya. marame na ding mga tao na nakapaligid saamin. wasak na wasak ang kotseng sinasakyan namin. nakita ko si mommy at daddy parehong duguan at walang malay pansin ko ding may dugo sa ulo ko. pilit kong inaabot si mommy kahit naipit ang kaliwa kong binti, nang maabot ko sya ay marahan ko syang niyugyog.
"mom, wake up. can you hear me? mom open your eyes please."
nagsimula na akong umiyak ng umiyak.
"mommy!! please wake up!! :''''''''''''''("
humagulgol na ako na parang katapusan na ng mundo ko.
"BUHAY YUNG BATA! DALIAN NYO!"
dinig kong sigaw ng rescuer sa labas.
----
"mommyyyy! dad-------"
sigaw ko habang inilalayo nila ako sa sasakyan.
----
andito na kame sa hospital. doctor said ok na daw si dad but when i ask them, how about my mom. umiiwas lang sila ng sagot.
"mr. doctor, where's my mom? is she ok now? is she opened her eyes? is- - - "
"you're mom gonna be fine little boy, pray... just pray."
he touched my head before he walk away. napaupo nalang ako. pagod na akong mag isip, naghihintay nalang ako ng kasagutan sa mga katanungan ko. napatayo ako nang makita ko si tita na tumatakbo palapit sakin. at siniil ako ng yakap at halik sa noo nang makalapit sya sakin.
