LİSE DEFTERİM

LİSE DEFTERİ

SELAM ARKADAŞLAR!

İNŞALLAH HİKAYEMİ BEĞENİRSİNİZ :)

BAŞLAYABİLİRSİNİZ...

Hilal Kılıç...
'Dudidudidudidudi!"

Alarmım sussun diye çalar saatin üstüne basmaya çalışıyordum.

Ama ben üstüne basarken sanşıma çalar saat yere düştü.

Uyku sersemliğiyle battaniye ile birlikte yere düştük. Ve uykudan açılmayan gözlerim, kendimi yerde bulunca şaşırdığımdan fal taşı gibi açılmıştı.

Oflanarak ayağa kalktığım anda ayağımın yorgana takılmasıyla, kendimi yine yerde bulmam bir oldu.

"Siktir! Ben battaniyeden ayrılmak istemiyorum. Battaniye de benden ayrılmak istemiyor sanırım!"

Söylenerek battaniyeyi düzelttim ve yatağa koydum. Dün 05:10'da uyumuştum. Neredeyse iki saat falan uykuyla duruyordum.

Yorgunluktan şişmiş gözaltlarım, uykusuzluktan açılmıyordu.

Okul forması giymek istemediğimden altıma siyah tayt giydim. Üstüme de beyaz bir bluz geçirdim. Saçlarımı açık bıraktım. Ben saçlarımı tararken annem seslendi.

"KIZIM KALKTIN MI?"

"EVET ANNE!!"

Sabahları genellikle sinirli olsam da yanlış bir hareket yapmamaya çalışıyordum.

Hemen çantamı alıp merdivenlerden aşağı indim. Burnuma sucuklu yumurta kokuları gelirken mutfağa girdim. Annem sucuklu yumurta pişiriyordu.

Ama ben sabah sabah kahvaltı yapamazdım!

"Anne ben çıkıyorum!"

"Dikkat et kızım! Bir kahvaltı yapsaydın"

"Yok anne yolda belki (aslında hayır ama uzatmaya gerek yok) bir şeyler alırım." dedim ve çıktım.

Okul biraz uzak olduğu için otobüse biniyordum
Ben tam durağa geldiğimde otobüs gidiyordu!

Hayır! Hayır!

Durağa yetişmeye çalışarak son hız koşmaya başladım. Ama nafile hareket etmişti bile!

Arkasından bağırmakla yetinmek zorunda kaldım.

"YA İNSAN BİR DURUR! OKULA GEÇ KALICAM BEKLEEEEEĞĞĞ YAAAAHH BEKLEEE"

Gitti!

Arkasından son defa hüzünle bakıp arkamı döndüğüm anda biri sert bir şekilde omzuma çarptı.

"Önüne baksana davar!"

Umursamayarak yoluna devam etti. Artiste bak ya! Sinir!

"İnsan özür diler! Sana diyorum!" Ha gitti!

Off bana ne? Onu mu umursayacağım?

Koşar adımlarla okula giderken yanımda bana çarpan davarı gördüm. Beni (daha doğrusu kimseyi) aldırmadan yürüyordu.

Bende onu umursamayıp koşarak okula gittim.

Koşmam bir işe yaramamıştı diyemeyeceğim mesela spor oldu!

Ama pekte yaramamıştı mesela derse geç kalmıştım!

Evet hilal hanım bundan sonra ne yapacakmışız?? Daha erken uyuyup alarmı daha erkene kuracakmışız dimi?

Hmmm tamam tamam. Sen bi sus iç ses. Her şeye maydonoz olma.

Kapıyı tıklatıp içeri girdim. Bayan hocaydı. Ders geometri idi.

"Hocam geç kaldığım için özür dilerim?"

"İlk gün olduğu için affediyorum. Ama bir daha ki ne bu kadar hafife almayabilirim. Boş bulduğun yere geç" dedi hoca.

Orta sıradan 5.sıradaki oturan kızın yanına oturdum. Sınıfta tanıdığım var mı diye bakınca..

AHH EVET VAR!

HATTA BUGÜN BANA ÇARPAN DAVAR!

DEVAM EDECEK ARKADAŞLAR :)