ꜱᴜɴʙᴀᴇ / ᴄ /

sunbae-4

ZAWGYI VERSION

ေက်ာင္းအေနာက္ဖက္ေတာင္ကုန္းျမင့္ကေလးေပၚတြင္ပန္းနုေရာင္ခ်ယ္ရီပင္ျကီးကတစ္ပင္တည္းထီးထီးႀကီးေပါက္ေရာက္ေနေလသည္။ ေက်ာင္းအေဆာက္အဦးႏွင့္အနည္းငယ္လွမ္းၿပီးေျမကမို႔ကေလးနဲ႔တစ္ပင္တည္းကြဲထြက္ေနေသာထိုခ်ယ္ရီပင္ႀကီးသည္သူ႔အတြက္ေတာ့ကိုယ္ပိုင္သီးသန္႔နယ္ေျမ။ ေနေရာင္အျပည့္အဝရေသာ္လည္းလူလာနည္းေသာထိုခ်ယ္ရီပင္ႀကီးေအာက္သို႔သူစိတ္ညစ္စရာ႐ွိတိုင္းအတန္းမတတ္ဘဲခ်ယ္ရီပင္ရိပ္ေအာက္၌လာထိုင္ေနတတ္သည္။ ေနေရာင္ျခည္ျခည္ေႏြးေႏြးကထိုခ်ယ္ရီပင္ကိုင္းေတြၾကားမွေန၍သူ႔ေပၚသို႔ျဖာက်သည္။ ခ်ယ္ရီပင္ရင္းအားမွီကာအိပ္ေနတုန္းပူေႏြးေႏြးေနေရာင္၏အထိအေတြ႔ေၾကာင့္သူေမွးမွိတ္ထားေသာမ်က္ဝန္းတို႔ကိုဖြင့္လိုက္သည္။ စူး႐ွေသာေနေရာင္ဟာသူ႔ျမင္ကြင္းထဲသို႔တိုးဝင္လာသည္။ မ်က္စိစူးလွေသာေၾကာင့္ေထာက္ထားမိေသာလက္တို႔အနက္မွလက္ဖဝါးတစ္ဖက္ျဖင့္ထိုေနေရာင္ျခည္အားကာလိုက္သည္။

"ငါ့ကိုေျပာစရာ႐ွိတယ္ဆို"

ေျမျပင္၌ထင္ဟပ္လာေသာအရိပ္နဲ႔အတူထြက္လာေသာအသံငယ္ေၾကာင့္အသံလာရာသို႔ၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔ေဘးတစ္ဖက္ျခမ္းတြင္ဝင္ထိုင္ၿပီးေျပာလာသူ။ အတန္း၏အေတာ္ဆံုး၊ အတန္းေခါင္းေဆာင္ဂြၽန္ဂ်ံဳးဂု။ ေဘးတြင္ဝင္ထိုင္ၿပီးသူ႔နည္းတူခ်ယ္ရီပင္ရင္းကိုေခါင္းမွီၿပီးမ်က္ဝန္းတို႔ကိုေမွးမွိတ္ထားသည္။

ျဖည္းညႇင္းစြာတိုက္လာေသာေလျပည္ငယ္သည္ဂ်ံဳးဂု၏ဆံပင္တို႔ကိုေဆာ့ကစားသည္။ နဖူးအုပ္အုပ္ဆံပင္ေတြေအာက္မွေျပျပစ္ေသာနဖူးျပင္က်ယ္၊ အခ်ိဳးက်စြာေရးဆြဲျခင္းခံရေသာမ်က္ခံုးတန္းေတြ၊ စာၾကမ္းပိုးတို႔ဓေလ့အတိုင္းတပ္ထားေသာမ်က္မွန္ဝိုင္းဝိုင္းေအာက္မွမ်က္ေတာင္စိပ္စိပ္တို႔ႏွင့္ေဘာင္ခတ္ထားေသာမ်က္ဝန္းတစ္စံုကေမွးမွိတ္ထားသည့္တိုင္ေအာင္လွပေနေသးသည္။ မထူမပါးႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု႐ွိၿပီး ထင္းေနေသာေမး႐ိုးတစ္စံုနဲ႔ဂ်ံဳးဂုသည္
ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနသည္။

"ဂ်ံဳးဂု"

"ေျပာေလ"

သူေခၚလိုက္ေတာ့ ဂ်ံဳးဂုသည္မ်က္လံုးမွိတ္ထားရာမွဖြင့္လိုက္ၿပီးသူ႔ကိုၾကည့္လာသည္။