داریم راجع به تو حرف میزنیم هری! این به اندازه کافی سخت بود. تنها گذاشتن من تنها کاری نبود که از دستت بر میود، میدونستم تو ممکنه چه چیزهایی رو به من نگفته باشی.
میدونم سعی داشت پنهونش کنه، اما اهمیتی نمیدم! فکر نکنم ناراحت بودن ازش جزو اهمیت ندادن حساب شه! اما من نمیتونم انکارش کنم، من "عاشقش" بودم. لرزش رو کنار شکمم حس کردم. از سایلت کردن گوشیم خوشم نمیومد ولی این چیزی بود که انجام داده بودم. تماس رو پذیرفتم.
-زین؟
من گفتم.
-نایل، میشه بیای خونه، چند نفر اینجان که میخوان باهات حرف بزنن.
زین صداش میلرزید. این چه جهنمیه؟
- هی هی، چیشده زین؟ کیا اونجان؟
- پلیس!
'20 oct, 2016'
- هری فاکینگ استایلز!
زیر لب زمزمه کردم و منتظر شدم تا هری جملش رو ادامه بده.
- نه نایل جدی میگم، منو تو نباید یکم جدی تر قدم برداریم؟
و یه شکلک خنده.
باید بگم خجالت کشیدم! میشه گفت حس کردم داره گرمم میشه. و خب این لذت بخش بود، نبود؟جوابی ندادم گذاشتم سرخی گونه هام روی صورتم باقی بمونن. من خوشحال بودم. خوشبختی! من در کنار هری این حس رو داشتم!
تصمیم گرفتم سرم رو از بالشت بلند کنم و سمت آشپزخونه برم. شروع به درست کردن پنکیک های لطیف و گرم کردم و لازمه بگم، لبخندم هنوز روی صورتم بود؟
خب، به نظر عالی میاد! من عاشق پنکیک های شکلاتیم! و امروز صبح، زیادی به خودم خوش شانسی دادم!
داشتم پنکیک هارو به آروم توی حوضچه شکلاتی کوچیکی که توی بشقابم درست کرده بودم مینداختم. زنگ تلفن!
- هری ادوارد استایلز!
جواب دادم.
- نایل جیمز هوران!
و خندید. زیبا بود.
-دلم برات تنگ شده هرولد! ما یک ماهه همو ندیدیم!
- اوه کیوتی بوی! آروم باش. من به زودی میام پیشت و بهتره بگم زمانی که پام برسه به لندن اولین نفر که میخوام ببوسم تویی جیمز!
- هری! مگه چند نفرو قراره ببوسی!!!!
خب. من عصبانی بودم؟
- خب... مادرم، جما!
- خفه شو استایلز! نمیخواد بپوشونیش.
- هی نایل! تو میدونی من عاشقتم؟
- هری، ترکم نکن...
________________________
I'm Back!=)💙
ولی پاک کردن ۱۵ تا پارت واقعا سخت بود! فکرشو نمیکردم. و بازم غافلگیری! سوپرایز.
YOU ARE READING
Me after you .narry.
Fanfiction- عشق؟ چیزیه که خیلی عجیبه! و این اسمی بود که نایل روی هری میذاشت! اون نیازش داشت. برای همیشه کنار خودش... برگرد هری، اون بعد از تو... -Horan
