pov Maya
ik schrik voor de zoveelste nacht wakker. ik droom iedere nacht weer over die verschrikkelijke dag. ik mis mamma en Zee zo érg. en mijn nieuwe familie is helemaal niet lief. ze schelden me uit en zorgen dat ik me minder voel als hun. en dat alleen maar omdat ik blind ben. gelukkig weet opschool alleen mijn beste en enigse vriend Alex dat ik blind ben. steeds als ik over Zee begin te praten denkt iedereen dat ik aan het fangirllen ben want hij zit nu in een wereld beroemde boyband. als ik op school aankom hoor ik gelijk weer die misselijk maken de stem van Alisha de grootste bitch van de school. "daar hebben we de weirdo weer. ze denkt zeker dat ze stoer is met der laptopje en zonnebril maar ze is gewoon een dik lelijk varkentje." ik hoor de meisjes om haar heen lachen. ze heeft altijd een groepje hondjes om haar heen hangen. dat weet ik allemaal door Alex. "he laat haar eens met rust." gelukkig daar is Alex. nu kan ik ook ergens anders gaan staan. "daar heb je de sfeerbederver weer. kom op wanneer zie je nu eens in dat zij een dik lelijk varkentje is?""dat is ze niet. kom Maya we gaan.""oehh moet je vriendje je weer beschermen varkentje.""hij is mijn vriendje niet en ik heet gewoon Maya.""o je kan praten. ik wist niet dat varkentjes dat konden."daarna beginnen ze weer te lachen. ik wil reageren ik laat echt niet zomaar over me heen lopen als Zee dat zou zien zou die schrikken van het meisje dat ik dan zou zijn. ik wil zo weinig mogelijk veranderen zo dat ie me kan herkennnen. Alex zorgt er alleen voor dat ik niet kan reageren door me mee te trekken. "waar gaan we heen?""naar het lokaal zodat we achteraan kunnen zitten.""wat lief van je Alex." ik zit het liefste achter aan zodat we het minste last hebben van mensen om ons heen. we hebben volgens mij zo les van meneer Vermeer. "welk vak hebben we zo?""biologie van Vermeer. zal ik je even helpen met de laptop?""graag Alex." Alex is zo lief voor me. hij helpt me met zo veel mogelijk. "het goede programma staat op.""thanks Alex.""graag gedaan Maya."ondanks dat hij mijn beste vriend is mag hij me geen bijnaam geven dat mag niemand ook mijn adoptie familie niet. ik heb gehoord dat One direction binnekort in Nederland is dan kan ik misschien Zee weer horen live. ik hoop dat ik zelfs even met hem kan praten via de meet & greet maar ik verwacht dan te veel. als na een tijdje iedereen zit begint meneer Vermeer met zijn les. het gaat over het menselijk lichaam. we hebben het over de hersenen en hoe die in elkaar zitten.aan het einde van een saaie les gaan we door naar wiskunde van mevrouw Verheag. zij is wel aardig. Gelukkig heb ik elke les met Alex zo kan hij mij altijd helpen. we gaan weerachter aan zitten en hij zet weer het goede programma aan op m'n laptop. "hallo klas vandaag hebben we geen theorie uitleg dus kunnen jullie verder met jullie opdrachten maken. voor je ze gaat maken kijk je eerst het huiswerk na. ik wil geen mobieltjes zien als ik ze zie zijn ze van mij en kan je hem aan het eind van de les op komen halen samen met je strafwerk. zijn er nog vragen over het oude huiswerk?" ik heb geen vragen dus vraag of Alex het wil nakijken met het progamma. als hij dat gedaan heeft geeft hij de laptop terug en zegt dat ik bijna alles goed had. hij heeft mijn oortjes ook aangegeven zodat het programma me de opdrachten kan voorlezen en me ook kan vertellen wat ik type. wiskunde is een van mijn favoriete vakken. het leukste vak vind ik muziek. ik maak mijn opdrachten en aan het einde van de les ben ik klaar met mijn opdrachten Alex is ook zo goed als klaar. we hebben nu pauze. we lopen naar buiten en gaan op een afgelegen plekje zitten. dat doen we altijd zodat niemand opvalt hoe ik eet dat gaat namelijk niet altijd goed aangezien ik niet kan zien wat ik doe. "Maya?" "ja Alex.""ik heb laatst mee gedaan aan zo'n prijsvraag in een tijdschrift en heb gewonnen dus ik vroeg me af of je mee wilde naar een concert van One Direction?""OMG heb je kaartjes gewonnen voor een concert van One Direction. wat was eigenlijk de reactie van het tijdschrift toen ze een inzending van een jongen kregen?""ja ik heb daar kaartjes voor gewonnen, en ik heb jouw naam gebruikt.""wacht wat je hebt wat gedaan?!""kaartjes gewonnen onder jouw naam. maar om het goed te maken het zijn meet & greet kaartjes."OMG ik ga ze ook ontmoeten! het is je vergeven."eindelijk kan ik Zee weer horen. ik hoop dat hij mij herkend."ga jij wel mee als mijn begeleider ik zou namelijk met niemand anders willen gaan.""tuurlijk ga ik met je mee." mijn dag kan nu niet meer stuk. "kom op de pauze is bijna afgelopen en we hebben gym.""je weet toch dat ik niet hoef te gymmen.""ja ik weet dat wel maar dan kun je nog wel in de gymzaal gaan zitten met je laptop dan kan ik je tussendoor ook helpen en de leraar wil je aan het begin toch altijd zien?""o ja dat was ik helemaal vergeten." ik loop verder gelukkig heeft Alex mijn hand vast. we zijn geen stelletje hoor maar anders weet ik niet waar ik heen moet en loop ik tegen iedereen aan. "hoi Maya en Alex jullie zijn er zo als altijd iets eerder zie ik." "ja waar kan ik zitten?""ik dacht dat je deze les wel in het lerarenhokje kon zitten we gaan namelijk buiten gymmen. dan kan alex je ook helpen.""Oké maar hoe ga ik daar komen en dat Alex dan als nog optijd is?""jullie kunnen op het einde iets eerder weg en je kunt nu even hier wachten dan kan Alex zich omkleden en kan je met hem mee op zijn fiets.""o oké.""Alex waar ben je?""rustig maar ik heb je vast Maya.""kan je hier even in de zaal blijven staan dan kleed ik me even snel om?""oké is goed Alex maar kom snel terug.""doe ik Maya." nadat ie dat zei hoor ik een paar voetstappen weglopen. na een tijdje komen er weer een aantal voetstappen mijn kant op. "kom Maya we gaan zitten." het was Alex. hij pakte mijn hand vast en begon te lopen. hij stopte ineens en hij draaide me om. "ga maar zitten Maya." je zal je vast afvragen waarom hij dit allemaal doet nu. nou normaal zit ik nooit in de gymzaal. na een paar seconde voel ik iets hards onder me dus ik zal nu wel op de bank zitten. Alex gaat zo als altijd naast me zitten. na een paar minuten komen er verschillende stemmen en voetstappen binnen. de stemmen en voetstappen stoppen zodra ze mij zien zitten. "komt ons varkentje ook mee gymmen? eindelijk" "ik ga niet mee gymmen en ik ben geen varkentje Alisha." op het moment dat ze wil antwoorden komt de leraar binnen. "als iedereen even kan gaan zitten." iedereen gaat zitten. "goed vandaag gaan we buiten gymmen. de jongens gaan het eerste uur voetballen en de meisjes gaan tennissen. het tweede uur wisselen we. en je komt er niet onder uit.""dus Mays moet ook gymmen.""nee Maya gaat daar in het leraren hokje zitten.""Waarom meneer?""dat gaat je niks aan Alisha." ik wil niet dat andere mensen het weten en dat weten de leraren daarom antwoorden ze altijd gaat je niks aan. ik vind het wel fijn. iedereen staat op dus dat doe ik ook maar. Alex pakt mijn hand en neemt me mee naar zijn fiets. ik heb gelukkig al vaker bij hem achterop gezeten dus weet ik dat het goed gaat. Alex helpt me op het bagagerek en gaat dan zelf op het zadel zitten. hij fietst weg zodra heeft gevraagd of ik me goed vast heb. na een tijdje minderen we vaart . zodra we stilstaan helpt Alex me van de bagagedrager af. hij pakt mijn hand weer vast en begeleid me naar het lerarenhokje. "van welk vak hebben we huiswerk Alex?""we hebben huiswerk van wiskunde en biologie opgekregen en er staat nog huiswerk van geschiedenis en econemie.""dat van wiskunde en gesciedenis heb ik al af kan je nu dat van econemie op zetten en tijdens de wissel dat van biologie?""als het goed is kan dat wel ja.""zou je dat dan willen doen?""ja hoor.""thanks Alex je bent geweldig.""weet ik weet ik. alsje je huiswerk kan je nu maken. hier zijn je oortjes.""thanks Alex. succes""graag gedaan en bedankt Maya." hij loopt weg en ik doe mijn oortjes in en ga aan de slag na zo'n drie kwartier heb ik econemie af. Alex zal zo wel komen en bio op zetten de les duurt namelijk maar 50 minuten. ik heb gelijk na zo'n vijf minuten is Alex er. "hoi ik zie dat je econemie af hebt. zou je me dat straks misschien willen geven samen met dat van bio?""ja hoor tuurlijk." als ik hem zo kan helpen doe ik dat graag hij helpt mij zo veel dus ik wil graag iets voor hem terug doen. "alsje nu kan je aan bio beginnen. ik heb trouwens de spraakfunctie geactiveerd zodat je zo meteen nog iets anders zou kunnen doen als je snel klaar bent.""bedankt alex. tot zo""tot zo Maya."hij loopt weer weg zodra hij dat gezegd heeft hij zal nu wel moeten tennissen. ik begin ook maar eens aan bio en zo als Alex had voorspeld was ik snel klaar. ik heb hem net de tijd laten vertellen en ik heb nu nog zo'n twintig minuten. ik besluit om hem te vragen om mijn One Direction muziek af te laten spelen en Wattpad te laten openen. hij zet de muziek aan en even later galmt Little things door mijn oortjes. op Wattpad laat ik hem een weerwolf boek open en voorlezen. na een tijdje komt Alex binnen en begint te klappen. "wou jij kan mooi zingen maar kom je dan kunnen we gaan." ik bloos ik was dus blijkbaar mee aan het zingen. ik hoor dat Alex mijn spullen opruimd en voel dan mijn hand pakt en me mee 'trekt' richting zijn fiets. hij helpt me weer op het bagagerek en begint weer te fietsen zodra hij zeker weet dat ik me goed vast hou. asl we op school aankomen zet hij zijn fiets weg en helpt me van de bagagedrager af. hij neemt me eerst mee naar de kleedkamers en vraagt of ik even wil blijven staan. ik zeg hem dat ik nergens heen ga en hij gaat zich om kleden. na een paar minuten komt hij terug en vertrekken we weer naar ons pauze plekje. als we door de gangen lkopen hoor ik het gepraat van andere en alle voetstappen. als we op ons plekje zitten pakt ie m'n eten en geeft dat aan me. hij begint zelf ook te eten. "zal ik na school met jou mee kunnen dan kan je het huiswerk van me overschrijven en kunnen we nog even praten?""ja hoor dat is prima mijn moeder zal het fijn vinden je weer te zien en zal zo als gewoonlijk weer alles doen om er achter te komen waarom je altijd een zonnebril op hebt en ik je zo veel help met de simpelste dingen." "ik wil echt niet dat ze het weet dan gaat ze of me te veel helpen en te veel aan me vragen of ze gaat me behandelen zoals mijn adoptie familie.""ze mogen je daar echt niet hé. en ik zal niks zeggen tegen mijn moeder""bedankt en ze mogen me inderdaad niet. alleen al om die laptop heb ik een jaar zakgeld voor moeten inleveren. ik wou dat ik nog bij mijn echte familie woonden.""maar dan ken ik je niet en hoezo ben je dan geadopteerd?""ik zal jou dan ook heel erg missen en ik zal het je vanmiddag wel vertellen goed?""oké is goed. kom we gaan naar les.""wat hebben we nu?" "we hebben nu aardrijkskunde en hebben daarna engels." we lopen verder naar ons lokaal en gaan weer achterin zitten, meneer Brown mag me niet echt dus wil dat ik zo min mogelijk met Alex praat ik mag alleen het broodnodige tegen hem zeggen. Alex ze weer et goede programma op en geeft me mijn oortjes. "ik heb de spraakfunctie weer uitgezet anders gaat dat zometeen mis.""dankje." als ik Nederlands praat hoor je altijd een engels/peruaans accent. ik hoor dat er meer mensen binnenkomen en op hun plaatsen gaan zitten. zodra ik geen voetstappen meer hoor begint meneer Brown te praten. "ik wil dat jullie vandaag stil gaan werken aan opdracht 20 t/m 30 als dat af is kan je verder met opdracht 33,34,36 en 40.""Alex kan je het even klaar zetten?" "tuurlijk" hij draait de laptop zo te horen iets en draait hem na een paar seconden weer terug. "gedaan.""thanks." ik doe mijn oortjes in en ga aan het werk. aan het eind van de les moet ik nog 3 opdrachten. gelukkig hebben we het volgende vak in het zelfde lokaal. na een paar minuten komt mevrouw Laarakker binnen. zij mag me wel ik haal namelijk altijd tienen voor haar vak. wat wil je anders het blijft mijn moeders taal. "hallo klas. vandaag gaan we werken aan een aantal opdrachten. dit ga je doen in tweetallen. ik heb de tweetallen al gemaakt, aan deze tweetallen kan niks veranderd worden. ik heb een aantal opdrachten gemaakt voor jullie. die gaan jullie ook echt samen maken en niet de een maakt het en de ander zit er bij te kijken. goed dit zijn de tweetallen: Marijke en Leon, Alisha en Brandon, Mara en Josh, Dara en Jason, Britt en Lars, Maya en Alex, Kim en Tom, Marike en Nick, Fleur en Xander en Eliza en Jack." nadat ze dat heeft gezegd begint er een paar voetstappen te lopen. ze is dus de opdracht aan het uitdelen. "zal ik je laptop even opruimen?""graag Alex."als ze bij ons is blijft ze even staan. "Maya ik weet dat je hier echt goed in bent maar laat hem ook wat doen hé en Alex ik neem aan dat jij schrijft?" "ik schrijf ja." "en ik laat hem altijd ook wat doen hoor." zodra we beide antwoord hebben gegeven loopt ze verder. "Maya jij doet wel alles hé?"" tuurlijk Alex. ik weet dat je dat graag hebt en ik vind het vrij simpel. en we doen het toch altijd zo?" "ja dat is wel zo ja." we gaan aan de slag. oftewel Alex verteld me wat de opdracht is en wat er gedaan moet worden en vertaald en ik doe het vertalen en maken en Alex schrijft alles op. zo gaan we een tijdje door tot de les is afgelopen. Alex levert de opdracht in en we lopen naar zijn fiets. mijn 'ouders' zullen wel denken dat ik bij Alex ben dat ben ik namelijk bijna altijd. als we bij hem aankomen opent Alex de deur en laat ie me binnen.
______________________________________________________________________________
A/N
er is een tijdsprong van 13 jaar gemaakt. Maya is door een koppel geadopteerd die ook nog een eigen zoon hebben die een jaar ouder is dan Maya. het gezin behandeld Maya niet erg goed en die zoon loopt haar de hele tijd te pesten met haar handicap. ze is daarom vaak bij Alex te vinden. ze hebben Alex zijn moeder niets verteld over haar handicap. ze heeft net de laatste voor de examenweek gehad. ze zit trouwens in havo 5 en is 18 jaar oud.
ik schrijf meestal vanuit Maya's pov maar soms ook uit dei van anderen
Meestal zet ik aan het begin van het hoofdstuk een liedje. Je mag me nummers sturen die je graag wil horen
JE LEEST
the blind sister of Zayn Malik (On Hold)
FanfictionHoi ik ben Maya en ik ben het blinde tweeling zusje van Zayn Malik. Nu denk je vast o wat leuk hey zusje van een beroemdheid zijn nou ik kan je vertellen het is voor mij niet leuk. Mijn vader vond me niks waard dus heeft ie me laten adopteren door e...