Bulunduğu okyanusun nüfusunun neredeyse hepsini barındıran o yer, aynı zamanda da okyanusun dibi. Genç deniz erkeğinin hiçbir zaman evim demediği, deniz halkının ise ev diyerek öldüğü o derin ve karanlık yer.
Sonunda uzun kızıl kuyruga sahip olan deniz erkeği kendi türünün yanında, yaşamını devam ettirdiği yerdeydi.
"Illen? Erkencisin bakıyorum.~"
Tanıdık, ince ve kadın olduğundan şüphe duyulmayacak bir ses genç deniz erkeğinin dikkatini çekti. Kendisi kestane rengi gözleri ile o tarafa döndüğü zaman karşısında hiçbir zaman unutamayacağı bir yüz vardı.
"Kexin. . ."
Mırıldandı deniz erkeği. Karşısındaki denız kızı uzun mor saçlı, iri yeşil gözlü, dolgun dudaklı, soluk tenli ve mor kuyrukluydu. Türünün dişisinin güzelliğini kendi çapında belli ediyordu ve tırnakları kendiliğinden mordu, bunu deniz halkı birbirlerinde her zaman çekici bulmuştu ve tırnakları doğuştan renkli olanlar çok da bol sayılmazdı.
Illen ismindeki deniz erkeği sessizdi, ve yalnız bir kurt gibi takılmak onun hayatta sık yaptığı işlerden birisiydi.
"Evet."
Kexin kendi ismini duyduğu zaman hafifçe gülümsemiş, sonrasında ise ellerini çırparak deniz erkeğine bakmak ile yetinmişti.
"Bugün yunusları bulamadın mı?"
Deniz kızı bunu sordu, her ne kadar kaba bir soru gibi dursa bile ses tonu ve konuşma şekli bu soru cümlesinin kabalıktan çok uzakta, merağa ise çok yakında olduğunu kesin bir çizgi ile belli ediyordu.
"Buldum. Sadece. . . Bilirsin, bugünü burada geçireceğim."
💫💨💫
Genç kaptan kollarını göğsünde birleştirirken; gemiyi temizleyip aynı zamanda da söylenen mürettabata maruz kalıyordu.
"Kanı temizlemek zorunda kalmasınlar dedin de. . . Kafasını niye patlatıyorsun be herifin!? Sence kan sıçramama imkânı var mı!?"
Gemideki kanı silen orta yaşlarsaki bir kadındı. Tek bacağı yoktu, onun yerine bir metal olmayan bacağının görevini görüyordu. Kahverengi saçları topuz olması için şekillendirilmişti, kadının tombul yanakları bu şekilde daha da göze batar bir hâle gelmişti. Kahverengi gözleri ise zemindeki kaygan kana azimle bakıyordu.
"Agh. . . Cidden. . ."
Genç kaptan elini saçları arasına attı ve kendisi için özel ayırtılan strateji odası olarak da seslendiği, içinde yatak, masa, harita, saat, sandalye ve bir sandık bulunan bölüme girdi.
"Cidden, otuz yaşını geçmiş kadınlar susmak nedir bilmiyor. . ."
Genç kaptan kendi kendine homurdanırken sandalyesine oturdu ve haritayı masaya iyice yaydı. Kendi oldukları yerde kendi yapımı olan yapışkan bir taş vardı. Haritayı incelemeye başladı, bu sırada düşünceleri ile boğuştu.
'Çoğu yunus sürüleri burada. . . Hm, yarın bir sürüyü yok etsem kimse fark etmez.'
Bu fikri iyi bir şeymiş gibi güldü, sonra eli ile başka bir noktaya dokundu.
'Sonra bu liman kentine gider, elimizdekileri satarız.'
İşte, alacakları şeyleri bir yunus sürüsünden elde edeceği para ile karşılayabilirdi. Hafifçe güldü ve taşı yerine yapışık bırakarak haritayı kapattı, sonra ise kollarını gerdirdi. Hâlâ sabahın erken saatleriydi, uyumak o kadat kolay olmayacaktı. Bu nedenle genç kaptanın aklında bir fikir vardı: cesedi yiyen köpek balıklarını izlemek.
Yavaşça odadan çıktı ve korkuluklara yöneldi, yaslanacaktı ki bedenin orada olmadığını ve beden yerine orada kocaman kırmızı bir daire olduğunu fark etti. Derin bir nefes vererek yerinden doğruldu ve sesli bir şekilde konuştu.
"BİRİ BENİ EĞLENDİRSİN!"
Ne çocuksu bir kaptan. . .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güldü bir mürettebat üyesi, sonra ise ellerini göğsünde birleştirip kaptanına yaklaştı.
"İki bira ile kendini toplarsın, kaptan."
Dedi ve göz kırptı, o iri bedenine hiç yakışmamıştı ama genç kaptan bunu takmış gibi değildi.
