6

158 12 0
                                    

***

ჯეიკობი მაიკს მიუახლოვდა
ჯეიკობი:მაიკ
მაიკი:აქ რას აკეთებ?
ჯეიკობი:შენთან სალაპარაკო მაქვს
მაიკი:სალაპარაკო?
ჯეიკობი:თუ გაინტერესებს ნეკერჩხლების პარკში შემხვდი გაკვეთილების შემდეგ.-მაიკს რათქმაუნდა დააინტერესდა რაზე უნდა ელაპარაკა მასთან იმდღეს გაცნნობილ ბიჭს რომელიც მისი შეყვარებულის კლასელია.

მაიკმა პარკში მდგარი ჯეიკობი დაინახა და მასთან აჩქარებული ნაბიჯით და ცოტა აღელვებულიც მივიდა.

მაიკი:რაზე გინდოდა ლაპარაკი?
ჯეიკობი:ელი რატომ არის გაბრაზებული?
მაიკი:ელი?
ჯეიკობი:ჰოო ელიი!
მაიკი:თვითონ გითხრა რომ მისთვის ასე დაძახება შეგიძლია?
ჯეიკობი:რა მნიშვნელობა აქვს?
მაიკი:აქვს და თან ძალიან დიდი-მან იფიქრა რომ ადრე მომხდარის შესახებ ჯეიკობმა ელისგან გაიგო და სწორედ ამიტომ ეძახდა ელსაც.
ჯეიკობი:არა, არ მოუცია უფლება-და მაიკმაც თითქოს შვებით ამოისუბთქაო-რატომ არის გაბრაზებული?
მაიკი:აი ეგ უკვე ჩვენ ორის საქმეა!
ჯეიკობი:უკვე აღარ მას შემდეგ რაც მან მომიყვა თუ როგორ აწყენინე. (A/N Does she? )
მაიკი:მოგიყვა?
ჯეიკობი:ჰო მიყებოდა,მომისმინე მაიკ..
მაიკი:მანდ გაჩერდი-შეაწყვეტინა მან -უკვე საკმარისად მელაპარაკე ჩემი და ჩემი შეყვარებულის ურთიერთობაზე!
ჯეიკობი:ჯერჯერობით!ჯერჯერობით შენს შეყვარებულზე.
მაიკი:რას ნიშნავს ჯერჯერობით?მემუქრებიი?
ჯეიკობი:კი და ფრთხილად იყავი,ერთი სულსულ პატარა შეცდომა და ის ჩემი გახდება
მაიკი:მისგან თავი შორს დაიჭირე,ესეც მუქარაა უფროსწორად მუქარა და მოთხოვნა ერთად!-უთხრა მაიკმა თა ელზე გაბრაზებული სახლში წავიდა.

*
თერთმეტი იანვარი

ელი და მაიკი ბიოლოგიის გაკვეთილზე გვერდიგვერდ ისხდნენ. ორივე ერიდებოდა საუბროის წამოწყებას, თითქოს მტანჯველი სიჩუმე მათ შორის მანძილს კიდევ უფრო ზრდიდა.

მაიკი:ჯეიკობს რა უთხარი?
ელი:რა ვუთხარი?
მაიკი:კარგად იცი რაც!
ელი:მე ის ვიცი რომ ის შენგან განსხვავებით ჩემი წარსულის საშინელ წლებს არ მახსენებს და ყოველ ფეხის ნაბიჯზე არ მაგრძნობინებს რომ საცდელი თოჯინა ვარ და ნორმალურ ცხოვრებას ვეაროდეს,ვერასოდეს შევძლებ!
მაიკი:გასაგებია,ბოდიში რომ შნი დაბადების დღე მაინტერესებდა და რომ ლაბორატორიიდან ვცდილობდი გარკვე...
ელი:აი კიდევ მორჩა მაიკ,მორჩა! აღარც კი გაბედო ჩემთან მოახლოვება. -ის იმაზე მეტად იყო გაბრაზებული ვიდრე მაიკს წარმოედგინა.

თერთმეტი წელი, დაწყევლილი თერთმეტი წელი საკმარისი აღმოჩნდა წლისთვის ცხოვრებისეული დაღი დაესვა.

მისი ძალები საჩუქარი იყო დაადებიდანვე, საჩუქარი რომლითაც უამრავი კარგი რამის გაკეთება შეიძლება, ეს საჩუქარი კი მთავრობამ იარაღად აქცია.

ელი ადგა და კალსი დატოვა.

_______
A/N ზოგჯერ მიხარია თმა პირველი სეზონის თერთმეტივით რომ მაქვს.

Gave a vote and comment :)

უსათაურო მოთხრობა (სრულად)Where stories live. Discover now