Chapter 5

9 2 0
                                    

Jarvis luke

Maaga akong nagising. Nagulat din si grandpa dahil ala-sais palang ng umaga naabutan niya ko sa dining room na kumakain na ng almusal na hinain sakin ng chef dito.

Mamaya pa ang pasok ko pero dahil sa sobrang excitement na nadarama ko, napaaga ang gising ko. Mukhang mababayaran na ang pagod na ginawa ko sa mga nakalipas na taon. I waited for about four years. Naghirap ako sa loob ng apat na taon na iyon. Ngayon it's time for me to shine again!

"You look so bloom in the morning, 'lil sis." Muntikan nang matumba ang upuan dahil sa biglaang pagtayo ko. Mabilis kong nilingon kung sino ang nagsalita. Malaki ang ngiti ko nang makita ang lalaking nakatayo at nakasandal sa pader na ang dalawang kamay ay nasa bulsa ng pants niya.

Inirapan ko lang siya at pumaywang. "What the hell are you doing here?" Ngisi ko.

He hissed. "Aren't you happy that I'm here?" Then he smirked.

"Why are you here?" Matigas kong sambit. Mabilis naman nagbago ang expresyon niya. Oh he is!

Lumapit siya sakin at hinawakan ang magkabilang balikat ko. Mahigpit ang pagkakahawak niya at nasasaktan na ko.

"Let go." Madiin kong sambit, pero wala siyang ginawa.

"Don't do anything stupid." Banta niya. Takot na ko niyan?

Walang emosyon ang mukha ko. "Who told you?" I bet it's Monique.

"No one told me. It's obvious on your face. You met her, and i know you're planning something. So better stop your shits!" Kinalas ko ang kamay niya sa balikat ko at ngumisi sa kanya. Kumunot naman ang noo niya.

"No one can stop me." And left him. Hindi ako makakapayag na may sumira sa mga planong pinagpaguran ko. Matagal ko ng hinihintay ang pagkakataon. At hindi ako papayag na sirain ng kung sino ang paghihiganti ko.

Narinig ko pa ang malakas na pagkatok sa pinto ng kwarto ko. Hindi ko na iyon pinansin at pumasok ng bathroom para maligo.

Natapos na ko maligo, magbihis at mag-ayos ng mukha. Light make-up lang ang ginawa ko sa mukha ko. Naka mini pencil cut skirt ako at off-shoulder shirt.

Napansin ko na may bumukas ng pintuan, pero hindi ko na pinansin pa iyon.

"I really can't stop you, huh?" Hindi ko na siya nilingon. Nagpatuloy lang ako sa ginagawa ko.

"We can just talk to her." Mahina akong natawa sa dinugtong niya. Nababaliw ba siya?

Nakangisi ko siyang hinarap. "Yeah, let's do that." Mukhang lumiwanag ang mukha niya sa sinabi ko. "Let's talk to her, then you need to hold my hand becuz i might strangle her neck!" Ngisi ko.

Nagbago naman ang expresyon niya. "I'll drive you to school." Ibubuka ko na sana ang bibig ko para tumanggi pero naunahan niya na ko. "No refuse, Lolo's order." As if i have a choice.

Is he staying here for good? What the hell?!

Urgh i really hate you, Bryce Devon!

Padabog kong isinara ang pinto ng kwarto ko dahil sa inis. Grandpa did this. I'm sure. He thinks bryce can stop me? Really?Doesn't he know that bryce is stupid little pet-like when it comes to me?

Even when i hate him being here, but no choice. This is my grandfather's order or whatsoever. I hate him!

Natapos na ako maligo at makapagbihis. Ready na rin ang gamit ko para sa school. Nagtext na rin kasi sakin si Monique na kanina pa daw sila naghihintay sa school sakin. Nagtext nalang ako pabalik sa kanya na paalis na ako ng bahay.

The Scenery Of DarknessWhere stories live. Discover now