Küçük sır

Kavga

Merhaba benim adım Damla. Çok fakir bir ailede büyüdüm. Babam okumama izin vermiyordu "kadın dediğin evde oturur kocasına bakar" diyodu. Ama ben okumayı çok istediğimden dolayı oturduğumuz gecekondunun 2 sokak arkasında bulaşık yıkamak için eleman arıyorlardı bende okulumu bir süreliğine durdurup yeteri kadar para biriktirince babama bir bahane uydurarak okula gitme hayalini kuruyordum. Bir gün babam yemeğini yerken bana "artık evlenme zamanın geldi benim bi tanıdığın tanıdığının oğlu, çocuk çok zengin seni onlan evlendiricez zaten bize bi faydan yok bare adama olsun demi" dedi böyle bişey olamazdı ama itirazda edemezdim çünkü babam ne derse onu yapmak zorundaydım. Ben bunları düşünürken annem babama "kızımı istemeden kimseyle evlendirmem sen asıl şu hayırsız oğullarını evlendir zengin, sosyetik karılarla hem benim kızımın neyi varmış kız hem evi temizliyo, hem işe gidiyo , hem okula gi..." annem daha cümlesini bitirmeden babam ayağa kalktı ve "bu kız okumayacak demedim mi ben kadın bide ellerde çalışıyo he" deyip anneme tokat attı sonra bir kere daha atacakken önüne geçtim ve "Bana vur vuracaksan annemin ne suçu var ben istedim okumak aileden bi tane okuyan çıksın fena mı olur? Abilerimi okutuyosun beni niye okutmuyosun kızım diye mi? Onlar istedikleri zaman istediği yere gidebiliyolar, ev işi yapmıyolar, çalışmıyolar, okumak da suçsa vur bana" dedim babam elini havaya kaldırdı ve sağ yanağıma tokat attı. Söylenerek odama koşarak gitti. Ve bulduğu bütün defterleri ve ktapları yırttı, dağıttı, masamı kırdı kendim kartondan bir masa yapmıştım bana masa almadılar diye onuda kırmıştı. Sonra ceketinide alıp kahveye gitti. Ben masamın ve yırttığı kağıtların üstüne oturup ağlarken annem birden içeri gitti ve elinde bir bavulla geldi. "Kızım bu babul ikimizede yeter kıyafetlerini ve kitaplarını içine koy" dedi. Gözyaşlarımı sildim ve yerimden fırladım zaten 3 parça kıyafetim vardı 1 elbise, 1 pantalon, 1 tişörtüm vardı bide üztümdekiler tabi kışlık eşofrtman ve uzun kollo tişört son olarakta yanıma kitaplarımı ve okul için biriktirdiğim paramı bavulun en güvenli yerine koydum annemde aynı yerlere düğünden kalan ve babamdan sakladığı altınları koymuş. Annem kapıdan bana sesleniyordu. Bende koşarak annemin yanına geldim ve ayakkabılarımı giydim. Annemle birlikte çıktık ve annem bir taksi çağırdı hayatımda ilk defa taksiye binecektim çünkü taksi çok pahalıymış babam öyle diyordu. Annemle taksiye bindik ve anneme nereye gideceğimizi sordum annem "önce anneannenlere gidelim diye düşündüm ama senin o baban bizi bulur orda, o yüzden babanın varlığını bile bilmediği teyzene gidicez baban benim ailemle sizi görüştürmeme izin vermiyordu. Kendiside bi anamı bide babamı bilir zaten." dedi bir teyzem olduğunu bilmiyordum ve teyzemi çok merak ediyorum. Bir süre sonra annem beni dürttü ve taksiden indik annem biletleri almaya gitti bende etrafa bakınıyordum ilk defa taksiye bindiğim gibi ilk defa otobüse binecektim ve ilk defa şehir dışına çıkacaktım.Annem biletleri alıp yanıma geldi ve "hadi kızım burdan gidicez" dedi annemle bir yerde bekliyorduk önümüzde otobüsler vardı ve yoldada kucağında baygın bebekler olan kadınlar dileniyordu. Bir adam otobüsün yanından "istanbuulll" diye bağırıyordu annemde kolumdan çekerek beni otobüse yönlendirdi. Otobüse bindik ve yerlerimize otorduk annem alnımdan öpüp "sen çok güçlü bir kızsın benim güzel kızım bu hayatta ikimiz birbirimize yeteriz" dedi ve saçlarımı okşadı.uzun bir yolculuk bizi bekliyordu kemerimi taktım ve arkama yaslanıp gözlerimi kapadım...