Nükleer Aşk

Bölüm 2 ''Bang Bang''

Gözlerimi hızlı bir şekilde açmıştım. Üstüme örtülen siyah battaniyeyi yana fırlatmış hemen ayaklanmış evden çıkmıştım. Dışarıda kar sepiyordu. Keskin bir rüzgar vardı. Ve 15 yaşımdaki o iğrenç koku etrafa yayılmıştı tekrar.

Evan ya da dayım Dave i düşünmüyordum şimdi. Kokuya yöneldim. Rüzgar beni geri döndümeye çalışsa da imkansızdı. İnat etmiştim. Evanın beni çağıran bagrışları umurumda bile değildi.

Gözüme takılan iki siyah giyen süret dikkatimi oldukça çekmiş ve inadım dahada bastırıştı. Gidecektim. Ve ne olduğunu öğrencektim.

''Delirdin mi sen'' Dave Evandan önce yetişmişti bana. ''Bu yaptığın saçmalık'' dedi. Sesi bana karşı ilk ke bu kadar sert çıkıyordu.

''Annem ve babam öldüğü gün bu koku vardı Dave'' dedim. Sesim soğuktan kısık çıkmıştı. 

''Evet kız kardeşim ve kocasının öldüğü gübün bu koku vardı çünkü lanet olası o teröristler etrafta.'' dedi. Beni iyie kendine bastırdı. Arkamı dönüp dikilen Evanı görünce Dave'den kopmuştum.

Evan'ın vücuduna sarılmıştım. Deli ve sertçe. Canı acımış olması umurumda değildi. Yeterki ona sarılayım. ''Beni korkuttun Nancy'' dedi. Göz pınarları ıslaktı

''Özür dilerim Evan. Seni umursamadığım için ve oraya gittiğim için özür dilerim.'' dedim. Tekrar sarılmıştım ona. 

Dave ikimizi bir at arabasına bindirip güzel evine götürmüştü. Elbette Dave benim Evan ile kalmama hiç birşey demiyordu. Sağ gözü yoktu ve patlamada sol bacağını kaybetmişti. Protez br bacakla idare etmekten asla şikayetçi değildi.O yüzden onu seviyordum.

''Sabah Tommy ve Eva'yı kimyasal bir silah ile öldürülmüş halde bulduk. Ve buda aklımıa teröristlerin buraya tekrar dönüp son kalanları yani bizleri öldürmek için son bir kez daha patlama hazırlıyorlar'' dedi. 

''Peki ya kendileri. Kendileri bizi ateşe attıkları gibi ateşe atmıyorlar kendilerini.'' dedi Evan. Eli elimi iyice sıkı tutuyordu.

''Herkes dünyaya hükmetmek ister Evan. Onların başındaki her kimse boka batırdığı bu dünya içinde canlı olmadan hükmetmek istiyor sanki. Eline hiç bir şey geçmeyecek'' dedi.

''Ne köleleri olacak ne kadınları. Ne temiz bir havası olacak nede güneş ışıkları. Bomboş bir dünya can sıkıntısı'' dedi başka biri. Bu İrina idi. Dave nin kız arkadaşı. Oldukça alımlı bir kadındı. 

''Haklısın'' dedim ona destek olarak. Bana gülümsemişti. ''Bizi öldürmesi çok saçma'' diye ekledim. 

''Aslında öldürmek istemekten çok kendi ucube sirkini yapmaya alışıyor'' dedi Dave. ''Ve hepimiz birer ucubeyiz. Sen dışındı'' dedi.

''Evet benim dışımda hepiniz ucubesiniz'' dedim ah çekerek ''Lanet olsun kes şunu dave'' dedim sertçe. Ayağı kalkmıştım 

''Hey Nancy. Sakin ol'' dedi. Evan ellerini kollarıma dokundurdugunda sakn olmuştum olmasına ama beni sadece beni insan olarak görmeleri zoruma gidyordu. Elimi Evnın herhangibi bie eline götürüp yakaladım. Onunla dışarı çıkıp ona bakmıştım. 

''İyi misin?'' dedi

''Evet sadece artık insan olmak istemiyorum. Lğtfen bna öyle davranmayı kesin'' dedim.

''Pekala. Sen nasıl istersen. Gezmek istemisin?''

''Olur.'' dedim omuz silkerek. üksek binalara kadar koularak gitmiştik. Burada ucubelikte evrimleşmiş insanlar vardı. Dün akşama doğru karşılaştıklarımız gibi. Zombi gibiydiler ama daha hızlı degüçlü ve çeviktiler. Yenmek azda olsa imkansız gibiydi ama bir insan gibi ölüyorlardı. Kalbe ateş. Bang bang

Bir evin çatısına oturup sularımızı içmiştik. Artık o eski içeceklerden eser yoktu. Annem ölmeden önce anlattığına göre içmek için bir sürü içecekler olduğunu söylerdi. Yemek için çeşit çeit yemekler. Ve şimdi elde vardı hiçbirşey.

Evlerin rengi 2 yıl öncesine göre dahada grimsiydi. Patlama herşeyin renginş değiştirmişti. Ve bir çok insanın hayatını. Özellikle benim hayatımı. Annem ve babamı elimden almıştı. 

''Ne düşünüyorsun Nancy'' dedi tatlı Evan. Mavi gözleri bana dalmış gibi bakıyordu. 

''Ailemi. Çok uzun zaman oldu.'' dedim ona yaslanarak. Elimdeki bitmiş pet şişeye baktım. ''Herşey çok ani olmuştu.'' diye ekledim.

''Ben en başınan kaybetmiştim Nancy. Ve sonra en son annemi kaybetmiş olmak çok or olsade alışmıştım. '' dedi. Başıma başını yaslamıştı. 

''Beni kaybettiğinde nasıl hissedeksin'' dedim. Aslında hiç sormamam gereken bir şeydi. 

''Seni kaybetmeyeceğim Nancy. Seni kaybettiğimdede hiç bir şey hissetmeyecekmişim gibi geliyor.'' dedi. 

'O kadar kötü olmayacak Evan'' dedim gülerek. 

O ise susmuştuç Ciddiyetsizliğie içten küffrediyor gibiydi sanki. Hakılıydı. Ciddi bir konu içinde gülmek anlamsızdıçünkü ben salaktım. ''Bana kızma'' dedim onu dürterek.

''Sana kızmak imkansız.'' dedi. Bana bakmıyordu. ''Kızgın oldğum tek şey o insanlar. Bnei bir ucube yaptılar ve bunun bedelini ödeyecekler'' dedi 

''İşte cesur Evanım. Sana yardım etmekte asla ger kalmayacağım sevgilim'' dedim. Dudaklarına masum bir öpücük kondurum ona sarıldım. 

''Bunun için eşekkürler Nancy'' dedi.

---------------------------------------------

Cidden okuyun şu hikayeyi.