Olaylardan sonra eve gittim ve duş alıp yatmaya çalıştım ama bilin bakalım kim bu günü düşünmekten uyuyamıyor. Yarın Cumartesi olduğu için çok mutluydum.Bu yüzden olanları unutup uyudum.
Sabah; Saat 11'di. Bu gün hayvanları beslemek için barınağa gidecektim.Hazırlandım ve yola çıktım.Barınağa giderken okuduğum liseyi gördüm.Geçen sene de bu okulda olduğum için pek farklı bir şey gözükmüyordu.Ama lise 2'deki beslediğim duygular 3 yıl sonra bile kalbimde bitiyordu. Sevgime değil,söyleyemediğim için çok üzülüyordum.Beni reddedip benimle arkadaşlığını bozmasından korkmuştum.Ama o benim arkadaşım bile değildi.Beni tanımıyordu.İşte bu ya beni sevmeyip hiç bir zaman benimle konuşmamasından endişeliydim. Söylemediğimde en azından dersle ilgili başka bir şey ile ilgili yada gün içinde bir "Merhaba" bile diyordu.İşte kurmadığımız sohbetin bitmesinden.... Neyse. Anlamadığım bir şey şu;Lise 2 ye kadar bir iki kızla çıkmıştım ve rahattım.Ama Lalisa ile hiç konuşamadım o kız beni haps etmişti.Onunla kısa konuşmalarımızda bile geriliyordum. İşte dün de aynı duyguyu yaşamıştım.Bu yüzden bu kadar çok düşündüm o metrodaki kızı.... Lalisa gitmişti.Benim duygularımı hiçe sayıp Tayland'a geri gitti.Ama kız nereden bilsin onu bu kadar çok sevdiğimi.İşte bu yüzden üzülüyorum.Taylanda giderken ona sarılamadım,söyleyemedim.Artık onu unutmaya çalışıyordum Taki düne kadar....
Yağmur haifiten çiselemeye başlamıştı.Bunun üzerine mama poşetinin ağzını iyice kapattım. Kulaklığımı takıp telefondan bir şarkı açtım
Bu şarkı cidden huzur veriyordu.Barınağa kadar ilerledim ve durdum.Bütün köpekler başıma üşüştüler.Mamayı kenara koydum ve köpekleri sevmeye başladım.Mamadan daha çok herkes bir birini ezip geçip en çok sevilmek istiyordu.Onların asıl aradığı şey sevgiydi.Benimde öyle.... Kader arkadaşlarım olduğu için onlara her şeyimi söylüyordum.Manitası olanlar pek umursamasa da sap olanlar iyi bir dinleyiciydi(Bunları düşünürken kendi haline güler)
Kedilerin olduğu yere gittim.Kediler ise tam tersi mamalara bakıyordu.Bu yüzden kediler ile pek bir iletişimimiz yoktu.Onlara süt ve mama getirmiştim. Birden kapı aralandı ve bir kız girdi.Kızla aynı mamayı getirmiştik ama kediler ona yönelmişti Kedileri cidden anlamıyordum.Sütü ve mamayı hazırladım.Ve birden....
X:Kedilere süt vermemelisin.Bu yüzden senin getirdiğin mamadan yemiyorlar.
Bu o kızdı tekrar o kızı gördüm yine gözlüğü,maskeyi ve ıslanmış kıyafetleri vardı üstünde...Artık bir şeyleri kaybetmek istemiyor konuşmak istiyordum.Gergindim ama konuşmaya çalışıyordum.
Jk:Neden kediler süt sevmez mi?
X:Sevip sevmediklerini bilemem ama süt kediler için zararlıdır. Kedilerin sindirim sisteminde sütte bulunan laktoz'u parçalayacak seviyede enzim yoktur. Bu nedenle alınan sütün yararlı bir hale getirilip vucut tarafından kullanılması pek mümkün olmayacaktır.Sen sadece mama getir.Onlar zaten annelerinden anne sütü alıyorlar.
Kendimi çok cahil hissettim.Konuşmanın devamını getirmek istiyordum ama getiremiyordum.
Kedilerin yanından sütü çektim ve gerçekten kediler de köpekler gibi ayaklarımın oradan dolaştılar sonra mamayı yemeğe başladılar.Onlara olan ön yargımıda kırmıştım.Sevindim.
Barınaktan çıktım ve o kızı aramaya koyuldum.Yine hayalet gibi ortaya çıkmış hayalet gibi yok olmuştum.Sonra tekrar yanımda bitti ve ben yine ne oldu ne bitti hiçbir şey anlamaıştım
X: Buraya ne zamandır beri geliyorsun?
Bir konuşmanın başlaması beni sevindirmişti.
Jk: 3-4 yıl olmuştur sanırım.Sen?
X: Benim 1 sene anca olmuştur.Bakıyorum köpeklere karşı bir ilgin var.Kedileri pek sevmiyorsun gibi
Jk: Köpekleri seviyorum.Bütün hayvanları seviyorum.Kedilere olan ön yargımı da sayende kırmayı başardım.
X: Benim sayemde kırmayı başardıysan ne mutlu bana o zaman.(Gözlerini kısarak gülüyor ve söylüyor)
Konuşacak bir konu bulamayınca bir iki saniye bir birimize öylece baktık.Geriliyordum.Anlamış olsa gerek maskesinden çok belli olmayan gözleri kısarak bir güldüğünü gördüm.Onun güldüğünü görünce bende gülmeye başladım.Bu sefer de onu telefonuna bildirim gelmişti.Telefonuna bakıp şöyle dedi:
X: Benim bir işim çıktı.Daha sonra görüşmek dileğiyle Jungkook...
İSMİMİ NEREDEN BİLİYORDU?
Ona baktığımda bana yüzünü dönmeden el sallıyordu.Ben bin bir türlü şey düşünürken[düşünceleri işte beni nerden tanıyor falan filan]o tekrar hayalet gibi yok olmuştu....
BÖLÜM SONU
℘℘℘
BİLİN BAKALIM BU GÜN KİMİN DOĞUM GÜNÜ... 9 NİSAN BENİMMMM^^
Umarım beğenirsiniz.Bu arada yavaştan kızımızın yok olmalarına alışmalıyız ㅋㅋㅋ Bu arada bu bölümü bilgisayardan yazdığım için biraz zorlandım.Bu yüzden geç atabildim :* MUCH
Gelecek bölüm için sağlıcakla kalın... Yanlışım varsa söyleyin ^•^
Bölüm Sınırı: +20 ⭐️ +30👁
💙💙💙
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
