1- 10 Yıl

12 1 0
                                    

Başlamadan önce ilk kurgum ve umarım beğenirsiniz.

Koşuyordum...
Bağırıyordum...
  Ama kimsr beni duymuyordu. Kaçıyordum aslında tüm bu olanlardan, sebep olduğum şeylerden. Bu karanlık yerin neresi olduğunu bilmediğim halde 'sahi nerdeydim ben?'durdum. Etrafıma baktığımda yolun sonundaydım önümde upuzun bir uçurum 'Burdan atlasam herşey biterdi değil mi?' bu düşünceden sonra o anda kafama bir ağrı girdi sanki kafatasımı yerlerinden söküyolarmış gibiydi. Acıyla yüzümü buruşturup yere düştüm dayanılmazdı.

-Kızım. Bu ses...nereden tanıdık geliyordu.

Bianda kafamdaki baskı durdu ayağa kalktım tam önümde duran beyaz kapıya baktım. Şaşırmıştım daha demin yoktu burda. Kapıya yaklaştığımda içerden bir melodi geliyordu şaşkınlıkla kapının arkasına baktım ama devamını görememiştim. Elimi kapının kulpuna dokundurmadan açılmıştı kapıdan ittirerek girdim.B-bu burası cennet gibiydi arka fonda rahatlatıcı bir melodi vardı.Sonra önümde bir beden belirdi bembeyaz bir elbise giyniş meleği andırıyordu.Çok kısık bir sesle.

-Anne.dedim.
 
Kollarını açmıştı bana koşarak gittim ve sarıldım. Kokusunu içime çektim. Sımsıkı sarıldık birbirimize hiç bırakmak istemiyormuşuz gibi

-Kızım.

Omuzlarımdan tutarak uzaklaştırdı beni o güzel bedeninden. Ama ben sarılmak istiyordum özlemiştim.

-Sana çok önemli birşey söylemeliydim.Beni dinlenelisin tamam mı?
  
  Kafa salladım ama ben sadece hayran bir şekilde suratına bakıyordum.

- İlk önce çok zamanım yok.Seni kardeşini ve babanı çok özledim ama güçlü olun elmasım.Karşına ne çıkarsa çıksın kim durursa dursun kendi bildigin yoldan hiç ayrılma.Ve şunu unutma dostunu yakın düşmanını daha yakınında tut tamam mı? Aileni koru en önemlisi kendini koru kızım çünkü sen olmassan dünyanın sonu gelebilir...

-Ama anne ben nasıl dünyayı kurtarabilirim ki ben daha 18 'ime girmedim.
Gülümsedi. Gülümsemesi o kadar sıcak vr anevariydi ki.

-Bende sana bunu smuleneye geldim.  Sabret elmasım.18 'i bekle o zaman geldiğinde anlayacaksın ne yapıcağını, nasıl dünyayı kurtaracağını sana güveniyorum bunu sakın unutma zorda kaldığında bana seslen hayatım ben hep yanındayım...

-Anneeeeeee gitme lütfen gitme bırakma beni.

Biranda kalktım yataktan deli gibi ağlıyordum aynı zaman da bağrıyordum. Annemi görmüştüm 10 yıl sonra ilk defa görmüştüm anne mi bağırışlarımın arasından bir kapı sesi, iki huzurlu kol ve annemin kokusunu andran o koku...

Kusurum varsa affedersiniz ilk kurgum

DIAMOND~Min YoongiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin