09.03.2019
Yüzüm gibi kanatlarımın da solgun olduğu bir dönemdi. O gittiğinden beri, yüzüm hiç gülmemişti.
Kalbime kendisi için siyah bulaştırdığında, parlak beyaz kanatlarım sönmüştü. Kirlenecektim.
Beyazımın soluklaşması, onu sevmeme engel değildi. Onun siyahını taşımak benim için bir zevkti.
Ve sürgün edildiği acımasız dünyada onu bulacak, siyahlığına daha çok bulanacaktım.
İntikam için meleklerin canını yakmak istediğinden, bembeyaz parlayan bana, ufak bir öpücük kondurmuştu giderken.
Çünkü biliyordu ki, masum beyazlıkların lideri olan ben, gidersem, geriye sadece yangın kalırdı.
