Beneath Him (R18)

Chapter 2: Neanderthal

-2-

Nagising ako sa init ng sinag na dumadampi sa mukha ko. Nagmula iyon sa glass window na nakalimutan ko palang takpan ng blinds kagabi.

I checked the time on my phone and heck it was 12:30 in the afternoon.

Kaya naman pala matindi na ang sikat ng araw. Masyado akong napasarap sa pagtulog. Mabuti na lang at naka leave ako at walang trabaho na dapat gawin.

Naghihikab siya ng mapansin niya ang ilang messages and missed calls mula sa phone niya. Tamad niya itong I-unlocked.

All the missed calls were came from Honey and Orie. So she proceed on checking her inbox. 3 messages were came from Hancival o Honey, pare pareho lang halos ang laman ng mensahe nito. kinakamusta siya. Another 4 messages came from Orie. Aside from Hancival I also had a girl friend who's currently in England right now and it looks like alam na nito ang biglaang pag alis niya. She was nagging me at nag tatanong kung nasan ako. Nireplayan ko silang pareho ni Honey na nasa maayos akong kalagayan at wag silang mag alala masyado.

Nag tatalo ang isipan ko kung babasahin ko pa ang natitirang mensahe subalit sa huli ay binukasan ko pa rin. Damn masochist.

'For all the things that you had done, this one is perfect dear! At last you came back to your senses. Hopefully ay wag ka ng bumalik pa dito! You leech! Mag pakalayolayo kana at bumalik sa kung saang basura ka man galing. You don't deserve my family after all, so get lost just like before.'

It's Patreycia her step mom.

Wala sa loob kong napangiti ng mapakla bago ko in-off ang cellphone ko.

She's numb. 'Ganito ata pag immune na.' she thought at the back of her mind.

Nag lakad ako papasok ng banyo at tinimpla ang tubig sa tub mixing some essential fragrant soap in the water.

She removed all her clothes bago niya ipinailalim sa bula ang hubad niyang katawan and stared on the white wall blankly.

Kung siya siguro ang dating Yvanna ay malamang she will end up crying inside this bathroom. This is a perfect spot for hiding after all. Nobody can hear and see her so she can be weak here and let her guard down.

She closed her eyes and things run on her head.

Noon pa man she always wore a strong facade. She never let her guard down infront of anyone. She doesn't want them to think that she is weak. Kaya kahit na anong panlalait at panghahamak ang gawin ni Patreycia at ng anak nito maging ng ilang kamag anak ng ama niya sa kanya ay nanatili siyang matatag at hindi nag pakita ng kahinaan. Gusto niyang ipakita sa mga ito na kahit ano man ang sabihin nila o isipin tungkol sa kanya ay hindi siya naaapektuhan. Ayokong mag mukhang kawawa kahit na pa iyon ang naging estado ko noon, ayokong mag mukhang mahina kahit iyon ang ipinararamdam nila sakin. Upang kung hindi ko man naipagtanggol ang sarili ko sa harap nila ay atleast man lang hindi ko na dagdagan pa ang satisfaction nila na makitang naaapektuhan ako sa mga binabato nilang salita sa akin.

Huminga siya ng malalim bago nagpakawala ng ngiting hindi man lang umabot sa mata niya. Hindi niya alam kung dapat niya bang ipagpasalamat ang pagka sanay niya sa mga ito. Dahil umabot nalang sa puntong parang hindi na siya nag papanggap na wala siyang pakialam at nagising nalang siya isang araw na wala na talagang epekto sa kanya ang opinyon ng mga ito. Sa paglipas ng panahon ay marami siyang natutunan para maka survive. Isa na roon ang motto niya 'You need to get a thicker skin. Stand up for your self because the truth is nobody's gonna do it for you.'

She accepted earlier that no one can save her aside from herself. 'Life was no rainbows and unicorns. Walang knight in shining armor na tatayo sa harap ko upang ipagtanggol ako, maski ang sarili ko pang ama.' She sighed.