Kapitel 4

162 5 0
                                    

Enes: Eyyy durr iremm
Enes hielt mein arm fest und zog mich zu sich. Ich weinte.. warum auch immer..
Enes: irem mach nicht wein nicht warum weinst du
Ich gab kein antwort und schaute runter. Enes hielt mein kinn hoch
Enes: sag mir was ist los
Irem: ENES sen benim ilk askimsin, ben senin icin 5 yasindayken cok agladim, senden ayrilmak istemedim, seni benden aldılar, ben yemin ederim o günden beli aşık olmadım ben hep seni sevdim, taki 13 Yaşıma kadar orda babamın ölüşüyle herkes öldü benim için, bu hayata tek amacım hasta olanlara yardım etmekti ve şimdi yine karşıma çıktın üstelik sevgilin var keş...
Er legte er sein finger auf meine Lippen.
Enes: Das war meine Cousine
Wir waren so nah das ich sein atem spürte.
Enes: özür dilerim, sana karşılık veremicem, seni sevemem olmaz. Ich ging ins hotel.
İrem: Allahım bak sana açtım ellerimi, tek sen varsın beni severek dinleyen, beni anlayan. Tek sen biliyorsun benim neler yaşadığımı, sen bana güç ver, sen Enesi aklımdan çıkarmaya yardım et. Yine eskisi gibi olmasın, eskisi gibi sevmeyeyim onu. Çok pişmanım bugün bunları ona anlatığımdan, kesin gülüyordur benim dediklerime.. sabaha ola hayr ola..
~Klopf klopf~
İrem: kim o?
Doğan: benim prensesim abin
Ich machte die türe auf.
Doğan: sen neden ağladın anlat bana
İrem: abi şimdi değil
Doğan: Enes bişey mi yaptı?
İrem: banane o oğlandan birdaha lütfen o oğlanın ismini alma azına benim yanımda olurmu?
Doğan: olur aşkım, iyi geceler
Er gab mir ein Kuss auf die backe und ging raus.

Senin adın aşk Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt