Kasabanın birinde güzelliği dillere destan bir kız varmış.
Kendisiyle evlenmek için nice prensler, zenginler, asıl delikanlılari red etmiş. Kimseleri kendine layık görmüyormuş.
Kıza aşk besleyen aynı kasabadan bir genç delikanlıda bu kızı istemiş. Ama kız onuda beğenmemiş.
Bizim delikanlı günün birinde kasabadan ayrılmış. Başka birine aşık olup evlenmiş.
Çocukları olmuş yeni bir hayat kurmuş.
Uzun zaman sonra yolu yaşadığı şirin kasabaya düşmüş. Aklına bir zamanlar aşık olduğu genç kız gelmiş. Ona ne olduğunu merak etmiş.
Tanıdık bir yaşlı adam, gül bahçesi olan büyük bir evi göstererek kızın evlendiğini söylemiş.
Kimseleri beğenmeyen güzel kızın kiminle evlendiğini merak etmiş. Kocasını evden çıkarken görmüş. Şişman kel kaba çirkin biriymiş, üstelik zengin de değilmiş.
Nasıl oldu da böyle biriyle evlendiğini merak eden adam, kızın kocası gittikten sonra evin kapısını çalmış. Kız kapıyı açınca adamı tanımış.
Adam sormuş:
-Sen ki hiçbirimizi beğenmedin nice kısmetlerinj geri çevirdin. Nasıl oldu da böyle biriyle evlendin demiş.?
Kız da ona:
-Sana cevabını vereceğim ama önce gül bahçemdeki en güzel gülü koparıp getireceksin, yalnız tek şartım bahçede ilerlerken geriye dönmiceksin.
Adam peki demiş gül bahçesine ilerlemiş. Önce çok güzel sarı gülü görmüş en guzel gül bu derken ilerde pembe gülü görmüş, tam budur derken ilerde muhteşem güzellikteki kırmızı gülü görmüş.
Bir türlü karar verememiş. En güzel çiçeği buliyim derken bir bakmış bahçenin sonuna gelmiş. Geriye dönemiceği için bahçenin sonunda yaprakları solmuş cılız bir gülü mecburen koparıp kıza götürmüş.
Kız gülü almış ve adama demiş ki:
-Bak gördün mü? Her zaman daha iyisini bulacağını düşünürken ömür geçerde sonunda en kötüsü razı olmak zorunda kalırsın.
Bu yüzden gençlik bitmeden elindekinin değerini bilip yetinebilmeyi öğrenmek gerekir.
Hayat akarken bir çok fırsatla karşılaşırız. Kimimiz fırsatların değerini bilir, kimimiz ise bir çok fırsatı kaçırıp görmeden yanı başından geçip gider. Ömür dediğin yoldan geçerken Birdaha aynı şartlar altında geçemeyiz. Bir hedefe öyle kitleniriz ki. Karşımıza çıkan diğer fırsatları kaçırıriz. Birgün bakmışız hedeflediğimiz noktadan da uzaklaşıp çok farklı bir noktaya gelmişiz. Hayatımıza dönüp baktığımızda geriye kalan sadece kaçmış bir çok fırsat. Ve bize kalan içimizi kemiren keşke diye yankılanan düşüncelerimiz.🦋
Hayatın anlamı, kaynağı, nereden gelip nereye gidiyoruz diye sorgulamalar içinde oluruz.
Sorularımıza ulaşmada inanç bize ışık olacaktır. 🌹🕊️
