Fısıltı Gibi

0.0 Ne?

Sessiz karanlık sokakta belki de kendi eceline doğru yürüyordu Esila.Bu saate hayatı boyunca uyumak dışında bir şey yapmayan kız kuzeni için saat 02.50 de Barlar Sokağında kuzenin elini tutarak koşarak kaçıyordu.

'Çağdaş,devam et koşmaya.Eğer bir şey olursa ölümüzü bile bulamazlar.'

'Esila,beni bırak sen devam et.'

'Çağdaş film çekmiyoruz,hadi kalk ne olur?'

Esila,Çağdaşdan cevap beklerken Çağdaş kaldırım kenarında sızıp kalmıştı.Sesler yaklaştığında Esila korkuyla yerine mühürlendi.Her şey boka sarmak zorunda mıydı ki? Diye geçirdi içinden.Çağdaşın ayaklarından tutup çöp kutusunun arkasına doğru sürüklemeye başladı hiç olmazsa bunu akıl edebildiği için mutluydu.

Yaşlı bunak amcanın sesini duymasıyla korkuyla gözünden bir damla yaş süzüldü.Adam,Çağdaşı uyuşturucu ticareti yapmazsa ailesine zarar vereceğini söyleyerek tehditler savurmuştu.Çağdaş ise yolu kaçmakla bulmuştu ve olan son durum pek iç açıcı değildi.

'Küçük Çağdaş,benimle oyun mu istiyorsun?Peki o zaman şuan saklandığını biliyorum Çağdaş!Seni ve o salak kuzenini ne kadar kabul etmeseniz de ben büyüttüm.Çıkın saklandığınız yerden benim minik farelerime zarar vermek istemem.'

Çağdaş yavaş yavaş kendine gelmeye başlamıştı,duyduğu cümleler zaten ayılması için yeterli bir sebepti.Yaşlı adamı,Esila tanımıyordu ve adam Çağdaşın tehdit altın da olduğunu aklı sıra bu cümlelerle anlatıyordu.

'Esila ben çıkıyorum,sen kaçıyorsun bilmediğin şeyler var. Burada olursan ikimizde zarar görürüz.Eğer gidersen ikimiz de zarar görmeyiz.'

'O zaman sen kaçmaya başla Çağdaş ben çıkıyorum.'

Esila kelimelerini daha bitirmeden saklandığı yerden çıkmış bunak adama doğru ilerliyordu bu deli cesareti ile yaptığı bir şeydi. Kuzeni için göz önüne alamayacağı bir şey yoktu annesinin akrabaları ve annesi tarafından sevilmezdi.Çağdaş hariç..

'Bunak dedeceğim,ne istiyorsan benden al.Çağdaş kaçtı!'

'Minik Esilam hala güçlü bir kız olduğunu bilmek beni sevindirdi.Amcanı örnek almana sevindim güzel yeğenim.'

Esila ne olduğunu anlamadan adamın arkasında bir yüz belirdi,karanlık da kehribar renginde ki gözleri parlıyordu.

'Benim olandan uzak durmalısın Hayrettin.'

Hayrettin denilen adam şaşkınlıkla ağzını aralamıştı,Esila adamın ne diyeceğini ve araksında ki kişinin kim olduğunu merak ediyordu.Tam bütün merakı gidecekti ki kolundan çekilmesiyle tekrar koşma moduna geçmişlerdi

'Esila sen bir süre Alev'in evinde kalacaksın.Bir süre buralardan uzaklaşmamız iyi olacak.Hele Hayrettin ve Rüzgar senin yüzünden birbirine düştüğünü öğrenen insanlar seni rahat bırakmaz.'

'Onlardan banane sen söyleyene kadar adlarını bile bilmiyordum.Sen kaç ikiside senin peşinde benlik bir sıkıntı yok ki!'

'Sağır kuzenim,o adam benim olandan uzak durmalasın demişti hani.O benim dediği sen oluyorsun.'

Esila'nın kafasına hançer gibi saplanan sözlerle Esila aha daha yeni idrak edebilmişti bazı şeyleri.

'O adam kimdi Çağdaş?'

'O Rüzgar,Esila.Tanımaman gerekir.'

'Alev'in yanında kalacaksın demiştin onu tanımıyorum.'

'Güvendiğim tek kız o,Esila.'

...

ESİLADAN

Bu ıssız sokak yine başıma bir şeyler gelebilme ihtimalini bana hatırlıyordu.Çağdaş nasıl olmuş ki burada oturan birine güvenebiliyordu.Ben yavaşça Çağdaş'ın adımlarını takip ediyordum fakat Çağdaş koşmaya başladığında kendi kendime 'yine ne oluyor ya' diye söylenmeye başladım.

'Esila o burada.Koş ve şu eve gir bende geliyorum.'

Çağdaşı dinlemediğim zaman başıma sürekli bir şeyler geliyordu ve ben bu sefer onu dinlemem gereğini zor olsa da anlamıştım,eve doğru koştum ve kapıyı hızlıca çalmaya başladım.

Kapı açıldığında sanırım bir kadına aşık olmuştum.Kızıl saçları,yeşil gözleri,harika fiziği ve beyaz teniyle adamı eş cinsel edecek cinstendi.

'Buyur Tatlım?'
'Çağdaş bu eve gelmemi söyledi'

Aptal Esila,Çağdaş rast gele seçmiş olabilirdi evi.Şimdi ya kadın seni eve almazsa ne olacak?           
İç ses aşkım sana hiç yakıştıramadım bak bu lafları.

Kadın anlayışla başını anlayışla salladı ve kapıyı araladı.İçeri doğru araladığım da gözüme ilk batan simsiyah perdeler ve beyaz mobilyalardı sanırım.       
'Çağdaş nerede?'                                                               
Ona uzun uzun açıklama yaptıktan sonra bana bir oda göstermişti ve beni bir süre orada kalmak için ikna etti,Çağdaşın Alev dediği kadın buymuş.Bide Alevin erkek versiyonu olan Ateş vardı ikiz kardeşlerdi ikisini de çok sevmiştim

'Küçüğüm çok düşünüyorsun!'                                                                                                                           Duyduğum sesle huzursuzca kıpırdandım,büyük ihtimalle Çağdaş gelmişti ve benimle dalga geçiyordu.                                                                                                                                                                 'Çağdaş hiç komik değilsin,şu ışığı aç ve ne olduğunu hemen anlat.'                                                  Aniden ışıklar açıldı fakat ben bir Çağdaş göremiyordum daha doğrusu oda da ben hariç kimse yoktu,daha önce paranormal olaylar yaşamıştım,ailem değişik insanlardı.              
'Küçüğüm,Çağdaş değilim ve her zaman hayatında ben olacağım buna alışsan iyi olur,benim adım Fısıltı.'

Beynim yine bana saçma bir oyun oynuyordu,gerçek olma ihtimali daha yüksek geldi fakat gözlerimi açıp kapattığımda geçecekti.Gözlerimi kapattım ve saymaya başladım.

1

2

3

4

10

Gözlerimi açtığımda,artık hayatım da bir fısıltıyla yaşayacağımı anlamıştım

Küçüğüm,bana alışsan iyi edersin.Hayatında bundan sonra ben varım,benim hayatımda  da sen sen varsın.Ben istemediğin sürece beni göremezsin.Buna alışmalısın yoksa alışamayız.Bu olanları sadece Ateş ve Aleve anlatmana izin veriyorum eğer başkasından duyarsam ikimiz de üzülürürüz..                                                                                                 Fısıltı

Kağıt parçası sanırım hayatımı değiştirmişti.