1.BÖLÜM

17 5 5
                                    

Liseyi kazandığımdan beri -3yıldır- her yazın sonunda okula dönerken annem ağlamaya ve bana öğütler vermeye başlıyor. Gittiğim okul çok iyi bi okul. Zaten bu okulu kazanmam için onlar beni zorladı.3yıldırda bu lisedeyim ve benim her gidişimde annem aglıyor.

Bense hiç onun gibi hissetmiyorum.3 aydır deli gibi özlediğim arkadaşlarımın yanına gideceğim için içim içime sığmıyor.Hergün telefonla konuşmamıza rağmen yinede özlemiştim.Bi an önce yanlarına varmak sıkı sıkı sarılmak istiyorum.

Eşyalarımı tamamen topladıktan sonra babam beni otogora kadar götürdü.Artık yola alıştığım için tek başıma gidebiliyorum.İstanbuldan İzmir'e kadar uzun bi yolum vardı. Aslında yolculuk yapmayı seviyorum ama sonunda arkadaşlarımla buluşacagım için sabırsızlanıyorum.Fazla uzak degil ama birgün boyu yolda olacaktım.

Otobüse bindiğimde yanıma yaşlı tonton bi teyze oturdu.Bana torunlarından ve çocuklarından bahsetti. Sonrada benim ailemi sordu.Bende anlatım.Bir kaç saat sohbet ettikten sonra uykum geldiği için teyzeden izin isteyip uyudum.

Uyandığımda çoktan akşam olmuştu.Teyzede uyumuştu.Bende telefonumu çıkarıp biraz şarkı dinlemeye karar verdim.O sırada Efe 'den bi mesaj oldugunu gördüm.

"Ne zaman varırsın? Seni otogardan ben alacağım"

Bende hemen cevap verdim

"Sabah saat 11 gibi orda olurum ama senin gelmene gerek yok."

Cevabın gelmesi fazla uzun sürmedi.Belliki uyumamıştı.

"Hayır. Seni yanlız bırakmam. İnince haber ver. Şimdide uyu. İyi gecler."

"Tamam.Sanada iyi gecler."

Daha yeni uyandım ama ne onun sözünden çıkabilirdim ne de ona yalan söyleyebilirdim.Bu yüzden şarkı dinleyip uyumaya çalıştım.1 saat sonra uyumayı başardım.

Uyandığımda tonton teyze gitmişti.Bende yavaş yavaş toparlanmaya başladım.Çünkü yarım saat sonra otogara varmış olacaktım.Uyuduğum için saçım yine dagılmıştı. Önce saçımı dagınık bi şekilde topuz yaptım.Sonra telefonumu,suyumu ,kulaklığımıve gözlüğümü sırt çantama koydum.

Biraz sonra otogara vardık.Hemen Efe 'ye mesaj attım.Çok geçmeden cevap geldi.

"Arkandayım."

Telefonu cebime sokup hemen arkama döndüm.Efe 'yi gördüğüm an çantamı yere fırlatıp ona sarıldım.O kadar sıkı sarılmıştık ki bi an nefesimin kesildiğini hissetim.

-Galiba boğuluyorum.
-Bende.

Bu kısa konuşmanın ardından birbirimize bakıp nedensizce gülmeye başladık.

-Bence çantanı yerden al gıcık.
-Tamam.Gıcık

Birbirimize böyle sesleniyorduk."gıcık" diye.

Ben dönüp çantamı aldıgım sırada Efe'nin  telefonu çaldı.Birkaç adım uzaklaşmış olsada hala sesini duyabiliyordum.

-Hayır şu an işim var.
-...
-Hayır bugün meşgulüm .Senin saçmalıklarına ayıracak vaktim yok.Beni rahatsız etme.

Döndügünde çok sinirli oldugu yüzünden belli oluyordu.Bu yüzden yol boyu konuşmadık.

Yurdun önüne gelince Efe:

-Hadi sen eşylarını falan yerleştir.Bir saat sonra gelip seni alırım.
-Tamam.Dikkat et.
-Tamam.

Yurdun içine girince burayı ne kadar özlediğimi fark ettim.Önce eşyalarımı yerleştirdim.Sonra duş alıp giyindim.En sonda saçlarımi gevşek bi şekilde ördüm.
Efe mesaj atınca hemen ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım.  

Bu kez Efe arabada yanlız degildi.Yanında Oğuz,Büşra ve Barış ta vardı.Berkay ve Sude daha sonra birlikte gelirdi heralde.Efe ön koltuğu bana ayırmıştı.Büşra arka koltuktan bana sarıldı.Neredeyse kafamı koparacaktı.
-Eeee nereye gidelim gıcık.
-Çok acım seni bile yiyebilirim.
-Karnın açken tatlı yiyemessin önce bi kahvaltı yap.
-Gıcıksın iste
-Sende

Arabadan indigimizde Efe bana bagırmaya başladı.

-Elçin bu etek ne?

-Etek.

-Böyle etek mi olur ,iki karış?

-Olmaz mı?

-Elçin delirtmesene beni.

-Tamam söz bidaha giymem

-Cezalandırılacaksın.

-Kabul ediyorum.

-Ya susunda yemek yiyelim acıktık ya

Biz kahvaltıya başladığımız sırada Berkay la Sude de geldi.Onlar çoktan kahvaltı yapmışlardı.

Ben zeytine çatalımı batırmaya çalışırken Oğuz kafama zeytin attı. Bende ona zeytin attım ama zeytin Efe ye geldi.

-Galiba sana cezanı vermenin vakti geldi.

-Oooooooffff.Gıcık yaaa

-Lunaparka gidecegiz

-Bana hep böyle cezalar ver.

-Daha cümlem bitmedi ama. Lunaparka gideceğiz ve sen dönmedolaba bineceksin.

-Hayır.Hayır.Hayır.Acı bana.Nolur yapmaa.

-Yaptım bile.

-Bende kaçarım.

- Kaçarsan senle bidaha çizgifilm izlemem.

-Zalımın oğlu.

Cezamı öğrendikten sonra iştahım kaçtı yemek yemek istemiyordum ama Efe zorla yedirdi.Sonra Oğuz doyana kadar onu bekledik.Oğuzda doyunca hepimiz arabalara bindik.Berkay,Büşra ve Sude Berkayın arabasına ;ben Efe ve Oğuz 'da Efe nin arabasına bindik.Bu kez bende arkaya Oğuz 'un yanına oturdum.İntikam alma vaktiydi.Yol boyu Oğuz'a vurdum.En son Oğuz bagırmya başlayınca agzınada bitane vurdum.Efe'de kızmadı.

Lunaparka varınca Efe hemen dönmedolap için jeton aldı.Berkay ve Sude beraber oturdular.Oğuz da benle binmek istemedi ve Büşrayla bindi.Herkes binince Efe ye masum masum bakmaya başladım.

-Hadi bin Elçin cezanı çekeceksin .

-Sen de gelsen.

-Olmaz.

-Ya nolur çok korkuyorum.Kendimi atarım bak.

-Tamam

Ne dersem kabul ederdi Efe.Hiç yok diyemezdi.Seviyordum onu.Aşıktım ben ona. Gülüşüne,bakışına,konuşmasına hatta susmasına aşıktım. Yakışıklıydı ama yakışıklı olması umrumda bile değildi.Ben onun kuzgun karası saçlarına değil,çizgi film izlemesine,okyanus gibi derin mavi gözlerine degil,benle oyun oynamasına,uzun boyuna degil,ben her agladigimda beni göğsüne yaslamasına aşıktım

Dönmedolap hareket ettiği zaman gözlerimi kapatım.Efe 'de beni izliyordu.

-Açsana gözlerini.

-Korkuyorum.

-Ya korkma ben burdayım.Heryer çok güzel görünüyor.

Gözlerimi açinca içimdeki çığlıkatma istegini Efe ye bakınca bastırdım. Sonrada etrafı seyretmeye başladım.Efe beni izliyordu.Yenmiştim işte korkumu hemde onun sayesinde.Sonra düşünmeye başladım acaba o beni seviyormuydu?...

Dönme dolaptan inince Oğuz 'a pamuklu şeker aldım .Oda benle bariştı.Sonrada beraber çarpışan arabalara bindik.Oğuz önüne gelen tüm çocuklara önce çarpıp sonra dil çıkarıyordu.Bense çocuklara çarpmamaya çalışıyordum.Sonra Oğuz çarptığı bi çocukla kavga ederken Barış onu arabasındn çıkardı.Tabi sonrada beni oysa ben hiç bişey yapmamıştım.

Biz böyleydik işte hiç büyümemiştik.Hep çocuktuk.Salıncakta salanmak,kaydıraktan kaymak,bisiklet sürmek hatta kovalamaca oynamak bile hoşumuza giderdi.

Lunaparktan çıkınca Efe herkesin hazırlık yapması gerektiği için herkesi evine ,yurduna bıraktı.Ne de olsa yarın okulun ilk günüydü.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 20, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Siyahtan BeyazaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin