Dzisiaj wraz z Damianem, pojedziemy na małe zakupy do galerii Rafa która jest w centrum miasta. Pojedziemy na naszych deskorolkach.
W galerii
- Dobra misiu. To ja szybko skocze do Sinsay'a a ty może idź popatrz jakieś fajne sprzęty jak na przykład telefony.- powiedziałam i poszłam do swojego sklepu. Minęło kilka minut jestem na górnym piętrze i widzę jak Damian stoi i przegląda telefony. Lecz mój wzrok przykuła dziewczyna w moim wieku. Szła także oglądać telefony tak jak mój chłopak. Po chwili słyszę Damiana:
- O hej Cyśka. Ty już po swoich zakupach- i jak to zawsze nasza tradycja wziął i ją przytulił, oraz dał jej buziaka. Pomyślałam że mnie już nie kocha. Szybko zjechałam ze schodów i zobaczyłam ją... moją siostrę bliźniaczkę.
- Omg ty wyglądasz jak ja.- powiedziała nieznajoma.
- A ty jak ja.- dodałam.
Jedyne co widziałam to jak na nas się patrzył Damian. Widać było że jest nieźle szokowany.
- Nie wierze że ja to powiem. Czy możliwe że jesteśmy bliźniaczkami- odpowiedziała moja ‚sis'
- No w sumie możliwe. Nie znam mamy a dzieciństwo spędziłam w domu dziecka i u babci- dodałam ja z lekkim szokiem.
- Ja też spędziłam trochę w domu dziecka.Jestem Rozalia. Mam 18 lat.
- A ja jestem Marcelina i też mam 18 lat.
Damian stał i dalej nie dowierzał że takie coś się w ogóle stało. Później tylko szybko powiedziałam dla Rozalii że my nie mamy za dużo czasu z moim chłopakiem, i dałam jej swój numer telefonu. Może kiedyś się gdzieś jeszcze spotkamy. A może zadzwonimy do siebie kto wie. Ale do tej pory jak to pisze dalej nie mogę uwierzyć że możliwe że mam siostrę bliźniaczkę.
