Odama çıktım eve gelir gelmez.Normalde bu yaptığım davranıştan çok utanmam gerekirdi, ancak utanmıyorum.Babam geldi odama, "Oğlum, seninle bir şey konuşmam lazım." dedi.Babam benimle her zaman benimle konuşmak istemezdi, haliyle çok heyecanlandım.Kafamı salladım hemen.Babam içeri girdi ve yatağıma oturdu."Bak oğlum, hayatta her zaman istediğimiz yerde olamayız, istediğimiz şeyi yapamayız ee yani demek istediğim şey ıı, bazen istemediğimiz kararlar verebiliriz ve bunun yüzünden Bir yere mecburen gide..."
"Baba ne demek istiyorsun, açık konuşsana." dedim."Oğlum, Amerika'ya, California'ya tanışmamız gerek." dedi."Ne için baba neden Amerika'ya taşınacağız ?" dedim."Artık burada oturamayız oğlum.Bizim için çok tehlikeli, seni de düşünmeliyim.Beni şuanda anlamanı beklemeni düşünmüyorum oğlum ama zamanı geldiğinde anlayacaksın eminim." dedi.Babama bir şey diyemem o yüzden susmalıydım.Umarım orada mutlu olurum."Tamam babacım" dedim."Haydi bana yardım et de kolilerimizi ve valizlerimizi hazırlayalım." dedi babam.Babamı takip ettim her şeyi hazırladık artık yola çıkmaya hazırdık.Son kez odama geçtim ve baş köşedeki annemin fotoğrafını elime aldım, ilk önce suratıma sürdüm, kokladım, öptüm ve yere oturdum elimde fotoğrafla.Annem vefat etmeseydi her şey ne kadar da mükemmel olurdu.Beni doğururken ölmeseydi ben olmasaydım her şey çok güzel olacaktı.Belkide babam bu yüzden bana fazla yakın davranmıyor.Ama anneme beni doğur diye ben söylemedim ama yinede Annemin ölmesinde tek suçlu benim.Hiç görme fırsatı bulamadığım annemi çok özlüyorum.Tam o sırada aşağıdan ses geliyordu.Artık gitme vakti geldi sanırım.Aşağı indiğimde babamdan başka kimse yoktu aşağıda.Baba dedim."Erkinle babası nerede ?"
"Boşver obları haydi oğlum." dedi babam.Babam neden böyle tuhaf davranıyordu ne oldu bu aralar ona böyle.Böyle düşünceler içinde bizi havaalanına götürecek olan arabaya bindim.Artık gidiyorduk Nevşehirden.Hemde Erkini görmeden.Gerçi görsem ne fark edecekti.Hiç bir şey değişmeyecek.Güle güle Nevşehir, güle güle Türkiye...
