#6 In Science Fiction (26/07/2018)
Στο έτος 2617 μ.Χ. τα πάντα στον κόσμο έχουν αλλάξει. Μετά τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όλα τα κράτη συμφώνησαν σε ενιαίο σύστημα διακυβέρνησης.
Κυβερνήτες εγκαθίστανται σε κάθε χώρα του κόσμου, δικτατορικά καθεστώ...
Τον ξύπνησε ένας περίεργος ήχος, μια μίξη άρπας, κιθάρας και πιάνου, διανθισμένη με βροντερά κρουστά. Άνοιξε αμέσως τα μάτια του και ανακάλυψε ότι δεν ήταν παρά το ξυπνητήρι του δωματίου του, που βροντούσε ακατάπαυστα. Το άρπαξε και το έκλεισε, βάζοντας όση περισσότερη δύναμη μπορούσε. Κοίταξε την ώρα· κοιμόταν σχεδόν δυο ώρες. Αυτό σήμαινε ότι το μεσημεριανό ξεκινούσε από στιγμή σε στιγμή. Όλοι του οι μέντορες πίσω στην πατρίδα τον είχαν συμβουλέψει να μη χάνει ποτέ τα γεύματα, όχι μόνο για να δοκιμάσει τα εντελώς διαφορετικά φαγητά από εκείνα του Ηνωμένου Βασιλείου που θα σερβίρονται, αλλά και για να γνωρίσει όλους τους Αρχηγούς των χωρών και να δημιουργήσει ακόμα και φιλίες μεταξύ τους. Οι φιλίες μεταξύ των Αρχηγών μπορούσαν να αποβούν ευεργετικές και για τις δυο χώρες.
Σηκώθηκε βιαστικά και ατσούμπαλα, παρασέρνοντας μερικά πορτατίφ και ποτήρια στον διάβα του, γκρεμίζοντας τον πύργο από ρούχα που είχε στοιβάξει πάνω στη βαλίτσα του κι έτρεξε στο μπάνιο, όπου έκανε ένα γρήγορο ντουζ, τιθάσευσε τα ανακατεμένα, σγουρά του μαλλιά με πολλή λακ και ράντισε το σώμα του με κολώνια, μια που δεν εμπιστευόταν το αφρόλουτρο που του είχαν αφήσει για τη φρεσκάδα που επιθυμούσε να αναδίδει.
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
Ντύθηκε βιαστικά, αλλά επιμελητικά, προσέχοντας να μην τσαλακώσει το λευκό του πουκάμισο και χρειαστεί να το σιδερώσει ο ίδιος αργότερα. Ερχόταν από τη Μεγάλη Βρετανία, τη γενέτειρα του καθωσπρεπισμού, του τέλειου γιακά και των επιτηδευμένων τρόπων. Ήλπιζε μονάχα να μην αφομοίωνε την αμερικανική νοοτροπία, που τόσο χλεύαζαν οι φίλοι του πίσω στην πατρίδα, κι ιδιαίτερα την προφορά. Θα αγωνιζόταν για να μην υιοθετήσει την προφορά· σίγουρα οι μέντορες του θα πέθαιναν από την απογοήτευση σαν έβλεπαν τον μαθητή τους να επιστρέφει Γιάνκης, έχοντας φύγει Πλανταγενέτης.
Έβαλε τη γαλάζια κάρτα που χρησίμευε ως κλειδί στην εσωτερική τσέπη του σκουρόχρωμου σακακιού του κι έκλεισε την πόρτα του δωματίου του φεύγοντας. Την ίδια στιγμή, άκουσε μια δεύτερη πόρτα να κλείνει στα αριστερά του. Ωθούμενος από καθαρή περιέργεια, γύρισε κι αντίκρισε έναν κοκκινομάλλη νεαρό, φαινομενικά κοντά στην ηλικία του, να φεύγει από το δωμάτιό του και να κατευθύνεται στα αριστερά. Τον ακολούθησε, σίγουρος ότι είχαν κοινό προορισμό.
