Son yağmurlarda terketti bu şehri. Belki hatırlarsın avuçumuzda bir kuşun son çırpınışlarını tutardık ıslanmış. Ve belki derdik belki can gelir sevdamıza tek nefes. Kaybolmuştu ve ümit tükenmişti. Zaten sen de son yağmurla çekip gitmiştin. Beni baharlara, uçan kuşa, mavi gökyüzü ne ve çoşkun akan nehirlere emanet ettin. Ama benim saklım, emanetçim senin yüreğindi. Ben boynu bükük tekrar yağmurları bekleyeceğim ardından. ..
