DIAMOND~Min Yoongi

2 - Özlem

    Sabah zorlada olsa açtım gözümü ama sanki gözümde tonlarca ağırlık taşıyormuşum gibiydi. Sonra dün akşam geldi aklıma bi damla firar etti sol gözümden sonra bi el sildi o göz yaşımı elin sahibine baktım. Bana her anımda yanımda olan ikizime.

-Yah! Ağlama artık! Böyle yaparak bana hiç yardımcı olmuyorsun şu üstüme bak sümük dolu! Iyk!

  Gülümsedim beni her üzgün anımda gülümsetmeyi başarırdı. Anneme benziyordu o da hep böyle olduğumda ne yapıp edip beni güldürürdü. Özlemiştim o güzel yüzünü. Özlemiştim o sıcak ellerini. Özlemiştim bana sarılan kollarını. Ne kadar dayanmaya çalışsam ayakta durmaya çalışsam bu sefer olucak desemde her yıl aynı şey oluyodu  biliyordum onlarıda üzüyordum ama deniyordum. Düşüncelerimin arasından yüzümün önünde sallanan elle kendine geldim.

-Hey! Dünyadan eun woo'ya beni duyuyomusun?

Gözlerimi daldığım yerden çektim ve ji hoon'a baktım. Sonra farkettim gözlerinin kenarları pembeleşmiş ve üstü ıslaktı.

-Üzgünüm. Gece kötü bir rüya gördüm. T-short içinde özür dilerim.

-Eun woo sen iyimisin? Rüyanda ne gördün anlatmak istermisin?

Kafamı sağa sola salladım. İçimdeki ses anlatmak için daha erken diyodu. Zaten anlatırsamda anlamazdı ki zaten ben bile daha ne gördüğümü anlamış değilim.

-Peki.dudaklarını birbirine bastırdı. Hadi o zaman bugün piknik yapalım Mia, sen ve ben hem biraz değişiklik yapmış oluruz. Hm ne dersin?

  Olabilirdi aslındı rahatlardım. Konuşmadan evet anlamında kafa salladım. Yataktan kalktı ardından beni de kaldırdı.

- Şimdi üstüni giy ben mia yı uyandırıyım. Sepetide hallederim sen aşağı in bizi bekle tamam.

-Tamam

  Geldi alnımdan öptü ve odadan çıktı. Bende kendi kendime düşünmeye başladım "18'i bekle o zaman anlıyacaksın" ne demekti. Ne olucaktı 18 ' ime girdiğimde doğum günümüze 1 hafta kalmıştı. Ben bunları düşünürken lavaboya girmiş üstümü giyiyordum son kez aynaya bakıp odadan çıktım koridorda yürüyüp merdivenlerden inecekken.

-Unnieee! Sesin sabihi evimizin neşesi mia'ydı geldi ve bacaklarıma sarıldı. Bende onu kucağıma aldım. Yanağından öptüğümde kıkırdadı.

- Günaydın nasılmış benim bitanem.

-Sanada günaydın unnie iyiyim~

-Günaydın kızlarım. Aynı anda

-Günaydın baba. Dedik be birbirimize bakıp güldük sonra mia'yı kucağımdan indirip

-Abin mutfaktaydı bak bakalım neler yapmış.

- Tamam . Tekrar öptüm koştu babamın yanağından öpüp mutfağa doğru koştu.

- Kızım. Bana seslendiğinde ona döndüm.

- Nasılsın?

  Babama 'iyiyim' imajı vermek için gülümsedim. Bugün ölüm yıl dönümüğdü hepimiz yokluğuna daha alışamamıştık ama deniyorduk işte geri gelmiycekti.

- İyiyim. Gülümsedi

-Pikniğe mi gidiceksiniz?

-Evet ji hoon iyi olucağını söyledi

-Tamam dikkat edin.

  Kafa salladım yanından geçicekken beni durdurdu

-Kendine çok yüklenme tamam mı bak kardeşin de yanınızda dikkatli olun.

-Baba ben iyi olucam ayrıca ben artık güçlerimi kontrol edebiliyorum.

- Elbette ki ama yinede rahat ol çok sinirlenme ve kardeşlerine sahip çık.

- Tamam baba emin olabilirsin bide bugün davetliler saat kaçta gelicekti kutlama vardı aklımdan çıkmışta hatta gitmeyip hazırlıkları kontrol etmem lazım.Ahh nasıl unuturum .avuç içimi anlıma vurup. Aptal kafam bunu neden daha önce düşünemedim aich mia heveslenmişti.O zaman onlar git-

Gözlerimi babama çevirdiğimde Babam şaşkın gözlerle bana bakıyordu sonra yüz ifadesini  değiştirerek elini omzuma koydu ve rahatlatmak için hafif sıkırak.

- Kızım ilk önce sakin ol hazırlıklarla ben ilgilenirim. Sen git ve kafan-

-Ama baba-

-Git dedim ben hallederim. Davetliler saat 20.00 de burda olurlar sizide saat 17.00 den önce burda görmek istemiyorun. Hadi bakalım şimdi git.

  Gülümsedim ve babama sarıldım ne kadar kral olup katı bir adam olsada ailesine karşı hep yumuşak ve düşünceli bir adamdı. O da bana karşılık verip bir elini beline bir elini de saçıma götürdü.

- Teşekkürler baba. Ayrılıp

-Önemli değil hadi kardeşlerini bekletme gidin ve eğlenin biraz.

   Kafamı salladım ve sarayın önünde beni bekleyen arabaya bindim. Gideceğimiz yere doğru yol aldık.

2.bölüm umarım hatam yoktur varsa sorry!♥♡♥