........ေရာင့္ရဲ႕ျခင္းဆုိတဲ့ စည္းတစ္ခုအဆုံးသတ္မွာ ႐ွိေနတာက သူငယ္ခ်င္း........
မနက္အိပ္ရာႏုိးရင္ ပုံမွန္ေရတစ္ခြက္ေသာက္မယ္....
ဒါ က်ြန္ေတာ့္အက်င့္....
ေနာက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ကုိဖြင့္၊ လုိက္ကာကုိဆြဲခ်ၿပီး မနက္ခင္းတုိင္းရဲ႕ အလွဆုံးပန္ခ်ီကားကုိ ႐ႈစားမယ္.....
ေနေရာင္ျခည္ႏုႏုက ေလေျပေအးနဲ႔အတူ အခန္းတြင္းသုိ႔ ဝင္ေရာက္လာခ်ိန္ က်ေနာ္က သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္႐ႈမယ္.....
ဒါက က်ေနာ့္ရဲ႕ နိစၥဒူဝပဲ.....
ဒါၿပီးရင္ေတာ့ လုိက္ကာကုိျပန္ပိတ္မယ္.....
က်ေနာ့္ရဲ႕တစ္ေန႔တာ အားအင္က ျပည့္ဝသြားၿပီပဲ....
လန္းဆန္းသြားေအာင္ ေနေရာင္ခံစားဖုိ႔ လုိအပ္ေသးရဲ႕လား....
ေရမုိးခ်ိဳးၿပီး အဝတ္အစားလဲေနေတာ့
"သား ခ်န္းေရ....ဆယ္ဟြန္းေရာက္ေနၿပီတဲ့"
အိမ္ေအာက္ထပ္က ေမေမ့အသံ......
ျမန္လုိက္တာ....အင္းေလ...အုိဆယ္ဟြန္းပဲ...အရာရာကုိ အခ်ိန္ဆြဲၿပီးလုပ္တတ္တဲ့ က်ေနာ္နဲ႔မွ မတူပဲ.....
"ဟုတ္ ေမေမ"
မနက္စာစားရန္ ေအာက္ထပ္ကုိဆင္းလာေတာ့ သူက စားပြဲမွာေတာင္ ထုိင္ေနၿပီ....
က်ေနာ္လဲ သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ စားပြဲရဲ႕တစ္ဖက္မွာ ဝင္ထုိင္လုိက္ၿပီး....
"မင္းေန႔တုိင္း ငါ့အိမ္မွာ မနက္စာလာစားရတာ အားမနာဘူးလား"
က်ေနာ့္ရဲ႕အေမးကုိ သူကေတာ့ အဖက္ေတာင္မလုပ္....
အဲ့ဒီအစား က်ေနာ့္ေခါင္းေပၚေရာက္လာသည့္ အုိမားရဲ႕ လက္တစ္ဖက္...
"စကားမမ်ားနဲ႔ စားစရာ႐ွိတာစား..."
သူကေတာ့ အဖတ္ေတာင္မလုပ္....က်စ္..အဲ့ဒါေတြ မႀကိဳက္တာ အုိဆယ္ဟြန္း၊ ငါ့ကုိ အေရးမစုိက္တဲ့ ဒီဇုိင္းနဲ႔.....
YOU ARE READING
FRIENDZONE
Fanfictionစည္းႏွစ္ခုျခား အနားသတ္ရဲ႕ ဆုံစည္းျခင္းက သူငယ္ခ်င္းတဲ့လား.... #Chanhun#
