ʀᴇᴀʟ ʟᴏᴠᴇ ᴏɴ ᴛʜᴇ ʙᴜs ✓

G

"Ben çıkıyorum anne!"

"Tamam oğlum! Aman dikkat et!"

Jimin göz devirdi ve annesinin görmeyeceğini bilse bile başını sallayıp evden çıktı. Kışa yaklaşıyorlardı bu yüzden hava da soğumaya başlamıştı. Üşüyen ellerini birbirine sürtüp ısıtmaya çalışırken ellerini ceplerine koyması daha mantıklı gelmiş ve ceplerine sokmuştu. Yine soğuktu... Bir de bu soğukta otobüs beklemek zorundaydı.

Ailesinin maddi durumları yüzünden kendi arabaları bile yoktu ve yaklaşık 2 senedir üniversite için otobüse biniyordu. Mutluydu sonuçta 2 yıl sonra mezun olacak ve bu otobüsten kurtulacaktı. En azından sabahın soğuğunda otobüs beklemekten... Durağa geldiğinde oturdu ve beklemeye başladı. Canı sıkıldığından birazcık etrafa göz attı. Soğuktan halden hale girmiş insanlara bakıp gülümsedi. Aslında soğuğu severdi ama sabahın köründe hem uyku sersemliği hem de üşümek hiç iyi gelmiyordu.

Otobüsün kornasıyla kendine geldi ve kafasını sallayıp gülümseyerek otobüse bindi. Parayı verdikten sonra artık ezbere bildiği otobüsün arkasına doğru yol aldı. Tam kendi yerine oturacaktı ki yerinde başını cama yaslamış birisini fark etti.

Bu çocuk da kimdi?

Gözlerini kapatmış, kulağındaki kulaklıktan gelen seslere göre müzik dinliyordu. Gözleri kapalı olduğundan biraz yüzünü inceledi. Küçük bir suratı; ince pembe dudakları; alnına düşen, yumuşacık gözüken saçları ve kahverengi ceylan gözleri... Gözleri mi? Bir dakika, ne zaman gözlerini açmıştı ki? Jimin yakalanmanın verdiği utançla gözlerini ondan çekmiş ve etrafa bakmaya başlamıştı. Genç çocuk da onun gibi etrafa bakmış, başka yer olmadığını gördükten sonra yanındaki koltuğun üzerindeki çantasını kucağına alıp oturmasını işaret etmişti. Jimin, başta şaşırsa da yanına oturmuş ve bir teşekkür mırıldanmıştı. Çocuk gülümsedikten sonra tekrar kafasını cama yaslayıp şarkı dinlemeye devam etti.

Jimin ise bir süre daha onu izledi. Siyah kıyafetleriyle kendince bir tarz yapması ve deri ceketi acayip hoşuna gitmişti. [Medyada (Maskesiz)] Sonuçta, siyahı kim sevmezdi ki? Kendi yaşlarında ya da ondan biraz daha küçük olduğunu düşündü.

Emindi. Onu daha önce hiç otobüste görmemişti. Kimdi bu çocuk bilmiyordu ama nedense ilgisini çekmişti. Neydi bu? İlk görüşte aşk falan mı?

Selam! Bir Jikook hikayesi ile tekrar karşınızdayım. YeonBin gibi uzun bir kitap olmayacak. ChanBaek gibi olacak ama daha kısa. Bölümler en fazla 800 en az 150 kelime falan olur. Fazla uzatmayı düşünmüyorum. 8 bölüm olabilir. Belki daha az belki daha fazla. Öylesine aklıma esen bir fikir fazla beğenileceğini de düşünmüyorum zaten. Umarım beğenirsiniz. Lütfen takip etmeyi, oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın ♡♡