2.

8 0 0
                                    


Ik voel dat 2 sterke armen zich vanachter mij om me heen wikkelen en me tegen een ijzeren borstkas duwen. Ik voel dat de  persoon achter me voorover buigt en voel een warme zucht adem tegen mijn oor. ''Heb je me gemist baby..?''  Ik vloek in mijn hoofd, godver. Uitgerekend een van de gevaarlijkste personen die ik ken staat hier achter me.

Jackson.
---------------------------------------------------------------------------------
pov. Maicha

Ik draai me om en kijk schuin omhoog omdat hij veel langer is dan ik. Een aantal littekens ontsieren zijn gezicht maar toch is hij nogsteeds knap. hij heeft een zwart leren jasje aan en daaronder een zwart shirt en een zwarte broek. zijn blonde haar steekt fel af bij die kleding zodat hij bijna licht lijkt te schijnen. ''Wat  moet je Jackson.'' ''Jou'' fluistert hij terug.

Ik leg mijn handen in zijn nek en ga met mijn mond richting zijn lippen. Hij komt ook dichterbij. op het allerlaatste moment hef ik mijn been op en geef ik hem een knietje. Jackson krimpt ineen en slaat zijn handen voor zijn kruis. Net goed. Ik draai me weer om en scan met mijn ogen de groep die voor mij aan de tafel zit. Ze kijken al wat minder bang en een glimlach verschijnt op mijn gezicht wanneer ik Lisa zie zitten. ''LIEEES'' ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel. Ze lacht : '' rustig aan Maich, ik heb nogsteeds last van mijn ribben''  Ohja, haar ribben. Ze had daar een schotwond en is toen voorover gevallen van een niet-zo-heel-hoog-maar-wel-hoog-genoeg-om-pijn-te-hebben gebouw. Daardoor had ze een paar ribben gekneusd en gebroken.

Ik word uit mijn gedachtes gehaald door een stem : '' Wanneer ga je?'' fluistert Lisa. 

''Morgen'' zeg ik zacht terug. Oja, de voorbereidingen. Ik draai me om en loop richting de deur als ik achter me Lisa nog iets hoor zeggen : '' Dag Maish''  ''Doei Lies'' antwoord ik zonder om te draaien, wetend dat dit misschien de laatste keer is dat ik haar zie. Dat ik iedereen hier zie. Want de kans op overleven is minimaal.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

342 woorden

Een iets korter hoofdstuk met een cliffhangertje voor jullie!

Even een vraagje voor de mensen die dit lezen : Moet ik een hoofdstuk maken met de personages zoals ik ze zie of niet? zeg het eventjes hier want ik twijfel echt best erg.



Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jun 23, 2019 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

PrisonersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu