#Minseokkie
Yeol >> Arjima!!! ဒီဒဏ္ရာကေရာ
Arjima >> အဲ့ အဲ့ဒါက.... Arjimaလည္း သတိမထားမိလိုက္ဘူး
Yeol >> ေတာက္!!!!!
Chanyeolေဒါသေတြကျပန္လည္းေပၚေပါက္လာကာ
ေျခလွမ္းေတြက အျပင္သို႔ဦးတည္လ်က္
ဒါမဲ့ Chanyeolေျခလွမ္းမ်ား အသံတခုေၾကာင့္ ရပ္တန္႔သြားေလသည္။
Dae >> Ch an~~~~
Se >> Chanyeol! သူသတိရလာၿပီ
Yeol >> ေကာင္ေလးး
Dae >> Chan~~~~
လက္ေလးတဖက္ဟာ အေပၚကိုေျမႇာက္တက္လာေလသည္။
Yeol >> ကိုယ္႐ွိတယ္ေနာ္ ေကာင္ေလး
အေပၚေျမႇာက္ေနတဲ့လက္ေလးကိုအသာဖမ္းစုတ္ကာ သူ႐ွိေၾကာင္းေျပာလိုက္မွ
လွပတဲ့အျပံဳးေလးေပၚေပါက္လာတယ္
Dae >> Chan~~~~
Yeol >> Omm ကိုယ္႐ွိတယ္ေလ ဘာလို႔လဲ
Dae >> အနားမွာ ေန ေပး ပါ
Yeol >> Omm ကိုယ္႐ွိေနပါမယ္
တဖန္ၿငိမ္သက္သြားတဲ့ ေကာင္ေလး
Se >> ဒဏ္ရာက႐ွက္ထိ႐ုံပဲ အေပၚယံအဖ်ားေလးထိတာမို႔ မစိုးရိမ္ရပါဘူး
Yeol >> အင္းပါ
Se >> ဒီေန႔ေတာ့ ငါမျပန္ေတာ့ဘူး မင္းအိမ္မွာပဲအိပ္ေတာ့မယ္
Yeol >> arrasaw ပင္ပန္းသြားၿပီ ငါ့ေၾကာင့္
Se >> ရပါတယ္ကြာ
Yeol >> Arjima! Sehunအတြက္ အခန္းျပင္ေပးထားပါ
Arjima >> Nae သခင္ေလး
* At Morning *
မနက္မိုးလင္းလို္ Sehun အေျခေနၾကည့္ရန္ JongDae႐ွိရာလာၾကည့္ေတာ့......
လက္ေလးကိုဆုပ္ကိုင္လို႔ စိုးရိမ္တႀကီးေစာင့္ေပးေနတဲ့Chanyeol
မေန႔ထဲကပံုစံအတိုင္းလံုးဝမပ်က္ပဲ မနက္ထိ႐ွိေနေသးတာ
