Δεν θέλω να πάω.Πραγματικα δεν θέλω να πατήσω το πόδι μου εκεί πέρα.Με βαριά καρδιά παίρνω την τσάντα μου και τα κλειδια μου και φευγω.Εχω ραντεβού με την Ηρώ κάτω από το σπιτι μου.Ευτυχως που έχω κάποια από την παρέα κοντά.
"Καλημέρα" λέει η Ηρώ χαρούμενα και με αγκαλιάζει.Την αγκαλιάζω κι εγω και αρχίζουμε για το σχολειο.
"Έτοιμη για την πρώτη μέρα στο λύκειο?" Ρωταει και ανασηκώνω τους ώμους μου.
"Όχι αλλα δεν νομίζω να έχει σημασία" λέω γελώντας."Εσυ?" Την ρωτάω και κουνάει αρνητικά το κεφάλι της.Οσο προχωράμε μιλάμε για διαφορά θέματα.Με το που φτάνουμε στην γωνία πριν το σχολειο νομίζω πως τα πόδια μου δεν με κρατάνε.Κι αν με κοροϊδεύουν?Κι αν φαίνομαι σαν βλαμμενο?
Διώχνω αυτές τις σκεψεις από το κεφάλι μου και προχωράω προς την αυλή.Συνανταμε τα κοριτσια.
"Νόμιζα πως δεν θα έρθετε ποτέ" γκρινιάζει η Αντριάνα όπως πάντα.Η Αλίκη ρολάρει τα μάτια της και σκανάρω τον χώρο.
"Η Δήμητρα και η Θωμαή που ειναι;"ρωτάω και προσπαθώ να τις βρω.
"Κάνουν βόλτες από την ώρα που ήρθαμε.Αμα δεις δυο βλαμμένα που έχουν ντυθεί σαν δίδυμα αυτές θα ειναι." Λέει η Μαργαρίτα και εγω με την Ηρώ γελάμε.Μετα από λίγη ώρα έρχονται και τα κοριτσια.Οντως ήταν ντυμένες σαν δίδυμα.
"Καλημερααααα"είπε δυνατά και γελώντας η Δήμητρα.Μερικα άτομα από τις γύρω παρέες γυρνάνε και κοιτάνε προς το μέρος μας αλλα δεν μας νοιάζει καθόλου.
"Θα χτυπήσει ποτέ το κουδούνι ή θα κάτσουμε εδώ όλη μέρα;" Ρωταει ανυπόμονα η Αλίκη και ανασηκώνω τους ώμους μου.Η αλήθεια ειναι πως κι εγω βαρέθηκα να περιμένω.
"Ζεσταίνομαι" λέω για ακόμη μια φορά και νομίζω πως τα κοριτσια θα με χτυπήσουν από στιγμή σε στιγμή.
"Ναι το καταλάβαμε από την τριτη φορά που το είπες" λέει η Αντριάνα ξεφυσώντας.Της βγάζω την γλώσσα μου και η Μαργαρίτα γελάει.Ακουμε το κουδούνι να χτυπάει.Μαζευομαστε στο μέρος που μας λένε και απλα περιμένουμε.
"Καλημέρα παιδιά.Σας εύχομαι όλους καλή σχολική χρόνια.Η δευτερα και η τριτη λυκείου να περάσει να παραλάβει τα βιβλία.Η πρώτη λυκείου να μείνει κάτω για να χωριστούν σε τμήματα."λέει ο διευθυντής μας.Αντε να δούμε σε ποιο τμήμα θα είμαστε.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Μαλακα έλεος το τμήμα μας ειναι απαίσιο."λέει η Δήμητρα και η Θωμαή κουνάει θετικά το κεφάλι της.
CZYTASZ
Are you brave enough?
Humor"Και τώρα η σειρά μου" λέει η Αντριάνα."Ελπιδα θάρρος ή αλήθεια?"με ρωταει και ξεροκαταπίνω.Αυτο δεν θα ειναι καλο.Δεν θα ειναι καθόλου καλό. "Αλήθεια" λέω ξεφυσώντας.Δειχνει να σκέφτεται για λίγο και ξαφνικά σήκωσε το κεφάλι της.Με κοιταει με ένα σ...
