0.4

25 3 0
                                    

Haftanın ilk günüydü okula yetişmem gerektiği için erken kalkmıştım, güne söverek başlamak ve sonrasında hazılanarak okulumun yolunu tutmak üzere kulaklıklarımı taktım. Yabancı bir şarkı ile okula zıplayarak gitmeye başladım. Kapıdan çıkarken çok dikkat ettim mazallah Ateş falan çıkar...

Okula varınca kimseye bakmadan sırama geçmeyi düşünüyordum, uyku sersemi kendimi sıraya bıraktı.
"Oha kızım kör müsün?"bi saniye
"Ahhh"hayır hayır
Ben size söylemeyi unuttum demi Ateş, benim sıra arkadaşım.
Arkadaş dedim aha Allah yazdıysa bozsun...
Ya sen git benim yerime otur, sonra Kül niye benim kucağıma oturdu. Cık cık cık...

Bu arada normalde Ateş beni hiç farketmez ve adımı dahi bilmez. Sadece sık sık kavga ederiz, iyi laf sokarız ama hiç tanışmayız.

Ben olayın farkına vararak şok icersinde donup kaldım.
"Yerini beğendin herhalde?" Dilim lal oldu valla konuşamıyorum.

Utanarak kalkmaya çabaladım ama sendeleyip geri düştüm oturduğum yere, Allah bir şans vermiş...

"Ay kusura bakma göt lalesi kalkamıyorum, biraz yardım et istersen"

"Göt lalesi mi?" Ahan da şimdi sıvadık...

"Ne"

"Ne, ne?"

"Kay diyorum"

"Tamam" sonunda kendi tarafına geçti. Derin bir nefes verdim.

Ateş'in ağzından

BÖLÜM SONU

VOTESİZ ELLER LALESİZ KALSIN...

ÖLME SEBEBİM OLUR MUSUN?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin