Και μου υποσχεθηκες πως ολα θα πανε καλα
Ποσο πονανε τα ψεμματα τελικα
Να προσπαθω να καταλαβω γιατι σε εμενα ολα αυτα
Εμπιστευτηκα τετοιο ανθρωπο τυφλα
Και μου λεγες πως με αγαπας
Καθε μερα ομως πιο πολυ με πονας
Ολοι μου λενε "γινε πιο σκληρη"
Γιατι να μην γινουν πιο ανθρωποι αυτοι;
Εδωσα ολη μου την ψυχη
Σε αυτον που με αφησε εκει
Μιλουσε για πιστη και χαδι
Αλλα δεν ηξερε να αγαπαει
Γιατι παντα να μην γελω
Γιατι παντα να δακρυζω
Γιατι να νιωθω παντα υο κενο
Γιατι την ελπιδα δεν αξιζω;
Ειναι αδικα ολα αυτα
Να νιωθω μονη ξαφνικα
Μακρυα απο την αληθεια
Γιαυτο ελεγα ολο παραμυθια
Να ξεγελασω εμενα
Μονο που ζουσα σε ενα ψεμμα
Τι σου φταιξα εγω
Η πιο αθωα ημουνα γαμω
Γιατι τετοιο κακο
Και ποιος καταλαβαινει τι ζω εγω;
