~ Chapter 5 ~

275 9 2
                                    

*Sehun Point of View

⬆(The images are not mine)

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.



(The images are not mine)


Ako nga pala si Oh Sehun isang ako hari sa Kingdom Atasha may dalawa ako anak na kambal na si Senan at Luna. Paano ko ba sisimula ang sasabihin ko sa iyon?? Simula hindi na namin makita ang ina ng mga anak ko naging mas mahigpit na ako sa Kingdom Atasha at naging magagalitin na ako sa mga tao nakakaharap ko sa kingdom Atasha, kahit na sobra matagal na nawawala ang ina ng mga anak ko hindi pa rin ako sumusuko hindi na namin makikita ang ina ng mga anak kahit na sinasabi ng ibang tao sa Kingdom Atasha na sumuko na ako kasi wala na naman daw na ako mapapala sa kakahanap namin at maghanap na lang daw ako ng bago ko mapapangasawa para may magalaga na sa mga anak ko pero kahit na ganoon ang lagi nila sinasabi hinding hindi pa rin ako susuko sa paghahanap sa asawa at sa ina ng mga anak ko. Atsaka sa mahabang panahon na maghahanap namin sa asawa ko nahanap na rin namin siya

Kaso hindi niya kami maalala sobra sakit na malaman na kahit isa sa amin hindi niya maalala paano ko sasabihin sa mga anak namin na hindi pala kami naalala ng ina nila.

Papa tignan niyo po ito ginawa ko na lantern ang ganda po no, pwede na po ba natin siya paliparin para magwish po ako sabi ni Luna

anak Luna ano naman ang wish mo sabi ko habang tinitingnan yung lantern na gawa ng anak ko

wish ko po na bumalik na si Mama sa atin, para hindi ka na po malungkot papa sabi ni Luna sa akin habang nakasmile

hindi ko kaya sabihin sa mga anak ko na nandito na ang mama nila, pero hindi kami naalala at kilala ng mama nila. habang papunta kami sa terrace ni Luna habang iniisip kung sasabihin ko ba sa mga anak ko yung tungkol sa kanila Mama

papa ok ka lang po ba, may problema po ba papa ang lalim po mo kasi ng iniisip niyo po nagaalala lang po ako sabi ni Luna sa akin habang nakaganito mukha 😥

anak Luna paano kung na hanap natin ang mama mo, kaso hindi niya tayo naalala sabi ko kay Luna habang hinahawak ko yung lantern para iready ipalipad sa himpapawid

syempre papa malulungkot, kasi sanggol pala kami ng umalis si mama dito sa atin tapos pagbalik niya dito sa Atasha hindi na niya tayo nakilala sabi ni Luna sa akin na habang na malungkot na magkakasabi

Nalungkot ako sa sinabi ni Luna kasi alam ko kung si Senan ang tinanong ko magagalit yung sa mama niya kasi ilang taon na ba kami nagaantay sa mama nila tapos ito pa ang mangyayari, hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag ng maayos sa mga anak naman ang kalagayan ng mama nila

Sa maglipad namin ni Luna ng lantern ginawa niya dumating namin si Senan habang nakaganito mukha 😡

"PAPA TOTOO PO BA ANG NARINIG KO NG PINAGUSAPAN NIYO NI TITO CHANYEOL NONG ISANG ARAW PA NANDITO NA SI MAMA KASO HINDI NIYA TAYO NAALALA!!!!!!" pasigaw nasabi ng anak ko na si Senan habang papunta sa amin 

"Papa totoo po ba yung sinasabi ni Kuya Senan na nandito na si Mama, kaso hindi niya tayo naaalala ??" tanong na sabi ni Luna sa akin habang napapaiyak na ito

"Oo nak, totoo yung sinabi ng kuya Senan mo naghahanap lang ako ng pagkakataon na sabihin sa iyo, para hindi kayo bigla sa sasabihin ko tungkol sa Mama niyo." sabi ko na malungkot na pagkakasabi

"Alam mo niyo naman na kahit hindi niya sabihin sa amin agad masasaktan pa rin kami !!!" pasigaw na sabi ni Senan sa akin habang magkalubong dalawa niya kilay

Atsaka na siya mabilis umalis pagkatapos niya sabihin ni Senan sa akin yung mga salitang yun

"Anak Luna sorry, kasi hindi ko agad sinasabi sa iyo ng kapatid mo,"  wika ko habang umiiyak habang sinasabi ko ang mga salita yun

"Papa ok lang naman po sa akin kahit hindi niyo sinabi agad sa amin, kasi naiintindihan ko po na ayaw niyo kami masaktan," sabi ni Luna habang umiiyak  habang sinasabi ang mga salita yun

Pagkatapos ng iyakan namin ng anak ko na si Luna, hinatid ko na siya sa kwarto nila Senan kasi nakatulog siya nakakaiyak namin dalawa

Pagkapasok ko sa kwarto nila inilapag ko na siya sa kama niya, tignan ko yung kama ni Senan kung tulog na ba siya, kaso pagtingin wala siya sa kama niya

Lumabas agad ako sa kwarto ng mga anak ko para hanapin kung nasaan si Senan nakita ko siya sa library namin

"Nak Senan, sorry kung hindi ko sinabi sa iyo nandito na ang mama niyo,"  sabi ko kay Senan

"Ok lang po yun papa atsaka ko po sorry kung sinagaw ko po kayo kanina," sabi ni Senan habang nakayuko ang ulo niya

"Ok lang yun nak naiintindihan kita, kasi hindi ko man lang sinabi sa iyo agad na nandito na pala ang mama niyo." sabi ko kay Senan habang yinayakap ko siya

"Alam niyo na po ba Papa kung bakit na wala ang alaala ni Mama??" tanong
ni Senan sa akin nakamalungkot

" Hindi pa anak, hindi ko pa napapahanap kung ano nangyayari sa Mama niyo. Anak matulog ka na gabi alam mo naman na magagalit ang lola at lolo niyo sa akin kapag hindi kayo natutulog ng maaga." wika ko

"Sige po papa matutulog na po ako good night po," sabi ni Senan atsaka na niya ako hinalikan sa pisngi ko at lumabas na sa library

* Continue *

The Kingdom of Atasha  (HUNHAN) (BoyxBoy) (Tagalog) (Fantasy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon