Brookelynn is een 17 jarig meisje.
Ze word al heel haar middelbare school gepest door 1 jongen, Dylan.
Dylan is best wel knap maar hij doet haar elke dag pijn. Zowel mentaal als fysiek. Haar ouders stuurde haar op internaat, wat ze opzich nog niet z...
*BIEP BIEP BIEP* Ik druk mijn wekker uit en draai me met een kreun om. Ik heb geen zin in vandaag ughh. Eén van de grootste reden daarvan is Dylan! Hij pest me nu al ongeveer 4 jaar.
Ik stop met piekeren en kleed me zo snel mogelijk aan, want anders ga ik weeral te laat komen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik neem mijn rugzak en ik haal mijn fiets uit de garage. Ik fiets zo snel mogelijk naar sterre. "Hey brownie!" Roep ik naar haar. "Hi blondie!" Roept ze terug en we geven elkaar een knuffel. We fietsen samen naar school en ik denk dat we letterlijk heel de fietsrit hebben gelachen over de domste dingen die je maar kunt bedenken. Op school zie ik al direct die blik van Dylan. Ik probeer het te negeren maar dan loopt hij op mij af. "Hey lelijk kind! Je zou beter zelfmoord plegen dan zou het al veel leuker zijn om naar school te gaan.", zegt hij. Ouch. Hij duwt mij hard tegen de kluisjes. Hij shopt mij een aantal keer en bokst mij recht in mijn gezicht.
Hij gaat zelfvoldaan weg wanneer ik helemaal op de grond lig te vergaan van de pijn. Sterre loopt naar me toe en helpt me recht. Ze geeft me een zakdoek en ik neem die dankbaar aan en hou die onder mijn neus die intussen al aan het bloeden is. Ze gaat met me mee naar de wc en maakt de wonden die ik heb schoon en haalt de pleisters -die ik tegenwoordig standaard in mijn rugzak heb zitten- uit mijn rugzak. "Ik begrijp echt niet waarom hij je zo haat.", zegt ze. "Geloof mij, ik ook niet.", zeg ik terwijl er een traan ontsnapt. Ik veeg de traan ruw weg, want ik wil niet huilen en al zeker niet over zo'n sukkel als Dylan.
<< na school >>
Ik zet mijn fiets terug in de garage en loop naar binnen. Ik zet mijn rugzak neer en hang mijn jas aan de kapstok. "Zou je is willen komen, lieverd?", vraagt mijn moeder. "Ja tuurlijk.", zeg ik terug en ik ga bij ze in de zetel zitten. "Je vader en ik hebben beide een grote promotie aangeboden gekregen die we echt niet konden laten liggen.", begint mijn moeder. "Dat betekent dus dat we heel weinig thuis gaan zijn en daarom denken we dat het een beter idee is om je naar een internaat te sturen.", maakt mijn vader haar zin af. "Kan ik Sterre dan nog zien?", vraag ik lichtelijk in paniek. "Tuurlijk schat. Alleen veel minder.", zegt mijn moeder geruststellend. Ik zucht van opluchting. "Doordat één van mijn vrienden een directeur is bij een internaat kan je daar volgende week al naartoe.", zegt mijn vader nog. "Dat i goed nieuws.", probeer ik zo enthousiast mogelijk te zeggen, want natuurlijk ben ik wel blij dat Dylan mij dan niet meer kan lastigvallen, maar ik kan Sterre echt moeilijk missen.
<< einde van de week >>
Ik heb deze week Dylan niet meer gezien, vreemd. Ik geef straks nog een afscheidsfeestje voor mijn vrienden. Sterre helpt mij met de voorbereiding enzo. Wanneer we net klaar zijn komen de eerste gasten. Het feest is echt een groot succes. Wanneer het feest is afgelopen geef ik iedereen nog een knuffel. Sterre blijft nog bij me slapen vannacht en ik heb haar voorgestelt dat ze ook is op het internaat langs moet komen en dat vind ze een goed idee.
Ik ga nog naar de keuken een laat popcorn poppen en ik open nog een zak chips. Ik neem het eten mee naar boven en we starten een film op, of beter gezegd onze lievelings film The Kissing Booth!! We spelen ook nog truth or dare maar daarna besluiten we om te slapen want ik moet morgen naar dat internaat gaan, dus ik zal vroeg moeten opstaan. Ik heb er langs de ene kant ook wel zin in want nu moet ik Dylan niet meer zien.
<< de volgende ochtend >>
Ik word wakker van het licht dat in mijn kamer schijnt, omdat we de rolluiken vergeten dicht te doen hebben. Ik zie dat Sterre ook wakker word. Ik geef haar een dikke knuffel en zij neemt haar spullen om te vertrekken. Ik geef haar de stevigste knuffel die ik ooit gegeven heb voordat ze terug naar huis moet gaan. Ik neem men kleren en ga naar de badkamer om een heete douche te nemen. Na de douche droog ik me af en kleed ik me aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik ben zo benieuwd met welke meisjes ik op de kamer lig ( ze weet nog niet dat ze naar een jongensinternaat moet :) De autorit duurt ongeveer anderhalf uur denk ik. Als ik uitstap en ik het bord lees zie ik : "Harvard internaat for boys" "WAT??!!" schreeuw ik. "Moet ik naar een jongensinternaat??!!" "We denken dat dit de beste school voor je is lieverd, dat komt vooral ook doordat één van je vaders vrienden hier de directeur van is.", zegt men moeder rustig. Mijn ouders stappen terug in de auto en zwaaien naar me. Ik heb er nu echt geen zin meer in eigenlijk. Ik besluit toch mijn moed bij elkaar te verzamelen en loop richting het secretariaat. Daar staat en vrouw en ze zegt:"Ah jij zal de nieuwe zeker zijn, amai als enige meisje op deze school moet ook niet simpel worden he" "Waarschijnlijk niet", zeg ik met een zucht. De vrouw geeft me de sleutel van de kamer en mijn boeken. "Je kamer is 268 op de 2de verdieping in gang 4C" zegt ze. Ik vertrek naar mijn kamer met het gesjouw van mijn boeken en tassen.
Ik zie een bordje met 4C staan en dan ga ik de kamernummers af: 265....266....267....268 hier is het!
_____________ A/N Dit boek is zooo cringe. Respect voor de persoon die dit nu leest en nog meer respect voor diegene die de eerste versie heeft moeten lezen. Want bij elke zin die ik las ging er een hersencel dood. R.I.P. My Brain.
