Beware! I am a kontrabida

Chapter 9: Best Mistake

Chapter 9

Natasha's POV

Haist. Magb-ber month na naman. Kaya eto, we were having our Sports Meet daw. And I'm not that interested. Wushuu. Engles engles, wrong grammaring naman si ako. But never mind, wala akong balak sumali sa laro, may phobia kasi ako, phobia na manalo. Har har. #Feeling.

By the way, andito ako ngayon sa gym kumakain ng brownies at nagpreprepare ng stage para sa pageant sa Monday.

"Nat!" Napatalikod naman ako sa tumawag sa pangalan ko.

"Oh, ano iyon, Liam?"

"Kunin mo, dali ang bigat." Inabot niya sa'kin ang mga makakapal na books na daladala niya. Inabot ko naman. "Sabi ni Yen salamat daw."

"Ah, okay." Si Yen ay classmate namin, medyo nerdy type pero maganda.

"So, ano na?"

"Anong ano na?" Tanong ko habang sumusubo ng brownies. "Pakihawak nga muna nito." Inabot ko muna sa kanya yung plate nung brownies. Madami kasing pasikot ang pattern nung skirting. Haist. Buti nalang at andito ang isang ito at may uutusan ako. Hindi ko pa nasabi pero close kami ni Liam since first year high. Magkapitbahay kasi kami nung grade school after nila magtransfer nung family niya sa village namin dahil sa business nila. Anak-mayaman kasi siya. And sabay din kaming lumipat dito sa J.U. Halos bestfriends na ang turing namin sa isa't-isa. But he's courting me for 2 years. O diba, ang tiyaga. Kung may balak akong sagutin siya, maybe ito ay after na matapos ang mga plano ko.

"How's the plan?"

"We're getting to the climax..." Napatawa naman ako nung narealize ko na ang corny nung sagot ko. "Wushuu. Huwag mo nga akong i-englishin. Nahahawaan ako sa'yo eh. Atsaka baka mamaya ay magkahinala sila na mayaman ako. Hahaha. Joke."

"Pero malapit na, diba? At malapit mo na din akong sagutin."

Binatukan ko naman siya. "Alam mo? Pwede bang tumahik ka? Atsaka hindi naman yaman ang habol ko sa plano ko e. Pagmamahal. Atsaka, salamat Liam sa mga help mo, mas narealize ko na may mga tao palang willing na maghintay, noh? At kahit na alam nila na matagal pa mangyayari ang gusto nila ay di pa rin sila nawawalan ng pag-asa, like you." Napangiti naman ako. Corny nga yung sinabi ko but still totoo naman. "Thanks Liam. Thanks for making me feel so special."

--

Violet's POV

"If I had a chance to change something in my past, I will not grab that chance. 'Cause I'm not regretting my past, and because whoever and whatever I am right now, that is because of my past. That's all. Thank you."

"Wow! Thank you Miss Jensen for your fearless answer. Now let's hear the question for Mister Roberts"

By the way, andito ako ngayon sa aming school covered gym kung saan nagaganap ang Searching for "Okay? Then, who cares?"