Struikelblok

H. 1

Lachend vallen Doris en Eline op de bank. "Je had haar gezicht moeten zien, dat was echt zo grappig". Eline kijkt me raar aan terwijl ik haar vertel over mijn nieuwe frans docent. "Ik weet het niet hoor maar ze mag me echt niet. Het is gewoon niet eerlijk. Ik kan nooit iets goed doen in haar ogen, als ze me dan toch al niet mag dan overtreed ik graag alle regels". Druk gebarend vertel ik wat die dag gebeurd is. "Het vijfde uur begon frans en gelijk toen ik binnen kwam, zei ze al gelijk dat ik rustig moest zijn. HALLOOO!" Hoogst verontwaardigd ga ik nog even door. "Tot vlak aan het eind van de les toen werd me het even te veel. Ik stond op en liep weg, haar gezicht was echt goud waard. Echt met zo'n open mond. Ze wou nog wat zeggen maar ik heb het niet gehoord. Lekker voor haar." Voldaan ga ik weer zitten naast Eline, door mijn drukke gedrag was ik namelijk gaan staan. Eline klapt in haar handen van het lachen, rare eigenschap is dat toch, en zegt "alleen de manier waarop je het zegt; genius". Lachend steken we tegelijk een koekje in ons mond waardoor we nog harder moeten lachen. We zijn echt in een giebelbui.

Als even later Eline naar huis is moet ik mijn huiswerk nog maken frans sla ik over. Voor engels hebben we echt veel zuchtend begin ik er maar eens aan. Al die tijden; present simple, past simple, present perfect en ga zo maar door. Ik snap er geen fluit van. Moet misschien toch eens op dat voorstel van extra les ingaan. Mijn eerste cijfer, een onvoldoende, is namelijk al binnen, maar bijles... jakkie. Ik hoor mijn mobiel afgaan. Rosanne zeker weer of ik morgen mee fiets. Ik word nog een keer gek van dat mens. Dat mens stalkt me gewoon. Ik snap niet dat ze niet door heeft dat ik geen vrienden wil zijn.

De volgende dag

Samen met rosanne fiets ik naar school. Ik vond het ook zo lullig om te zeggen dat ze niet mee mocht fietsen. "Vond je de engels opgaven ook zo makkelijk?" Dat is dus een van de redenen dat ik haar niet mag. Ze zegt altijd van die nerddingen. Dat zij slim is en best naar vwo kan moet ik moeite doen voor havo "Jaa tuurlijk" zeg ik op een sarcastische manier. Zwijgend fietsen we verder. "Vind je mvr. Hazel van frans ook niet supergoed lesgeven?" Begint ze weer. Bah wat een slijmbal. "Ik mag mvr. Hazel niet" zeg ik eerlijk. "Ohh jaa klopt heel aardig is ze ook weer niet" zegt ze bijna gelijk. Poehh weer een reden dat ik haar niet mag. Ze heeft gewoon geen eigen mening. Gelukkig zijn we er. Wat duurt zo'n fietstocht met haar toch lang. Fijn dat ik 's middags met Eline fiets. Echt jammer dat zij al in de vijfde zit en ik in de vierde. Maar als ik dat zeg krijg ik weer te horen van mijn ouders dat ik niet had moeten blijven zitten, maarja makkelijker gezegt dan gedaan.

"Ahhhnee..!" Ik sta bij mijn kluisje en ik kan mijn frans boeken niet vinden. Waarom? Waarom overkomt mij zoiets toch altijd!? Dat wordt mijn zoveelste strafwerk voor frans dit jaar. Zuchtend loop ik naar het lokaal. En ik ben nog niet binnen of de bel gaat. Alweer komt ze naar me toe "Doris ga je ook op je plek zitten en vooral pak je boeken." "Ik..." Ik krijg niet eens de kans om te zeggen dat mijn boeken niet bij me heb, want ze negeert me alweer. Tjaa jammer dan. Steunend ga ik op mijn plek zitten. Ik keer me om en ga met Sanne praten. Gewoon over meisjeszaken enzo. "Pas op Hazel komt" zegt Sanne plots. Eigenwijs blijf ik andersom zitten. "Doris..." "ja" zeg ik terwijl ik met mijn rug naar haar toe zit. "Ik wil dat je nu jouw boeken pakt en dat je recht zit" begint ze ineens boos. "Okee okee, maar ik heb alleen geen boeken" zeg ik arrogant. "Kom jij na de les maar even naar me toe. En ze loopt weg. "Klas H4A we gaan nu beginnen met de les." Aan het einde van de les loop ik met Sanne gewoon de klas uit. Ik zie wel wat de gevolgen zijn.

Mijn volgende uur is wiskunde. Daar hebben we echt een chille gast voor. Hij kan supergoed uitleggen en maakt echt leuk grapjes, wat de meeste leraren niet doen, maar het belangerijkste hij is kna-haaaap!!! Sanne zit naast me. "Snap jij er iets van?" Vraag ik. "Nee niet echt. Wat een onzin liniaere blabla!" Ik verga van het lachen. "Doris en Sanne.." poehhh ik schik me enorm staat de hunk opeens achter ons. Jaa zo noemen we de wiskunde leraar. Kom op is het geen hunk met zijn blonde haar en zijn getinte huid en hij is net dertig, super toch zo'n leraar. "Gaan jullie ook weer verder?" zegt hij met een lach op zijn gezicht. Als hij weer wegloopt schieten Sanne en ik weer in de lach."Hij maakt wiskunde teminste wel een stuk leuker.

Eenmaal thuis pak ik en lekkere koek en zet de tv aan. Aagh snappen die mensen van de tv niet dat ik als ik thuis kom geen smurfen wil kijken? Geërgerd zet ik de tv weer uit. Ik denk even terug aan frans. Eigenlijk voel ik me best trots. Ik heb het gewoon gedaan, ik ben gewoon niet komen opdagen toen ik moest nablijven. Ik voel me super! Maar opzich ook best gespannen stel je nou voor dat ik nu nog uren extra moet nablijven. Ach niet zo moelijk doen denk ik bij mezelf. En vrolijk eet ik mijn koek verder op. "Doris ga je aan jouw huiswerk beginnen anders ben je 's avonds weer zo lang bezig." "ja-haa mam. ik moet toch even bijkomen van school. Zucht" "Daar ben je nu al een uur meebezig en dat is wel weer eens genoeg." Tja er zit niks anders op ik pak mijn tas en ga naar boven. "Ik neem wel wat snoepies mee." Roep ik nog. Maar ze reageert niet. Dan maar gewoon meenemen. Met een hand vol snoepjes ga ik uiteindelijk naar mijn kamer.