2.bölum mutluluğumu kaybettim

23 5 0
                                    

Aşık olmuştum. Ilk defa böyle bi his hissediyorum. Anlatmak zor yaşamak lazım. Onun da seni sevdiğini öğrendiğinde kalbin bi garip olur ya bana da o olmuştu işte. Yanıbaşımdaydı kavgadaydık tamer benim için kavga ediyordu. Okanla hemde okan çok yavşaktır. Bana da surekli yavşıyo rahat bırakmıyor. Tamer bunu öğrenince deliye döndü resmen okula gitti onu bulmaya bulunca da daldı. Çok şaşırdım ölesiye dövüyordu çocuğu attığı yumruk sayısını ben bile unuttum. Herkez bana "lara git ve sevgilini sakinleştir" diyordu. Ben daha üstümdeki şoku atlatamazken nasıl tameri sakinleştirebilirdim ki. Neyse yanına gidip ona seslendim "tamer dur artık öldureceksin çocuğu" cevap vermedi deliye dönmüştü. Arkasından boynuna sarıldım gözümden bir yaş firar etti boynuna doğru sonra bir hıçrıkık takıp etti yaşı. Tamer ağayı kalkıp bana baktığında artık durmuştu burnundan kan geliyordu. Ona sarıldım oda sarıldı. O gerçekten benim tamerim miydi? Gözlerine baktım bana çok garip bakıyordu sanki gerçekten orda olduğumu göremiyor inanmıyormuş gibiydi. Burnundan akan kanı sildi. Ve bana söylediği iki kelime kalbimi söküp çıkarmasına yetmişti " bisüre göruşmeyelim" o an neden onu söylediğini anlamadım. Çok kotu olmuştum söylediği şey aklımdan çıkmazken nasıl başka şeylerle ilgilenebilirdim. O akşam eve gittiğimde annemle babam yine tartışıyordu. Bu sefer büyük bi kavgaydı. En sonunda babam üs kata çıkıp elinde bir bavulla geri döndü. Ne yani bizi terk mi ediyordu. Dolu gözlerle ona baktım kardeşimde ağlıyordu annemse mutfağa gitmişti. Babam hiç bir şey söylemeden evden çıkıp gitti. Giderken hayatımı da götürmüştü.


Arkadaşlar bölümler biraz kısa Üzgünüm ama uzun yazmaya çalışıcam.
(Bu bölümler gerçek hikâyeden alınmıştır benim hikayem)

sarhoş bi kızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin