«Με κολλάει στον τοίχο και μου λέει
Είσαι μόνο δικιά μου..Αν τολμήσει και σε ξανακουμπησει αυτός ο παπαρας θα γινει χαμός θα τον σπάσω στον ξύλο...»
Πριν καν το καταλαβω είχε ενώσει τα χειλια μας..το φιλί είναι κτητικο αλλά τοσοο γλυκο... ένιωθα ολ...
Anna's POV Κατεβαίνω κάτω με την Ειρήνη Μας κοιτάνε τα αγόρια
«Ελα Άρη πάμε» λέει η Ειρήνη και παίρνει τον Άρη από το χέρι και φεύγουν
«Γιατί φύγανε έτσι;» Με ρωτάει ο αλεξ
«Αλεξ γιατί δεν θα μου το έλεγες;; Εγω δεν έχω δικαίωμα να ξέρω;» Του λέω με μιας χωρίς να το πολύ σκέφτομαι
«Για ποιο πραγμα μιλάς;» Με ρωτάει
«Για το ότι μπορεί να είμαστε αδέρφια αλεξ γιαυτο» λέω φωνάζοντας
«Μικρή ελα έδω..» μου λέει και εγω τον πλησιάζω
«Σαγαπω τόσο που αν καταλαβω ότι είμαστε τελικά αδέρφια θα τρελαθώ Δεν μπορώ αυτή η κατάσταση μου καίει το μυαλό» μου λέει
«Αλεξ ήθελα να ξέρω και όχι να με χωρίσεις και να νμζω αλλά» του λέω και τον κοιτάω στα μάτια
«Άννα πως το έμαθες;» Με ρωτάει
«Σας άκουσε η Ειρήνη και μου το είπε αλλά δεν είναι αυτό το θέμα..Σήκω πάμε να μιλησουμε στους γονείς μας τώρα!» Του λέω αποφασισμένη
Πριν βγω από την πόρτα με τραβάει «Θυμάσαι τι είπαμε; Ότι και να γίνει αγαπάω!» Μου λέει
«Και εγω σαγαπαω πολύ» του λέω τον αγκαλιάζω και φεύγουμε
Μετά από λίγη ώρα φτάνουμε σπίτι Βλέπουμε το αμάξι της μαμάς του Αλεξ όποτε ξέρουμε ότι είναι εδώ
Μπαίνουμε μέσα και αρχίζουμε να φωνάζουμε χωρίς να σκεφτόμαστε τίποτα
«Πως μπορέσατε;;; Μπαμπά ντροπή σου να κερατώνεις την μάνα μου!!! Και εσυυυ πως το ανέχεσαι μαμα;; Τι γίνεται; Γιατί εμείς ποτέ να μην μάθουμε κάτι τέτοιο; Μου λέγατε ψέμματα ότι δεν τον θέλετε δήθεν για τα διαβάσματα αλλά εσείς ξέρατε » Άρχισα να φωνάζω εγω
«Μάνα τι έχεις να πεις; Τόσα χρόνια νμζα ότι φταει ο πατέρας μου που σου έκανε την ζωη δύσκολη λόγω χρημάτων αλλά τελικά το πρόβλημα ήταν εκεί;; Χριστέ μου ντρέπομαι τόσο για όλους σας αλήθεια πως γίνεται να μας κρύψετε ένα τέτοιο πραγμα;;;!!» Φώναζε ο αλεξ
Ήταν όλοι σαστισμένοι αυτή την φορά ο πατέρας μου δεν είχε ως συνήθως το αυστηρό του βλέμμα Κοίταζε με λύπη και ντροπή Δεν μπορούσα να το πιστέψω γαμωτο
«Πως; Πως το μάθατε;» Λέει ο πατέρας μου
«Αυτό είναι το προβλημα;;» Φωνάζω στον πατέρα μου [..]
Είμαι πάνω στο κρεβάτι μου ξαπλωμένη και ο αλεξ μου κρατάει το χέρι με κοιταει βαθιά μέσα στα μάτια όταν καταφέρνω να τα ανοίξω
«Τι έγινε;» Τον ρωτάω
«Ζαλίστηκες λίγο από την ένταση και σε έφερα να ξαπλωσεις» μου λέει και μου φιλάει το χέρι
«Οι γονείς μας;» Τον ρωτάω
«Κάτω» απαντάει αποτομα
«Άννα..θα την κάνουμε την εξέταση για να δούμε αν είμαστε αδέρφια;» Με ρωτάει τραβλιζοντας
Δεν μπορώ να το κάνω φοβάμαι Θέλω να την κάνω για να μάθω την αλήθεια Όμως αν είμαστε αδέρφια δεν θα το αντέξω θα φυγω μακριά..
«Ναι..» του απανταω σιγανά και τον κοιτάω στα μάτια
Μου φιλάει το κούτελο και βγαίνει από το δωμάτιο
Νιώθω φόβο, και απογοήτευση για τους γονείς μου πως μπόρεσαν;; [..]
Βρίσκομαι σε μια κλινική μαζί με τον αλεξ Δεν πήγαμε σχολείο Περιμένουμε να μας πάρουν αίμα ή δείγμα για να ταυτοποιήσουν αν είμαστε αδέρφια
Με παίρνουν πρώτη πηγαίνω σε ένα θάλαμο και μου παίρνουν λίγο αίμα
Έπειτα βγαίνω και μπαίνει ο αλεξ μετά από λίγο ο αλεξ βγαίνει και ο γιατρός μας πηγαίνει στο γραφείο του
«Σε λίγες μερες θα έχετε τα αποτελέσματα» μας λέει
«Περίπου πόσες γιατρέ;» Τον ρωτάει ο αλεξ
«3-4 θα σας ειδοποιήσουμε» λέει ο γιατρός
«Ευχαριστούμε» λέω και βγαίνουμε έξω με τον αλεξ
Φτάνουμε στο ξύλινο σπιτάκι και πηγαίνουμε στο εκκλησάκι που έχει στην άλλη μεριά του βουνού καθόμαστε στο παγκάκι
«Άννα καλύτερα μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα να είμαστε χώριστα..» μου λέει και δεν με κοιταει
«Ναι συμφωνώ και εγω» του λέω Με παίρνει αγκαλιά και πηγαίνουμε μέσα
Μαζεύω κάποια πράγματα βγαίνω έξω και τον βλέπω να κάθεται στο τραπεζι του κήπου στεναχωρημένο
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Πηγαίνω κοντά του κάθομαι και του πιάνω το χέρι «Σαγαπαω αλεξ..» του ψυθιριζω
«Και εγω μικρή μου» μου λέει και με αγκαλιάζει
Ανεβαίνουμε στην μηχανη του και με πηγαίνει σπίτι
Κατεβαίνω από την μηχανη Μου κρατάει το χέρι
«Όταν μαθεις τα αποτελέσματα να με πάρεις» του λέω
«Ενταξει» μου λέει και με αφήνει από το κράτημα του
Σε λιγα λεπτά χάνω από το οπτικό μου πεδίο την μηχανη
