Daha çok kısa hikayeler yazıyorum. Aslında şiirler demeliyim sanırım. Yazmayı seviyorum ve tabiki okumayı da çok seviyorum. Bu uygulamadaki bir çok kitabı okudum. Gerçekten çok hoşuma gitti ve bende yazmaya karar verdim ama benimkisi sadece 10 dakikalık kısa bir hikaye. 10 dakikalık bir ara vermek isterseniz okumanızı ve yorum yapmanızı isterim. Bu arada adım Kübra 17 yaşındayım. Fazla uzatmayayim ve kısacık hikayemize başlayalım...
Onunla geçirebileceğim belkide son günlerimdi.İyi değildim.Onu üzmemek hastalığımı öğrenip benim için çabalamaması için ona bu son günlerimde uzak davranıyordum.Beni çok sevipte ben gittiğimde canının yanmasını istemiyordum. Bir başkasını sevip unutmalıydı beni. Beni tanımamış gibi devam edemiezdi hayatına biliyordum. Ama onun üzülmesine dayanamazdım. Aşk fedakarlık yapmaktı. Seviyordum ama onun mutluluğu iyiliği için fedakarlık yapmam gerekiyordu. Belki şuan çok üzülüyordum ama onun içindi her şey...
1 hafta geçmişti. Görmezden geliyordum mesajlarını. Ama dayanamamıştım sonunda. Aramalarından birine yanıt verdim. Özlemiştim onu. Çok istiyordum onun sesini duymayı. Her şeyden önce o güzel sakin sesine aşık olmuştum ben. Heyecanlı bir o kadar da hüzünlüydü sesi. Buluşmak istediğini söylemişti . Dayanamamış kıramamıştım onu. Belkide onu son bir kez görmek kokusunu son kez içime cekmek ve ona sımsıkı sarılmak benim icin de en iyisiydi.Yarın deniz kenarında her zamanki yerimizde demisti. Koca bir gün ayırmak zorundaymisim ona egoist sey :) Heyecanla bekleyecektim. Günün bitip o sakin sese tekrar aşık olmayı. Son kez onu seveceğimi soylemeyi. Sessizce gozlerimi kapatip hayallerimizle bas basa kalmak istedim onunla hayallerimizi dusunurken uyumayi seviyordum...
Ve iste beklenen gün.
Erkenden kalkmıstım. Mesajlarıyla süslüyordu hazırlik calismalarimi :) Onun en sevdiği beyaz kazağımı giydim aslinda o kadar soguk degildi ama onun icin degerdi. Taksiyi cagirmistim bile. Buklelerimi duzeltip asagiya inecekken ayri bir yorgun halsiz oldugumu farkettim . Gözlerimde biraz şiş gozukuyordu aldiris etmeden indim ve taksiye bindim...
Deniz kenarina yaklasiyordum. O da benim en sevdigim siyah kazagini giymisti. Kucuk bir cocuk gibi mutlu oldum. Gerci icimde hala bir cocuk yasamiyor degil :) Her zamanki gibi cok yakisikliydi. Heyecanliydim onu her gun gorsem de yine de heyecanlaniyordum. Seviyordum hem de cok. Kosarak geliyordu yanima bende yurumeye basladim ona dogru iki adim kalmisti aramizda durdu gozlerimin icine bakti ve hemen sımsıkı sarıldı. O an her seyi unutmustum yorgunlugumu üzüntümü İstanbul'u bile... O an sadece o vardi. Ne de olsa son gunumuzdu guzel ayrilmaliydim ona ve o beni tam birakacak kollarini belimden cekecek gibi olurken boynuna beni birakmamasi icin sımsıkı sarilmaya basladim . Sasirmadan o da bni göğsüne bastirdi. İkimizde kollarimizi birbirimizden cekerken yurumeye basladik. Eli elimdeydi bakislari yuzumde. Utaniyordum. Kizarmaya baslamistim bile . Ama bana bakmasini seviyordum elimi tutmasini seviyordum onu her seyiyle seviyordum...
Aksam olmustu coktan cok yorulmustum bugun uzerimden atamadigim bir yorgunluk oldugunu da dusunursek kotuydum. Banka oturmustuk artik. Onunla vakit cabuk gecmisti. Zaman onun yaninda anlamsizdi . Keske durdurabilseydim bu anı ama elimde degildi.o otururken bn basim onun bacaklarina gelecek sekilde yatiyordum . Sacimi okşuyordu. Seviyordum sacimla oynamasini ama icimde dev yanginlar vardi. Dayanamadim yattigim bankta dogruldum . Ayrilik vakti gelmisti. Denizi izledik bir süre . Kafamı omzuna yasladigim an irkildi birden. "Neden bu kadar soguksun?" dedi. Cevap veremedim. Hemen gomleginin ustundeki kazagi cikartti ve ustume gecirdi . Kazaga onun kokusu sinmisti. Seviyordum onun bu mahoş kokusunu. Aglamaya baslamistim . Sessizdi aglayislarim kimseyi uzmek istemezdim. Anlamisti bir sey oldugunu . O da aglamaya baslamisti ilk defa boyle goruyordum onu . Caresiz ve sessiz. Ölecektim ben bilmiyordu saklamıstim herkesden ailem haric kimse bilmiyordu. "Gececek." dedi. Anlamamistim. "Beraber atlatacagiz."dedi. Cevap veremedim. "İyileseceksin." dedi. Sustum. Dayanamayip sımsıkı sarildim ona meger her seyi biliyormus. İste ben her gun sevdigim o adami bir kez daha sevdim orda. Bir kez daha asik etti beni kendine. Hastaligim oldugunu bilse de birakmamisti beni . Onu gercekten cok seviyordum ben bir kez daha anlamistim. Dudagina kucuk bir opucuk kondurup govdesine yaslandim. Yorgundum. Goz kapaklarimla savasiyordum. Uyumami istiyorlardi sanki . Uyu diyolardi uyu . Ben gozlerimi kapatmisken son bir kez "Seni seviyorum." dedi bana. Usulca karsilik verdim ona "Bende seni seviyorum." sessizlik hakim olurken ortama fısıltı seklinde tekrar soyledim gucum kalmamisti."Bende seni cok seviyorum." Ve derin bir uykuya daldim. Hatirladigim son sey onunla olan ilklerimdi o hep ilk oldu benim icin ve simdi son oluyordu. Hatirladigim son sey onunla gecirdigim anilarim yillarimdi ve bana seni seviyorum derken gozunden dokulen yaslardi. Onu aglarken gormek istemeyecek kadar cok sevdim. Simdi karanlik ve sessizlik hakimdi. Bosluktaydim sanki. O bosluktan o derin uykudan ne o kaldirabilmisti beni ne de ben kalkabildim o derin uykudan. Bilemezdim son gunum olacagini. Bilemezdim son gunumuz olacagini. Bilemezdim sevdigim adamin kollarindan kanatlanip gidecegimi. Bir kus misali ucup gidiyordum dunyadan. Ve ardimda gozu yasli insanlar birakiyordum. Ardimda onu birakiyordum. Ben onu ve cansiz bedenimi izlerken beni uyandirmaya calistigini nasil agladigini goruyordum. Hala yasayamadiklarimiz vardi. Onu tanidigim icin cok sansli biriydim. Sevmeyi ogrendim. Sevilmeyi ezberletmisti bana. Bak burdayim demek istedim dokunmaya calistim ama duymadi. Ne ben sesimi duyurabildim ona ne o duyabildi beni cansiz bedenimi kucagina almis yogun kalabaligin ardindan hic gormedigim kadar agliyordu. Ben onu oyle birakip tekrar duymayacagini bildigim halde seni seviyorum ilk ve sonum diye bagirirken gidiyordum. Ondan ilk ben giderken bir gun onun da bni birakmasini umut ediyordum . Hatiralarinda kalsamda mutlu olmaliydi. Ben onu mutluyken seviyordum. Ben yoksam ve o mutlu olursa yaninda kimin olacagi onemsizdi. Son bir kez donup baktim ardima en sevdigim kazagi hala ustumdeydi. Ben onun kokusuyla gidiyordum... Sonsuz olduk biz . Sonsuza dek surecek dedigimiz askimiz iste simdi sonsuz oldu...
Biraz karamsar bir hikaye oldu kusura bakmayin yorumlarinizi bekliyorum iyi ya da kotu okursanuz sevinirim.
