Hayatımı Güzelleştiren Adam

2-Kolej

MULTİ:DEFNE
Keyifli okumalar...

Sabah kalktığımda Defne ve Nil çok tan kalkıp hazırlanmaya başladıklarını gördüm.

"Kızlar beni neden uyandırmadınız" diyerek yeni açılan gözlerimi ovuşturdum. "Aslında biz erken kaldığımız için seni uyandırmadık."

Onlara kafamı sallayıp lavaboya gittim. Rutin işlerimi halledip elbise dolabının yanına gittim. "Kızlar bizde okul forması yok napıcaz" diye söylenmeye başladım.

"Okula gidince müdür bize vericek" dediğinde elime
beyaz dar bir pantolon üstümeyse siyah bir t-sirts gidim.

Onlarda hazır olunca birlikte yurttan çıktık.

***********

"Ya bunların hepsi bize neden bakıyorlar?" Nile bakıp gülümsedim. "Yeni olduğumuz için olabilirmi" dediğimde büsefer Defne konuştu "Ya evet yeniyizde sanki açıkta bir şey görmüş gibi bakıyorlar" Defnenin öyle demesiyle benle Nil aynı anda kahkaha atmaya başladık.

Defne bize bakıp göz devirdi "LAN gülmeyin gülüncede şu salak erkekler bizi yicekmiş gibi bakıyorlar" dediğinde hemen gülmeyi bırakıp ciddi oldum. Erkeklerden nefret ediyorum!

Müdürün odasına gidip sınıfımızı öğrendik. Ve verdiği formaları çantamıza koyduk. Sınıfı ararken birine tosladım daha doğrusu o bana tosladı.

Tam düşeceğimi hisseddiğimde biri belime elini koydu gözlerimi araladığımda bir erkek beni tutmuş endişeyle bana bakıyordu.

Bir kaç saniye daha öyle durunca ben rahatsız olup kendimi düzelttim. Erkek beni bir güzel süzdükten sonra gülümseyip "çok pardon acalem vardıda sizi göremedim."

"Önemli değilde keşke yinede önünüze baksaydınız" dediğimde şaşırmışcasına bana baktı galiba hiç bir kız ona böyle soğuk davranmamış.

"Neyse bizim gitmemiz gerek" diyip yanından geçtim. Aslında yakışıklı çocuktuda nerden biliyim onunda babam gibi olmadığını.

Biraz ilerleyince Defne konuşmaya başladı "bak tatlım biliyorum erkeklere güvenmiyorsun ama bence bütün erkekler babana benzemiyor neden bir erkeğe şans vermiyorsun?" Haklı ama yapamıyorum olmuyor.

"Defne lütfen bak bu konu senlede Nil'lede çok konuştuk zaten güvenemiyorum... Neyse sen beni boş verde Nil demişken Nil nerede?" Dedim Nil nereye gitti ki? "Aa evet Nil nerede?"

Nil bir anda arkadan koşarak geldi. "Oh be sonunda sizi buldum neler olduğun inanamazsınız" dedi.

"Ne oldu?"
"Ne oldu?"

Ben le Defne aynı anda sorumuzu yönelttik.

"Şimdi sen bir çocukla çarpışınca senin yanına geleyim dedim tam yanına doğru bir adım attım ki büsefer ben biriyle çarpıştım. Salak çocuk! Neyse ben ona kızdım sen nayapıyorsun diye o gülüyo sanki ayı oynuyor karşısında ya! Büseferde neye gülüyorsun diye kızdım bana verdiği cevap 'sinirlenince daha güzelsin' oldu ben ona söverken bi baktım siz yoksunuz arkanızdan koştum gerisini biliyoruz zaten."

Ben şok olmuş bir şekilde onu dinlerken Defne konuşmaya başladı. "Oha kızım dakka bir gol bir yani yavaş" Nil kafasına hafif bir şekilde vurdu. "Salak ben mi erkeklerin peşinden koşuyorum çocuk kendisi çarptı."

Konuşa konuşa sınıfı bulmuştuk. Benle Defne kapının olduğu tarafın en arkasının bir önüne oturduk. Nil de bizim yanımızdaki sıraya oturdu.

Aramızda bir sessizlik oluştuğun da kapıdan girenlere bakmaya başladım.

E ama oha! Yuh! Çüş! Bu çocuk bana çarpan çocuk!