THE GENIUS KILLER GAME [where the brain is power] Completed

CHAPTER 16: THE MESSAGE

Crystaline PoV

Bakit kaya Yun nagmamadali?

"Besfie, why kaya nagmamadali Si Dhiane?" Tanong niya sa akin

"I.Don't know. Maybe she has a meeting" sagot ko sa kaniya

"Let's go besfie. We gotta go. Gusto Kong kumain" saad niya at pumasok na sa kotse niya, ako naman pumasok na rin sa aking kotse

In a while ago nakaabot na Kami sa destination namin,

"Besfie, alam mo naman yung gusto ko Diba?" Tanong ko sa kaniya

"Don't worry besfie, alam ko na yang style na yan. Ako na ang oorder" saad niya sa akin at umalis na

Good thing, makakaupo rin ako. Something strange about this place, I feel it. Parang May kung Anong nakamasid sa akin.

Nang lumingon ako sa side na yun, Ay may taong nakacap, di kita Ang mukha at nakaover-all black. Ballot na balot. I feel strange when this guy smirked and Umalis na. I feel strange.

"Uyyy, besfie. Nandito na nag gusto mo" saad ni besfie na kakarating lang

"Thank you besfie" I said and then eat, pero kahit Anong Kain ko Ay di parin Mawala sa isip ko Ang lalaking yun

"Bakit parang nanggigigil ka diyan sa pagkain mo?" Tanong niya sa akin

"Wala lang, miss ko na rin to and stress ako" palusot ko sa kaniya, sana gumana

"Tell me the thruth?" Tanong niya sa akin at with the serious eyes, no this can't be ayaw Kong madamay siya dito. Lungkot nalang ako.

In a second wala paring sigaw, what the? Dinilat ko Ang mata ko, and then I saw him nagpipigil ng tawa.

"Bakit ka nagpupumigil tumawa?" Tanong ko sa kaniya

"Your face is so priceless, like a child who wasn't like to hear her mother's voice hahahhahahgaga" saad niya and then tumawa, Wala talaga tong ititino tong lalaking to

"And you, you'll pay this" saad ko sa kaniya at dinilatan siya ng mata

"Owss, I'm sorry. I want you lang naman na tumawa ehhh I'm sorry talaga para naman Mawala Ang stress mo. But in fairness your ugly, your face is so priceless when you see it, you laugh out loud" saad niya, ok na sana young una ehhh itong kumagat nato pinapainit pa ulo ko

"Ok na yung unang line. Pero sa ginawa mo sa last line. Magbabayad ka. Ikaw Ang Magbabayad sa inoorder ko" I said and smirk

"As if I care in my money" saad niya at benilatan niya ko

"Para kang aso sa ginagawa mo. Uwi na nag tayo" saad ko at tumayo, siya naman ay nagbayad.

"So ready for the night race" saad niya and then pinaandar niya Ang kotse niya, as if naman na Hindi ko mapapantayan Ang speed niya

After a while nakarating na kami sa village namin, nauna na siya habang ako papunta sa bahay.....

Nandito na naman mag katabing pakiramdam, I don't want this feeling. Pagpasok ko Ay may nakita akong black envelope sa may pintuan.

Binuksan ko ito, para basahin. At Ang nakasulat
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Watch out Mystic. I know who you are, and your revelation is coming soon. See you in your revelation. I am feel sorry if I'm scared you. I have an eye in you

__BlackQueen"

What the? Anong? Paano niya ako nakilala? Sino kaya siya, I know na baka isa siya sa kalabang kompanya namin I isa sa kaaway ko sa academic o di kaya isa siya sa mga pumatay sa parents ko.

May mga mata siya sa akin. Ano na nag gagawin ko? I have a brilliant idea. Maglalagay nalang ako ng maraming CCTV sa bahay ko. I can't handle this without you my parents. I need you.

Nangungulila na ako sa inyo, kung buhay Lang siguro kayo. Hindi ako matatakot dahil may kasama ako. I want your comfort my parents.