The President's daughter

Chapter 1: Aria

Aria's POV

Tumigil ang limo sa harap ng pinakaprestigious na University sa buong Pilipinas. I looked at the window and I saw a crowd of students and reporters in front of it.

I sighed "Gosh... When will this end ba?" I tiredly said kaya inayos ko ang sarili ko. I have to be presentable and perfect, bago ako umalis sa limo na ito.

I'm Scarlett Madison Aria Dela Peña, 17 years old, and I am the President's daughter of the Philippines.

"Ma'am Aria, nandito na po tayo." I looked at my driver na nakatingin sa akin sa rear mirror "Alam ko, di ako bulag." I directly said and rolled my eyes at him and wear my shades na Cartier Paris, at mukhang natakot siya sa akin.

Lumabas na siya ng driver's seat at pinagbuksan ako ng pintuan at bumaba na ako. At simula non, mas lalong lumakas ang tilian, sigawan, at marami ng nagflaflash ng mga cellphone nila.

Ngumiti ako sa kanila at bigla hinarangan sila ng mga body guards ko.

"Hi! Miss Aria!"

"Hala?! Ang ganda niya!"

"Pre, gandang chic talaga nito ni Aria!"

"Ang kinis niya!"

"Hi ate Aria!"

Kumaway ako sa kanila habang naglalakad at nakangiti sa kanila. This my first day as Freshman dito sa University of the Philippines or UP Diliman kaya ganito sila. Well, lagi naman.

Pumunta kami sa Quezon Hall at nakasunod pa rin sa likod ko ang mga buteteng mga ito. Gosh, they looked like my tail!

Kinalabit ko yung bodyguard ko at tumingin siya sa akin "Get them out of my sight." I hissed at tinulungan sila ng mga guards ng Quezon Hall at sinaraduhan sila ng pintuan.

Wala masyadong mga tao dito sa loob ng Quezon Hall kaya agad akong pumunta sa accounting or administration.

Nilagay ko yung Gucci kong bag sa lamesa niya "Ehem!".

Hindi tumingin sa akin yung babae dahil busy siya sa computer niya. If I know, she's scrolling her feeds sa facebook. I rolled my at her "Ehem!".

At di pa rin siya tumitingin kaya kinuha ko yung bag ko at malakas nilagay sa table niya na ikinagulat ng babae kaya napatingin siya agad sa akin.

Napahawak siya sa dibdib niya kahit wala naman at inayos niya yung salamin niya "Mi-Miss Dela Peña?!" Gulat na sabi niya.

Ngumiti ako sa kaniya "Mukhang busy ka jan, Miss. Do you mind if I interrupt you muna 'po'?" Magalang na tanong ko at diniin ko yung 'po'.

"Su-Sure po, pasensya na po." Nanginginig na sabi niya "I'm here to get my schedule, can I?" I asked sweetly at ngumiti siya sa akin.

"Sige po! Pero... Pwede po bang magpapicture?" Ngiting tanong niya sa akin "Sure naman!" Ngiting sabi ko at tumingin ulit siya sa computer niya. I rolled my eyes at her and sighed.

Tiningnan ko yung buong paligid dito sa Quezon Hall at may mga Professors, students, at accounting staffs na nakatingin sa akin. May mga patagong papicture sa akin at may mga nagbubulungan.

I looked back at woman at binibigay na niya sa akin yung Schedule Card ko kaya kinuha ko yun sa kamay niya "Thanks." Ngiting sabi ko at kinuha ko yung phone niyang nakalitaw sa lamesa niya at nagselfie.

Binalik ko sa kaniya yung phone niya at ngumiti siya "Tha-Thank you po." Ngiting sabi niya pero hindi umabot sa tenga niya tulad ng dati. There is no way magpapapicture siya sa akin.

Tinalikuran ko na siya at nagsimulang maglakad papunta sa entrance door at pinagbuksan ulit ako ng bodyguards ko at hinarangan yung mga taong nagkakaguluhan.