Khrys POV
Two days passed ng magising si Clyde.He's suffering amnesia.Sabi ng doktor,babalik naman daw yung mga ala-ala niya soon.Makakapagpabilis daw dun ay kung ilalapit siya sa mga taong nakalimnutan niya.Including his mom.
Kahit nakalimutan ni Clyde yung mama niya,hindi pa rin ito nalulungkot mabuti pa nga daw at nagising ito.
We're thankful that he's awake.
But the only thing that bothering me is yung pinagusapan namin ng Mama niya.Until now,I don't have any decision.
Ayokong magdesisyon pero kailangan.
" Khrys? Gising na si Clyde and another thing ikaw lang ang naaalala niya. "
Gising na nga siya pero hindi ko parin alam kung ano ang magiging desisyon ko.
" It takes time. " yun lang ang nasabi ko.
" Time is running Khrys you don't need to wait for it instead you must chase it... "
" pero Ma---
" Khrys please..... "
With those eyes.With those tears.
Hindi ko na napigil pa.
" I --- I --- go .... "
Bigla niya akong niyakap and cheerfully thanks to me.
Why I feel something wrong doing this?
May mali ba ?
